Badania przesiewowe w kierunku depresji u dzieci i młodzieży

Choroby obwodowego układu nerwowego i ośrodkowego układu nerwowego, Depresje i nerwice.
Asystentka

Badania przesiewowe w kierunku depresji u dzieci i młodzieży

Post autor: Asystentka »

Badania przesiewowe w kierunku depresji u dzieci i młodzieży – stanowisko ekspertów U.S. Preventive Services Task Force
Opracowali: lek. Karina Michałowska, dr n. med. Rafał Jaeschke

Jak cytować: Siu A.L.; U.S. Preventive Services Task Force: Badania przesiewowe w kierunku depresji u dzieci i młodzieży – stanowisko ekspertów U.S. Preventive Services Task Force. Med. Prakt. Psychiatria, 2016; 4: 47–48

Skróty: CBT (cognitive behaviour therapy) – terapia poznawczo-behawioralna, MDD (major depressive disorder) – duża depresja, SSRI (selective serotonin reuptake inhibitors) – selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, USPSTF – U. S. Preventive Services Task Force

* Kryteria wyboru badań, opis procesu kwalifikacji oraz słownik podstawowych pojęć używanych w opisie badań klinicznych znajdują się na stronie internetowej Medycyny Praktycznej w zakładce Artykuły ( mp.pl).
Wprowadzenie

Szacuje się, że zaburzenia depresyjne występują u 2% dzieci i 8% młodzieży. Największe ryzyko zachorowania na MDD w tej populacji dotyczy osób w wieku 14–15 lat. U dzieci i młodzieży depresja może objawiać się zarówno typowo (jak u dorosłych), bądź niecharakterystycznie (zależnie od stopnia rozwoju dziecka).
Cel badania

USPSTF jest organizacją, której członkowie opracowują zalecenia dotyczące zasadności prowadzenia badań przesiewowych w różnych populacjach klinicznych.
W niniejszym opracowaniu omówiono zalecenia USPSTF dotyczące badań przesiewowych w kierunku MDD u osób w wieku ≤18 lat. Adresatami tych zaleceń są lekarze podstawowej opieki zdrowotnej, pediatrzy, psychiatrzy oraz inni klinicyści.
Autorzy pracy przeprowadzili również analizę danych na temat skuteczności i bezpieczeństwa interwencji terapeutycznych u dzieci i młodzieży z rozpoznaniem MDD.
Zalecenia

1. Na podstawie danych naukowych o umiarkowanej wiarygodności zaleca się przeprowadzanie badań przesiewowych w kierunku MDD u młodzieży w wieku 12–18 lat.
2. Szczególnie wskazane jest badanie młodzieży, u której stwierdza się czynniki ryzyka rozwoju MDD, tj:

płeć żeńska,
dodatni wywiad rodzinny w kierunku MDD (zwłaszcza u matek),
rozpoznane inne zaburzenia psychiczne i/lub zachowania,
występowanie choroby przewlekłej,
nadwaga/otyłość,
nadużycie lub zaniedbanie w dzieciństwie,
narażenie na traumatyczne doświadczenia,
utrata bliskiej osoby/partnera,
konflikty w rodzinie,
niepewność dotycząca orientacji seksualnej,
niski status społeczny i materialny,
słabe wyniki w nauce szkolnej.

3. Obecnie nie ma wiarygodnych danych naukowych, które wskazywałyby na celowość przeprowadzania badań przesiewowych w kierunku MDD u dzieci w wieku ≤11 lat.
4. Zalecane narzędzia do przeprowadzania badań przesiewowych:

Patient Health Questionnaire for Adolescents (PHQ-A; dotychczas nie przeprowadzono badań walidacyjnych polskiej wersji tego narzędzia – przyp. red.),
inwentarz depresji Becka (Beck Depression Inventory – BDI).

Bilans korzyści i ryzyka

Bilans korzyści i potencjalnego ryzyka związanego z leczeniem dzieci i młodzieży z rozpoznaniem MDD:
1. W przypadku zastosowania leków z grupy SSRI (escitalopramu, citalopramu lub fluoksetyny) w porównaniu z placebo, skuteczniejsze okazały się SSRI. Badano odpowiedź na leczenie, zmniejszenie nasilenia objawów i sprawność funkcjonalną.
2. Nie zaobserwowano istotnych różnic w zakresie odpowiedzi na leczenie (43,2 vs 34,8%; p >0,05) i czasu do uzyskania remisji (16 vs 17%; p >0,05) przy zastosowaniu CBT lub placebo (lista oczekujących).
3. Łączne stosowanie SSRI (fluoksetyny) i CBT pozwalało uzyskać pozytywną odpowiedź na leczenie u istotnie większej grupy chorych (71% vs 35%; p ≤0,05).
4. Prowadzenie terapii w ramach zintegrowanych interwencji medycznych, psychoedukacyjnych i psychologicznych (collaborative care) przyniosło pozytywne rezultaty w zakresie odpowiedzi na leczenie, zmniejszenie nasilenia objawów i prawdopodobieństwa uzyskania remisji.
Autorzy omawianej pracy nie odnaleźli danych naukowych wskazujących na występowanie istotnego ryzyka związanego zarówno z przeprowadzaniem badań przesiewowych, jak i omawianych metod leczenia u dzieci i młodzieży.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post