Betaloc. Lek obniżający ciśnienie tętnicze krwi.

Leki, wskazania, działanie, skutki uboczne, interakcje leków.Leki zalecane do leczenia.Środki spożywcze bezglutenowe
admin. med.

Betaloc. Lek obniżający ciśnienie tętnicze krwi.

Post autor: admin. med. »

Działanie:

Lek obniżający ciśnienie tętnicze krwi. Zawiera metoprolol, selektywny beta1-adrenolityk. Blokuje receptory beta-1 w sercu, w przeciętnych dawkach nie wpływa na receptory beta-2. W niewielkim stopniu stabilizuje błonę komórkową, nie wpływa pobudzająco na receptory beta w sercu. Metoprolol ogranicza lub hamuje działanie noradrenaliny i adrenaliny na mięsień sercowy. W zwykłych, niezbyt wysokich dawkach metoprolol ma dużo mniejszy wpływ na skurcz mięśni oskrzeli niż nieselektywne beta-adrenolityki. Betaloc może być stosowany równocześnie z beta2-adrenomimetykami u osób chorych na astmę oskrzelową lub z objawami przewlekłej choroby obturacyjnej płuc. W niewielkim stopniu wpływa na uwalnianie insuliny i metabolizm węglowodanów. U osób z częstoskurczem nadkomorowym lub migotaniem przedsionków metoprolol może spowalniać czynność komór. Po dożylnym podaniu bardzo szybko przenika do organizmu (w czasie około 5-10 min). Przy dawkach 5-20 mg dziennie stężenie preparatu Betaloc we krwi jest zwykle proporcjonalne do zastosowanej dawki. Lek wiąże się z białkami osocza w 5-10%. Metoprolol metabolizowany jest w wątrobie.
Wskazania:

Zaburzenia rytmu serca. Szczególną skuteczność leku zaobserwowano w częstoskurczach nadkomorowych.
Przeciwwskazania:

Uczulenie na metoprolol lub jakikolwiek inny składnik preparatu, uczulenie na inne beta-adrenolityki. Niestabilna niewydolność krążenia przebiegająca z obrzękiem płuc, niedokrwieniem narządów lub niedociśnieniem, wstrząs kardiogenny, zespół chorego węzła zatokowego, blok przedsionkowo-komorowy II stopnia lub III stopnia, istotna klinicznie bradykardia zatokowa, ciężkie zaburzenia krążenia obwodowego, ciąża i okres karmienia piersią.
Działania uboczne:

Pojawiają się u niewielkiego odsetka osób (u około 10%). Występowanie i nasilenie działań niepożądanych preparatu Betaloc jest zazwyczaj zależne od wielkości dawki. Mogą się pojawić zmęczenie, ból i zawroty głowy, bradykardia, uczucie zimna palców kończyn górnych i dolnych, zmiany ciśnienia tętniczego związane ze zmianą pozycji ciała (w rzadkich przypadkach omdlenie), kołatanie serca, bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka lub zaparcia. Rzadziej może wystąpić ból w klatce piersiowej, zwiększenie masy ciała, przemijające zaostrzenie objawów niewydolności serca, blok serca I stopnia, obrzęki, zaburzenia snu, mrowienie kończyn, duszność, skurcz oskrzeli u osób chorujących na astmę oskrzelową. Niezmiernie rzadko może się pojawić nadmierna potliwość, wypadanie włosów, zaburzenia smaku, wydłużony czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego w sercu, zaburzenia rytmu serca, koszmarne sny, zaburzenia pamięci, splątanie, nerwowość, stany lękowe, omamy, depresja, skórne reakcje nadwrażliwości, zaostrzenie objawów łuszczycy, nadwrażliwość na światło, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (aminotransferaz), zapalenie wątroby, zaburzenia widzenia, szumy uszne. W pojedynczych przypadkach preparat podany dożylnie powodował znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego krwi.
Interakcje:

Beta-adrenolityki oraz inhibitory monoaminooksydazy należy podawać ostrożnie w połączeniu z metoprololem. Nie należy łączyć preparatu Betaloc jednocześnie z pochodnymi kwasu barbiturowego, gdyż przyspieszają one metabolizm metoprololu poprzez zwiększenie aktywności enzymatycznej. Jeżeli pacjent jest leczony jednocześnie klonidyną, a konieczne jest przerwanie podawania tego leku, należy najpierw stopniowo zakończyć podawanie metoprololu, a następnie w ciągu kilku dni - podawanie klonidyny. Po nagłym odstawieniu klonidyny może wystąpić zwiększenie ciśnienia tętniczego. Antagoniści kanału wapniowego z grupy werapamilu oraz diltiazemu i metoprolol nasilają działanie preparatu Betaloc. Nie należy dożylnie podawać werapamilu osobom leczonym metoprololem. Preparat podawany jednocześnie z lekami przeciwarytmicznymi z grupy chinidyny i amiodaronu nasila ich działanie, a podawany jednocześnie z wziewnymi środkami znieczulającymi - może nasilać ich działanie hamujące jednocześnie czynność serca. Rifampicyna osłabia działanie leku. Zwiększenie stężenia metoprololu we krwi może wystąpić po zastosowaniu cymetydyny, hydralazyny, fluoksetyny, sertraliny, paroksetyny oraz po wypiciu napoju alkoholowego. Indometacyna lub inne inhibitory syntetaz prostaglandyn osłabiają działanie przeciwnadciśnieniowego preparatu Betaloc. Metoprolol nasila działanie doustnych leków przeciwcukrzycowych.
Dawkowanie:

Lek podaje się w postaci dożylnej. Nie ma konieczności modyfikowania dawki leku u pacjentów z niewydolnością nerek, niewydolnością wątroby oraz u osób w podeszłym wieku. Przy pojawieniu się objawów bardzo ciężkiej niewydolności wątroby należy rozważyć zmniejszenie dawki preparatu Betaloc.Preparat w postaci doustnej, stosowany np. jako kontynuacja leczenia dożylnego, należy odstawiać stopniowo, co najmniej w ciągu 2 tygodni. Co kilka dni dawkę metoprololu należy zmniejszać o połowę w stosunku do dawki przyjmowanej poprzednio. Ostatnią, najmniejszą dawkę należy stosować co najmniej przez kilka dni.
Uwagi:

Lek należy stosować ostrożnie u osób z chromaniem przestankowym, z ciężką niewydolnością nerek oraz u osób w ciężkim stanie ogólnym. Podczas przyjmowania preparatu Betaloc należy kontrolować ciśnienie krwi oraz zapis EKG. Lek należy odstawiać stopniowo. Należy zachować ostrożność podczas obsługi i prowadzenia urządzeń i pojazdów mechanicznych, gdyż po zastosowaniu preparatu mogą wystąpić zawroty głowy lub objawy zmęczenia, upośledzające sprawność psychofizyczną.
Dostępne postacie leku:

injekcja, 0,005 g/5 ml, 5 amp.
tabletki, 0,1 g, 100 tabl.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post