Bezpieczeństwo szczepionek przeciwko grypie u dzieci - cz. 2

Choroby dziecięce, opieka nad dzieckiem oraz rozwój.
admin. med.

Bezpieczeństwo szczepionek przeciwko grypie u dzieci - cz. 2

Post autor: admin. med. »

Opracowała lek. Iwona Rywczak
Skróty: ADEM – ostre rozsiane zapalenie mózgu i rdzenia, IIV – inaktywowana szczepionka przeciwko grypie, MIZS – młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów, ORS – zespół objawów ze strony oczu i układu oddechowego, SM – stwardnienie rozsiane, TIV – 3-walentna inaktywowana szczepionka przeciwko grypie, ZGB – zespół Guillaina i Barrégo
Zespół Guillaina i Barrégo

Szczepienie przeciwko grypie szczepionką inaktywowaną może się wiązać z nieznacznie zwiększonym ryzykiem wystąpienia ZGB. Ryzyko to jest jednak bardzo małe – u dorosłych wynosi 1–3 przypadków/milion dawek IIV i jest istotnie mniejsze niż ryzyko wystąpienia ZGB po zakażeniu wirusem grypy. Niewiele dostępnych danych nie pozwala na określenie takiego ryzyka u dzieci zaszczepionych IIV. Badania jednoznacznie wskazujące na związek przyczynowy pomiędzy ZGB a szczepieniem przeciwko grypie dotyczą wyłącznie szczepionki przeciwko grypie świń stosowanej w sezonie epidemicznym 1976–1977 w Stanach Zjednoczonych.

Brak zwiększonego ryzyka ZGB w badaniach z randomizacją nie wyklucza istnienia związku przyczynowego między ZGB a szczepionką przeciwko grypie. Zapadalność na ZGB jest bowiem zbyt mała, aby wychwycić ewentualny związek przyczynowy w badaniach klinicznych.

Większość chorych na ZGB zgłasza w wywiadzie niedawne infekcyjne zapalenie dróg oddechowych lub zakażenie przewodu pokarmowego, zwłaszcza Campylobacter jejuni. W piśmiennictwie można znaleźć wiele opisów przypadków wystąpienia ZGB u osób zaszczepionych przeciwko grypie. Jak dotąd jednoznaczne dane wskazujące na zwiększone ryzyko ZGB po szczepieniu dotyczą wyłącznie szczepionki przeciwko grypie świń stosowanej w Stanach Zjednoczonych w ramach powszechnych szczepień w latach 1976–1977. Szczepionka była skierowana przeciwko szczepowi wirusa grypy A/H1N1 podobnemu do szczepu będącego przyczyną pandemii w 1918 roku. Podano około 35 milionów dawek tej szczepionki. W okresie od 1 października 1976 roku do 21 stycznia 1977 roku zarejestrowano 1098 przypadków ZGB. W porównaniu z osobami nieszczepionymi, u osób zaszczepionych stwierdzono 9,5 razy większe ryzyko zachorowania na ZGB. Program szczepień przerwano jeszcze przed rozpoczęciem szczepienia dzieci na większą skalę, dlatego nie dysponujemy danymi o ryzyku ZGB u dzieci zaszczepionych preparatem przeciwko grypie pandemicznej z sezonu 1976–1977. Ryzyko nie zależało od rodzaju szczepionki ani od producenta, co wskazuje, że przyczyną nie był proces produkcji preparatu.

Amerykański Institute of Medicine stwierdził, że zgromadzone dane dotyczące bezpieczeństwa szczepień przemawiają za związkiem przyczynowym pomiędzy ZGB u dorosłych a szczepionką przeciwko grypie świń przeznaczonej na sezon 1976–1977.

Dostępnych jest też dużo danych dotyczących ryzyka ZGB po podaniu szczepionek przeciwko grypie innych niż wyżej opisana szczepionka przeciwko grypie świń. W przeglądzie systematycznym przeprowadzonym przez autorów artykułu zidentyfikowano 24 badania z grupą kontrolną (p. tab. 1.). Jednak tylko w 3 badaniach oszacowano ryzyko u dzieci – wyniki nie były statystycznie istotne. Zdecydowana większość publikacji dotyczy dorosłych, ponieważ w wielu krajach szczepienie dzieci przeciwko grypie jest względnie nowym zaleceniem. W większości z tych badań nie zaobserwowano zwiększonego ryzyka u zaszczepionych osób. W publikacjach, w których uzyskano statystycznie istotne wyniki, ryzyko ZGB było bardzo małe. Na podstawie tych badań można stwierdzić, że ryzyko wystąpienia ZGB w ciągu 6 tygodni po szczepieniu przeciwko grypie nie przekracza 1–3 przypadków na milion zaszczepionych osób. Korzyści wynikające ze szczepienia przeciwko grypie, w tym również możliwość zapobiegania ZGB wywołanemu zakażeniem wirusem grypy, zdecydowanie przeważają nad tym małym ryzykiem.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post