Cardiotensin, w nadciśnieniu tętniczym

Leki, wskazania, działanie, skutki uboczne, interakcje leków.Leki zalecane do leczenia.Środki spożywcze bezglutenowe
admin. med.

Cardiotensin, w nadciśnieniu tętniczym

Post autor: admin. med. »

Działanie:

Cardiotensin zawiera moexipril, który obniża ciśnienie tętnicze. Lek działa przez blokowanie wytwarzania jednego z najsilniej podnoszących ciśnienie tętnicze enzymów - angiotensyny II. Działanie przeciwnadciśnieniowe polega na bezpośrednim rozkurczu naczyń krwionośnych, zmniejszeniu obciążenia serca, poprawie funkcji skurczowej i rozkurczowej mięśnia sercowego. Preparat zmniejsza objawy niewydolności krążenia oraz hamuje postęp niewydolności nerek z towarzyszącym białkomoczem.
Wskazania:

Podstawowym wskazaniem do stosowania moexiprilu jest nadciśnienie tętnicze. Lek można podawać samodzielnie lub w skojarzeniu z innymi preparatami przeciwnadciśnieniowymi.
Przeciwwskazania:

Moexiprilu nie należy stosować u kobiet w ciąży oraz karmiących piersią (podawanie preparatu kobietom w ciąży może powodować poważne zagrożenie dla płodu), u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnicy nerkowej jedynej nerki, u pacjentów, u których w przeszłości wystąpiła silna reakcja alergiczna (obrzęk naczynioruchowy). Nadwrażliwość na lek jest również przeciwwskazaniem do jego stosowania.
Działania uboczne:

Najczęściej występujące objawy niepożądane to zawroty głowy, obniżenie ciśnienia tętniczego, suchy kaszel, uczucie zmęczenia, ból głowy; rzadziej zaburzenia snu, nerwowość, niepokój, zmiany nastroju i związane z przewodem pokarmowym: biegunka, nudności i niestrawność, zaparcia, wymioty, suchość w ustach, zaburzenia łaknienia.U chorych z niewydolnością serca może dojść do znacznych spadków ciśnienia tętniczego. U pacjentów przyjmujących leki moczopędne występuje większe ryzyko pojawienia się podwyższonego stężenia potasu we krwi. Lek może powodować pojawienie się reakcji alergicznych. U pacjentów z niewydolnością nerek preparat może być przyczyną przejściowego pogorszenia się funkcji narządu. Rzadko może powodować zaburzenia funkcji wątroby. U pacjentów chorujących na układowe choroby tkanki łącznej może powodować obniżenie liczby białych ciałek krwi - granulocytów.
Interakcje:

Jednoczesne przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych może zmniejszać skuteczność Cardiotensinu. Jednoczesne stosowanie leków moczopędnych może spowodować nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego oraz może być przyczyną wzrostu kreatyniny i azotu mocznikowego.Leki moczopędne oszczędzające potas (np. spironolakton) i preparaty zawierające potas mogą być stosowane jednocześnie z moexiprilem, pod warunkiem zachowania ostrożności oraz częstego kontrolowania stężenia potasu. Lek może podwyższać stężenie jednocześnie stosowanych preparatów litu.
Dawkowanie:

Leczenie rozpoczyna się od podania dawki 7,5 mg na godzinę przed posiłkiem, przeciętna dawka dobowa wynosi 30 mg/d. w 2 dawkach, maksymalna - 60 mg/d. (w 2 dawkach rano i wieczorem). Gdy preparat wprowadza się u pacjentów przyjmujących leki moczopędne, terapię należy rozpoczynać od mniejszych dawek.Nie ma potrzeby modyfikowania dawki u pacjentów w podeszłym wieku. Nie ustalono jednoznacznie bezpieczeństwa stosowania leku u dzieci. W niewydolności nerek należy obniżyć dawkę początkową oraz maksymalną dawkę dobową. W niewydolności wątroby nie ma potrzeby obniżenia dawki leku, jednak należy się liczyć z jego słabszym działaniem.
Uwagi:

Stosowanie leków z grupy moexiprilu może spowodować wystąpienie silnej reakcji alergicznej - obrzęku naczynioruchowego. Pomimo że w większości przypadków obrzęk twarzy i warg ustępuje bez leczenia, niepokojące objawy powinny natychmiast skłonić do kontaktu z lekarzem. U chorych stosujących dietę z ograniczeniem soli, stosujących leki moczopędne, u chorych dializowanych, cierpiących z powodu przedłużających się biegunek lub wymiotów może dojść do nadmiernego obniżenia ciśnienia tętniczego. Podczas długotrwałego podawania moexiprilu należy okresowo wykonywać badania morfologii krwi - szczególnie u pacjentów z niewydolnością nerek oraz w przebiegu chorób układowych tkanki łącznej (np. tocznia układowego). W rzadkich przypadkach preparat może powodować ciężkie uszkodzenie wątroby. W wypadku pojawienia się świądu, zażółcenia skóry lub oczu, niewyjaśnionych i utrzymujących się krwawień lub bólów w prawej okolicy podżebrowej należy skonsultować się z lekarzem. Ze względu na rozległe działania metaboliczne wszelkich modyfikacji terapii może dokonywać jedynie lekarz.Leki z grupy moexiprilu stosowane u kobiet w ciąży powodują zwiększoną umieralność płodów i noworodków. Nie należy więc podawać leków z tej grupy kobietom w ciąży. W przypadku, gdy pacjentka zajdzie w ciążę, natychmiast należy przerwać terapię. Nie należy przyjmować leku podczas karmienia piersią.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post