Choroba Dupla. Zespół bolesnego barku

Rozpoznanie, leczenie, zabiegi-operacje chirurgiczne, transplantologia, korekcji nosa i piersi, liposukcja i lifting. leczenie żylaków nóg
admin. med.

Choroba Dupla. Zespół bolesnego barku

Post autor: admin. med. »

Zespół bolesnego barku - choroba Duplaya (łac.periarthritis humeroscapularis) Jest wiele przyczyn zespołu bolesnego barku. Należą do nich urazy, upadki, przeciążenia w czasie uprawiania sportu, zmiany zwyrodnieniowe lub nawet długotrwały bezruch.

Początkowo pojawiający się ból, w późniejszym czasie jest przyczyną zapalenia kaletki maziowej. Następnie dochodzi do zapalenia torebki stawowej i ścięgien, a na końcu uszkodzeniu ulegają mięśnie oraz ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia. W ostatnim stadium ból jest ciągły, nocy, uniemożliwiający choremu wykonanie najprostszych ruchów kończyną górną. Taki staw określamy jako „bark zamrożony”.

Objawy:
ból w okolicy barku, promieniujący do ramienia, a nawet poniżej stawu łokciowego,
zaburzenia czucia skóry,
drętwienie kończyny,
ograniczenie ruchów biernych i czynnych,
osłabienie siły kończyny;

Leczenie
Leczenie zespołu bolesnego barku jest ściśle uzależnione od przyczyny wywołującej to schorzenie. Najwięcej pożytku przynosi leczenie zachowawcze, jednakże jest ono długie i wymaga dużo cierpliwości.

Najczęstsze zasady leczenia zachowawczego:
farmakologia (niesterydowe środki przeciwbólowe i przeciwzapalne, stosowane w początkowym stadium choroby),
odciążenie i ograniczenie ruchu w stawie (czasami wymagane jest unieruchomienie stawu),
stosowanie blokad w okolicy objętej procesem chorobowym,
stosowanie miejscowo maści, żelów lub plastrów borowinowych,
fizykoterapia, głównie mająca działanie przeciwbólowe,
leczenie ruchem w celu zapobiegania ograniczeniu ruchomości barku.

Zakres wykonywanych przez pacjenta ćwiczeń uzależniony jest stanu chorego. Początkowo wykonywane są ruchy w odciążeniu, ćwiczenia czynno-bierne oraz ćwiczenia rozluźniające i rozciągające. Czasem wykonywane są nawet delikatne redresje. Ćwiczenia powinny być wykonywane codziennie i systematycznie. Bardzo dobrym środowiskiem do wykonywania ćwiczeń w zespole bolesnego barku jest środowisko wodne. Ponadto chory nie powinien obciążać barku przy wykonywaniu czynności dnia codziennego oraz nie leżeć na chorym boku.

Zabiegi fizykoterapii wykorzystywane w leczeniu: jontoforeza, elektroterapia – galwanizacja oraz prądy: interferencyjne i diadynamiczne, prąd Traeberta, ultradźwięki, laseroterapia, krioterapia, promieniowanie podczerwone, promieniowanie nadfioletowe, zabiegi z wykorzystaniem parafiny, diatermia krótkofalowa oraz diatermia mikrofalowa.

W celu zmniejszenia napięcia mięśni, zniesienia bólu, odżywienia struktur okołostawowych oraz uruchomienia stawu stosowane są zabiegi masażu. Jest on szczególnie przydatny w stanach podostrym i przewlekłym. Masażu nie wykonujemy natomiast w stanie ostrym. Możemy jedynie ograniczyć zabieg masażu do opracowania drugiej, zdrowej kończyny.

W późniejszych okresach możemy wyróżnić dwa sposoby postępowania:
masaż segmentarny,
masaż klasyczny.

W początkowym okresie opracowujemy okolicę całego barku, okolice łopatki a także dołączamy masaż całej kończyny. Stosujemy delikatne głaskania, ugniatania, ruchy wibracji oraz uciski punktowe. Następnie, w okresie przewlekłym, mając na celu głównie zlikwidowanie przykurczów, wzbogacamy zabieg o rozcierania, silniejsze ugniatania, wibrację a nawet oklepywania. Ponadto obejmujemy masażem także grzbiet oraz klatkę piersiową.

Ostateczną formą leczenia jest zabieg chirurgiczny, jednakże nie zawsze daje on zadowalające efekty.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post