Czy i kiedy szczepić dziecko przeciwko meningokokom

Choroby dziecięce, opieka nad dzieckiem oraz rozwój.
Asystentka

Czy i kiedy szczepić dziecko przeciwko meningokokom

Post autor: Asystentka »

Czy są jakieś dane o bezpieczeństwie szczepionki przeciwko meningokokom grupy B u wcześniaków?

Szczepionki przeciwko meningokokom grupy B (MenB) i C (MenC) są zarejestrowane dla dzieci, które ukończyły 8 tygodni życia, a informację o możliwości ich zastosowania należy przekazać rodzicom już na pierwszej wizycie w przychodni POZ.
Rodzice dziecka powinni wiedzieć, że:

do zakażenia MenB i MenC może dojść w każdy wieku, ale najczęściej obserwuje się je w pierwszych miesiącach i latach życia
inwazyjna choroba meningokokowa, choć występuje rzadko, ma bardzo gwałtowny przebieg, a śmiertelność wynosi około 10%
źródłem zakażenia jest człowiek, a nosicielami są najczęściej nastolatki i młodzi dorośli.

Z powyższych względów nie należy odraczać rozpoczęcia szczepień, a zatem opiekunom dziecka nie należy doradzać opóźnienia szczepień do czasu ukończenia przez dziecko 1. roku życia.
Według polskich danych epidemiologicznych, w naszym kraju dominują zakażenia wywoływane przez MenB lub MenC, dlatego stosowanie szczepionek monowalentnych jest w pełni uzasadnione, a szczepionki przeciwko meningokokom grup A, C, W i Y stanowią alternatywę dla szczepień u dzieci, które nie otrzymały wcześniej monowalentnej szczepionki przeciwko MenC (MCV-C).
Zgodnie z Charakterystyką Produktów Leczniczych (ChPL) nie powinno się kontynuować szczepień za pomocą MCV-4 po wcześniejszym podaniu MCV-C. Wyjątkiem od tej zasady jest zaszczepienie dziecka w przypadku ryzyka zakażeniem podczas pobytu w krajach o zwiększonej zapadalności na chorobę wywoływaną przez meningokoki z grup A, W lub Y.
W ChPL szczepionki przeciwko MenB nie ma danych dotyczących bezpieczeństwa jej stosowania u wcześniaków. Takich danych nie ma też w dostępnym piśmiennictwie. Z uwagi na znaczenie zapobiegania zakażeniom meningokokowym oraz kompleksowej ochrony zdrowia u dzieci urodzonych przedwcześnie warto przeprowadzać profilaktykę tych zakażeń w pierwszych miesiącach życia dziecka.
Ze względu na ryzyko wystąpienia NOP (gorączka, niepokój dziecka) po podaniu szczepionek DTPa-IPV-Hib, PCV i przeciwko MenB podczas jednej wizyty, proponuję podać szczepionkę przeciwko MenB pomiędzy wizytami przeznaczonymi na szczepienia obowiązkowe dla wcześniaków (DTPa-IPV-Hib oraz PCV).
Profilaktykę zakażeń MenC łatwiej jest przeprowadzić w schemacie 1+1, który polega na podaniu jednej dawki szczepionki >4. miesiąca życia równoczasowo ze szczepionkami DTPa-IPV-Hib oraz PCV, a drugiej dawki MCV-C – 6 miesięcy później (po ukończeniu 12. mż.) wraz z czwartą dawką PCV lub szczepionką przeciwko odrze, śwince i różyczce (MMR). Należy pamiętać, że PCV podajemy między 12. a 15. miesiącem życia, a terminowe podanie tej dawki uzupełniającej ma szczególne znaczenie dla utrzymania ochrony u wcześniaków.
Dzieci urodzone przedwcześnie są częstszymi pacjentami oddziałów niemowlęcych niż dzieci urodzone o czasie, dlatego szczególne znaczenia ma dla nich szeroka ochrona – w tym także szczepienia przeciwko zakażeniom rotawirusem (RV). Jeśli pobyt na oddziale neonatologicznym przedłuża się do >6. tygodnia życia, po wyjściu ze szpitala należy jak najszybciej podać szczepionkę przeciwko RV (zalecenie pierwszej dawki przed ukończeniem 12. tż. wieku kalendarzowego). Zgodnie z zaleceniami brytyjskimi, szczepionkę przeciwko RV można podać w dowolnym czasie od szczepienia BCG. Szczepienia BCG często wykonuje się tuż przed wypisem ze szpitala z uwagi na konieczność osiągnięcia przez dziecko masy ciała 2000 g.
Zbliżając się do pory jesienno-zimowej, warto rozważyć zaszczepienie dziecka przeciwko grypie. Szczepienia te są szczególnie istotne w grupach ryzyka, do których należą także wcześniaki. Dwie dawki tej szczepionki podajemy po ukończeniu przez dziecko 6. miesiąca życia.
Ponadto u dziecka urodzonego przedwcześnie należy przeprowadzić szczepienie przeciwko ospie wietrznej (rutynowo jest zalecane po 12. mż., ale w szczególnych przypadkach można je rozważyć już po 9. mż.), pamiętając, że odstęp pomiędzy tym szczepieniem a szczepieniem MMR nie może być krótszy niż 4 tygodnie. Odstęp pomiędzy szczepionkami inaktywowanymi jest dowolny, a czas do drugiej dawki szczepionki przeciwko ospie nie powinien być krótszy niż 6 tygodni.
Szczepionkę przeciwko ospie wietrznej można podać także równocześnie ze szczepionką MMR
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post