Działania uboczne i interakcje leków stosowanych w terapii p

Choroby układu pokarmowego; przełyku, żołądka, jelit, wątroby, trzustka, dróg żółciowych, odbytu)
Asystentka

Działania uboczne i interakcje leków stosowanych w terapii p

Post autor: Asystentka »

Działania uboczne i interakcje leków stosowanych w terapii przewlekłego WZW C
dr hab. n. med. Małgorzata Inglot, dr n. med. Aleksandra Szymczak, Klinika Chorób Zakaźnych, Chorób Wątroby i Nabytych Niedoborów Odpornościowych, Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu
Jakie mogą być działania uboczne i interakcje leków stosowanych w terapii przewlekłego WZW C?

PegIFN-α powoduje liczne skutki niepożądane: objawy rzekomogrypowe, małopłytkowość, leuko- i neutropenię, depresję i inne zaburzenia nastroju, zmiany skórne i śluzówkowe, procesy autoimmunologiczne. Istotnym ograniczeniem możliwości leczenia PegIFN-α są przeciwwskazania do jego stosowania, takie jak ciężkie choroby ogólnoustrojowe ( w tym układowe choroby autoimmunologiczne), padaczka, ciężka depresja i psychozy.

Leków przeciwko HCV nie należy stosować w okresie ciąży i laktacji. DAA są na ogół bardzo dobrze tolerowane, a poważne działania niepożądane obserwuje się rzadko. W badaniach klinicznych obserwowano głównie objawy nieswoiste, takie jak osłabienie, ból głowy, bezsenność i nudności. Niektóre leki mogą powodować osutkę, przejściowy wzrost aktywności aminotransferaz i bilirubiny w surowicy. Zdarzają się przypadki ciężkiej niewydolności wątroby u chorych z zaawansowaną, niewyrównaną marskością wątroby. Stosowana dodatkowo w niektórych schematach rybawiryna często powoduje niedokrwistość hemolityczną (w niektórych przypadkach wymagającą przetaczania krwi) oraz zmiany skórne.

Niekorzystną cechą DAA są liczne interakcje z innymi lekami, związane między innymi z metabolizmem przez układ cytochromu P450, transportem przez glikoproteinę P i kwaśnością soku żołądkowego. Dotyczy to m.in. amiodaronu, karbamazepiny, statyn, inhibitorów pompy protonowej, H2-blokerów, glikokortykosteroidów, antybiotyków makrolidowych, leków przeciwgrzybiczych, ryfampicyny, leków antyretrowirusowych i dziurawca. Efektem interakcji może być nieskuteczność leczenia przeciwwirusowego lub nasilenie działań niepożądanych. Dane dotyczące ryzyka interakcji DAA są wciąż ograniczone. Przy wyborze rodzaju terapii przeciwwirusowej konieczny jest dokładny wywiad uwzględniający stosowane leki, w tym preparaty dostępne bez recepty, suplementy diety i środki psychoaktywne. Również w czasie leczenia przeciwwirusowego należy zachować ostrożność w przepisywaniu dodatkowych leków i w razie wątpliwości konsultować się z lekarzem prowadzącym terapię WZW.
źródło: infekcje.mp.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post