Forastmin (formoterol) - proszek do inhalacji w kapsułkach

Leki, wskazania, działanie, skutki uboczne, interakcje leków.Leki zalecane do leczenia.Środki spożywcze bezglutenowe
admin. med.

Forastmin (formoterol) - proszek do inhalacji w kapsułkach

Post autor: admin. med. »

Preparat zawiera substancję: formoterol
Lek dostępny na receptę, refundowany
Co to jest Forastmin?
Lek wziewny o działaniu rozszerzającym oskrzela, ułatwiający swobodny przepływ powietrza w drogach oddechowych. Stosowany jest w chorobach przebiegających ze skurczem oskrzeli. Działanie występuje szybko, po 1–3 minutach od podania leku i utrzymuje się przez 12 godzin lub dłużej (lek długo działający).
Co zawiera i jak działa Forastmin?
Substancją czynną preparatu jest formoterol. Jest to substancja należąca do sympatykomimetyków. Działanie wszystkich sympatykomimetyków polega na pobudzaniu pewnego typu receptorów, nazywanych receptorami adrenergicznymi, znajdujących się na powierzchni określonych komórek naszego organizmu. W przypadku wziewnie podanego formoterolu pobudzeniu ulegają receptory adrenergiczne typu beta2 znajdujące się w mięśniach gładkich oskrzeli. Wziewne podanie ma na celu umożliwienie szybkiego i bezpośredniego dotarcia leku do miejsca jego działania tj. do receptorów beta2 w drogach oddechowych oraz zminimalizowanie ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Pobudzenie tych receptorów prowadzi do rozkurczu mięśni i rozszerzenia oskrzeli co ułatwia swobodny przepływ powietrza do płuc. Poprawia się wentylacja płuc a chory odczuwa znaczną ulgę lub całkowite ustąpienie duszności spowodowanej skurczem mięśni dróg oddechowych.
Kiedy stosować Forastmin?
Preparat jest wskazany w:
· leczeniu podtrzymującym, skojarzonym z wziewnymi kortykosteroidami, objawów obturacji (zwężenia, zmniejszenia drożności) dróg oddechowych i w zapobieganiu objawom wywołanym przez wysiłek u pacjentów chorych na astmę, u których leczenie kortykosteroidami jest niewystarczające
· leczeniu objawów obturacji dróg oddechowych u osób chorych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP).
Kiedy nie stosować tego preparatu?
Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość), na którykolwiek składnik preparatu (preparat zawiera laktozę, która zawiera małe ilości białek mleka). Nie należy stosować preparatu u dzieci.
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Forastmin?
Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych. Dlatego przed zastosowaniem preparatu powinieneś poinformować lekarza jeżeli podejrzewasz lub zdiagnozowano u Ciebie:
· nadczynność tarczycy
· choroby układu sercowo–naczyniowego (w tym nadciśnienie tętnicze, zaburzenia rytmu serca, szczególnie w przypadku bloku przedsionkowo–komorowego trzeciego stopnia, kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu, idiopatyczne podzastawkowe zwężenie aorty, choroba niedokrwienna mięśnia sercowego, ciężka niewydolność serca, wydłużony odstęp QTc w zapisie EKG)
· guz chromochłonny nadnerczy
· zmniejszoną tolerancję glukozy
· cukrzycę.
Preparat jest przeznaczony dla osób, u których choroba ma postać przewlekłą i wymagane jest regularne stosowanie preparatu. Nie należy stosować preparatu jako alternatywy dla krótko działających leków stosowanych w razie wystąpienia ostrego napadu astmy. W przypadku wystąpienia ostrego napadu astmy zastosuj krótko działający lek rozszerzający oskrzela (pobudzający receptory beta2).
Konieczność częstego stosowania preparatu (kilka razy w tygodniu) w celu zapobieżenia obturacji dróg oddechowych wywołanej wysiłkiem świadczy o niedostatecznej kontroli astmy i konieczności skonsultowania się z lekarzem, który rozważy zmianę sposobu leczenia.
Pamiętaj, że nagłe i szybko postępujące nasilenie dolegliwości związanych z astmą jest stanem potencjalnie zagrażającym życiu i wymaga szybkiej konsultacji lekarskiej!
W leczeniu podtrzymującym astmy długo działające leki rozszerzające oskrzela (formoterol) nie powinny być stosowane jako jedyne leki, lecz tylko w skojarzeniu z lekami przeciwzapalnymi tj. wziewnymi lub doustnymi kortykosteroidami.
Preparat może zostać dołączony do stosowanych dotychczas kortykosteroidów co może dodatkowo pomóc w łagodzeniu objawów choroby. Preparat nie zastępuje działania wziewnych lub doustnych kortykosteroidów. Rozpoczynając leczenie preparatem nie należy przerywać stosowanych dotychczas sterydów wziewnych lub w tabletkach. Pamiętaj, że jeżeli stosując preparat Forastmin odczujesz poprawę, nie możesz przerywać lub modyfikować leczenia lekami przeciwzapalnymi (kortykosteroidami) bez konsultacji z lekarzem. Utrzymywanie się objawów, konieczność częstego stosowania preparatu i dodatkowych inhalacji (oprócz tych stosowanych w leczeniu podtrzymującym) częściej niż dwa razy w tygodniu świadczy o zaostrzeniu astmy i konieczności skonsultowania się z lekarzem, który rozważy zmianę sposobu leczenia.
Ważne! Jeżeli stosujesz szybkodziałające leki rozszerzające oskrzela i zauważysz, że zwykle stosowana dawka nie powoduje złagodzenia objawów, powinieneś jak najszybciej skonsultować się z lekarzem. Podobnie, jeżeli zaobserwujesz, że w celu złagodzenia objawów musisz zastosować większą niż dotąd dawkę tych leków lub dawki dotychczasowe musisz stosować coraz częściej powinieneś natychmiast skonsultować się z lekarzem. Zwiększone zużycie leków rozszerzających oskrzela wskazuje na pogorszenie przebiegu astmy i zwiększa ryzyko wystąpienia jej ostrego napadu. Lekarz oceni Twój stan i zweryfikuje dalszy sposób leczenia. Może np. zwiększyć dawki kortykosteroidów wziewnych lub wprowadzić do leczenia kortykosteroidy doustne.
Powinieneś wiedzieć, że stosowanie tego preparatu podobnie jak stosowanie innych leków z tej grupy (innych sympatykomimetyków pobudzających receptory adrenergiczne typu beta2) może prowadzić do zmniejszenia stężenia potasu w surowicy krwi (hipokaliemia), które może być niebezpieczne dla Twojego zdrowia. Hipokaliemia może powodować zaburzenia rytmu serca, które mogą dodatkowo nasilać się skutkiem niedotlenienia tkanek w wyniku duszności. Powinieneś zachować szczególną ostrożność, zwłaszcza w przypadku gdy dodatkowo stosujesz leki moczopędne (stosowane np. w leczeniu nadciśnienia tętniczego) lub jesteś chory na ciężką postać astmy leczonej pochodnymi ksantyny (np. teofilina) czy kortykosteroidami, ponieważ w tej sytuacji może dojść do nasilenia hipokaliemii. Zapytaj lekarza czy w Twojej sytuacji należy regularnie kontrolować stężenie potasu we krwi i jak często powinieneś poddawać się tym badaniom.
Rzadko, u niektórych osób, po przyjęciu dawki leku wziewnego stosowanego w celu rozszerzenia oskrzeli może wystąpić, przeciwnie do zamierzonego efektu, gwałtowny skurcz oskrzeli (tzw. paradoksalny skurcz oskrzeli). Skurcz ten może być na tyle intensywny, że może stanowić zagrożenie życia. W takim wypadku przerwij natychmiast stosowanie preparatu i zastosuj inny szybkodziałający wziewny lek rozszerzający oskrzela oraz szukaj pomocy lekarskiej.
Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:
--preparat zawiera laktozę, która zawiera małe ilości białek mleka. Osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy nie powinny stosować preparatu.
Ważne informacje dotyczące stosowania preparatu
Preparat jest przeznaczony wyłącznie do stosowania wziewnego z użyciem inhalatora. Jedna dawka inhalacyjna (jedna kapsułka) zawiera 12 µg substancji czynnej (formoterolu). Dostarczana dawka leku zależy od prawidłowo przeprowadzonej inhalacji. Dlatego bardzo ważne jest aby poprawnie opanować technikę inhalacji. Wziewne podanie leku umożliwia jego szybkie dotarcie bezpośrednio do dróg oddechowych czyli do miejsca jego działania. Tylko niewielka ilość podanej wziewnie substancji dociera do układu krążenia co pozwala ograniczyć do minimum ogólnoustrojowe działania niepożądane. Inhalator jest przeznaczony do zaaplikowania takiej ilości kapsułek, jaka znajduje się w danym opakowaniu. Nie należy używać tego samego inhalatora do innego opakowania leku.
Pamiętaj!
· Aby zawsze w porę zaopatrzyć się w receptę i wykupić nowy preparat zanim zużyjesz do końca poprzedni.
· Zawsze miej przy sobie inhalator z szybkodziałającym lekiem rozszerzającym oskrzela.
· Inhalator proszkowy wymaga czyszczenia. W celu usunięcia resztek proszku lub kapsułki należy przetrzeć ustnik i przegródkę na kapsułkę przy użyciu suchej ściereczki lub miękkiej szczoteczki. Nie należy czyścić inhalatora z użyciem wody!

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Preparat nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych.
Dawkowanie preparatu Forastmin
Stosuj preparat zgodnie z zaleceniami lekarza, który dopasuje dawkowanie do Twojego stanu. Preparat przeznaczony wyłącznie do stosowania wziewnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. W leczeniu podtrzymującym zaleca się regularne, codzienne stosowanie preparatu. Ponieważ działanie preparatu utrzymuje się przez 12 godz. dlatego stosowanie 2 razy na dobę, (najlepiej rano i wieczorem, z zachowaniem 12. godzinnego odstępu) zwykle przyczynia się do ustąpienia obturacji oskrzeli związanej ze stanami przewlekłymi zarówno w ciągu dnia jak i w nocy. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem. Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, zwykle stosuje się następujące dawki:
Dorośli i młodzież:
Astma: 1 kapsułka do inhalacji (12 µg) 1–2 razy na dobę. U niektórych pacjentów może być konieczne stosowanie 2 kapsułek do inhalacji (12–24 µg) 1–2 razy na dobę. Jeżeli musisz stosować dodatkowe dawki preparatu częściej niż 2 razy w tygodniu skonsultuj się z lekarzem.
Zapobieganie obturacji dróg oddechowych wywołanej przez wysiłek: 1 kapsułka (12 µg) przed wysiłkiem.
Regularnie stosowana dawka dobowa nie powinna być większa niż 4 kapsułki (48 µg), jednak wyjątkowo można zastosować do 6 kapsułek (72 µg) na dobę. Dawka jednorazowa nie może przekraczać 3 kapsułek (36 µg).
POChP: 1 kapsułka do inhalacji (12 µg) 1–2 razy na dobę.
Regularnie stosowana dawka dobowa nie powinna być większa niż 2 kapsułki (24 µg), jednak wyjątkowo, w celu złagodzenia objawów można zastosować (łącznie z dawkami stosowanymi stale) do 4 kapsułek (48 µg) na dobę. Dawka jednorazowa nie może przekraczać 2 kapsułek (24 µg).
Preparat nie jest wskazany dla dzieci.
W przypadku zmiany innego wziewnego preparatu formoterolu na Forastmin należy wziąć po uwagę, że dawka substancji czynnej, którą pacjent otrzymuje może ulec zmianie.
Nie ma konieczności dostosowywania dawek u osób w podeszłym wieku oraz u osób z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby.
Czy można stosować Forastmin w okresie ciąży i karmienia piersią?
W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.
Brak odpowiednich danych dotyczących stosowania formoterolu u kobiet w ciąży. Do czasu uzyskania wystarczających danych zaleca się szczególną ostrożność zwłaszcza w I i III trymestrze ciąży. Lek może hamować akcję porodową. U kobiet w ciąży stosowanie formoterolu jest możliwe jedynie w przypadku, gdy w opinii lekarza oczekiwana korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.
Nie należy stosować preparatu w okresie karmienia piersią.
Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?
Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty. W szczególności poinformuj lekarza jeżeli stosujesz:
· inne leki pobudzające receptory adrenergiczne (sympatykomimetyki) np. fenoterol, formeterol, salmeterol, fenylefryna, pseudoefedryna, adrenalina
· leki blokujące receptory adrenergiczne typu beta (sympatykolityki z grupy beta–adrenolityków tzw. „beta–blokery”) takie jak: propranolol, metoprolol
· trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (np. imipramina)
· inhibitory MAO (np. moklobemid, selegilina)
· furazolidon i prokarbazyna
· glikozydy nasercowe (np. digoksyna), erytromycyna, chinidyna lub inne leki przeciwarytmiczne (dyzopiramid, prokainamid i inne)
· leki przeciwhistaminowe (terfenadyny)
· pochodne fenotiazyny
· lewodopa, lewotyroksyna, oksytocyna
· leki przeciwcukrzycowe
· pochodne ksantyny (np. teofilina)
· leki moczopędne (np. furosemid) lub leki przeczyszczające
· steroidy.
Interakcje formoterolu i innych leków działających na receptory adrenergiczne mogą wywierać szkodliwy wpływ na układ sercowo–naczyniowy. Leki blokujące receptory beta–adrenergiczne (tzw. „beta–blokery” stosowane np. w leczeniu nadciśnienia tętniczego lub zaburzeń czynności serca), również w postaci kropli do oczu, hamują działanie formoterolu i nie powinny być stosowane równolegle.
Pacjenci stosujący trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, inhibitory MAO (np. moklobemid, selegilina) powinni zachować ostrożność stosując formoterol ze względu na ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych (zaburzenia rytmu serca, zwiększenie ciśnienia tętniczego).
W terapii skojarzonej z formoterolem nie powinny być stosowane glikozydy nasercowe (np. digoksyna), erytromycyna, chinidyna czy inne leki przeciwarytmiczne oraz leki przeciwhistaminowe ze względu na wzrost ryzyka wystąpienia zaburzeń rytmu serca (także w związku z ryzykiem hipokaliemii). Dodatkowo lewodopa, lewotyroksyna, oksytocyna lub alkohol mogą zwiększać ryzyko działań niepożądanych ze strony układu krążenia.
Leki z tej grupy co formoterol (beta2-mimetyki) mogą zwiększać stężenie glukozy we krwi co może wymagać dostosowania dawek leków przeciwcukrzycowych.
Jeżeli stosujesz formoterol lub inne beta2–mimetyki może u Ciebie wystąpić potencjalnie ciężka postać hipokaliemii (ciężkie objawy niedoboru potasu) zwłaszcza w przypadku gdy dodatkowo stosujesz leki moczopędne (stosowane np. w leczeniu nadciśnienia tętniczego takie jak furosemid), leki przeczyszczające lub jesteś chory na ciężką postać astmy leczonej pochodnymi ksantyny (np. teofilina) czy kortykosteroidami. Skonsultuj się z lekarzem czy w Twojej sytuacji powinieneś regularnie kontrolować stężenie potasu we krwi i jak często powinieneś poddawać się tym badaniom.
Podczas znieczulenia chlorowcowanymi węglowodorami u pacjentów leczonych formoterolem zwiększa się ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca.
Jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
Jak każdy lek, również Forastmin może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
Do częstych działań niepożądanych mogących wystąpić po zastosowaniu preparatu należą: delikatne drżenia mięśni, uczucie kołatania serca, przyspieszenie czynności serca (tachykardia), bóle głowy. Do niezbyt częstych działań niepożądanych należą reakcje nadwrażliwości takie jak: świąd i zaczerwienienie, wysypka, nerwowość, kurcze i bóle mięśni. Do rzadkich ale ciężkich działań niepożądanych należą reakcje nadwrażliwości typu anafilaktycznego: obrzęk naczynioruchowy (obrzęk ust, języka, gardła utrudniający oddychanie), skurcz oskrzeli, pokrzywka, obniżenie ciśnienia tętniczego, wstrząs. Jeżeli zauważysz pojawianie się reakcji anafilaktycznej powinieneś natychmiast szukać pomocy lekarskiej. Preparat ten, podobnie jak inne leki wziewne, może bardzo rzadko powodować podrażnienie dróg oddechowych (kaszel, suchość w jamie ustnej), a także wystąpienie nagłego i silnego skurczu oskrzeli (tzw. paradoksalnego skurczu oskrzeli) powodującego trudności w oddychaniu. W razie wystąpienia paradoksalnego skurczu oskrzeli należy natychmiast przerwać stosowanie preparatu, zastosować inny szybkodziałający wziewny lek rozszerzający oskrzela i szukać pomocy lekarskiej. Ponadto preparat może powodować: nudności, zawroty głowy, niepokój, bezsenność, bóle mięśni i stawów, niespecyficzne bóle w klatce piersiowej, zwiększenie stężenia glukozy we krwi (hiperglikemia), zmniejszenie stężenia potasu we krwi (hipokaliemia) objawiające się: zaburzeniami rytmu serca oraz bólami i kurczami mięśni. Bardzo rzadko u osób wrażliwych mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca (w tym migotanie przedsionków, częstoskurcz nadkomorowy i skurcze dodatkowe) oraz dławica piersiowa. Podczas leczenia lekami z grupy formoterolu (beta2 mimetyki) może dojść do zwiększenia stężenia insuliny, wolnych kwasów tłuszczowych, glicerolu i związków ketonowych we krwi.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post