Guzy skóry pochodzenia wirusowego - brodawki

Choroby skóry, włosów, paznokci, nowotwory (czerniak złośliwy, rumień guzowaty)
Chorób, przenoszone drogą płciową,HIV
admin. med.

Guzy skóry pochodzenia wirusowego - brodawki

Post autor: admin. med. »

Grupa brodawek

Brodawki są guzkami skóry i błon śluzowych powstającymi w wyniku zakażenia ludzkimi wirusami brodawczaka (human papilloma virus, HPV). Jest wiele typów tego wirusa, a część z nich jest potencjalnie onkogenna. Możliwość zezłośliwienia dotyczy zmian wywołanych przede wszystkim przez typy 16 i 18, ale także przez wiele innych. Brodawki należą do częstych zmian skórnych. Do zakażenia dochodzi łatwo, czynnikiem sprzyjającym są drobne urazy skóry, dlatego zmiany często występują na dłoniach i stopach. Szczególnie podatne są osoby z upośledzoną odpornością komórkową, u których może dochodzić do wysiewu licznych nietypowych brodawek.Zmiany skórne w przebiegu zakażenia ludzkim wirusem brodawczaka mogą mieć postać brodawek zwykłych, brodawek stóp, brodawek młodocianych lub kłykcin kończystych.

Brodawka zwykła (verruca vulgaris, common wart)

Obraz kliniczny: Zwykle mnogie twarde grudki skórne o szorstkiej, hiperkeratotycznej (na rękach), czasem kosmkowej (palczastej, nitkowatej, na twarzy) powierzchni i o zabarwieniu skóry otaczającej lub nieco ciemniejszym, najczęściej rozwijają się u dzieci i młodych dorosłych. Mają przebieg bezobjawowy, wykazują tendencję do samoistnej regresji. Około 40% brodawek skórnych ustępuje w ciągu 2 lat bez leczenia. Lokalizacja: Częstym umiejscowieniem są dłonie zwłaszcza palce (ryc. @), lokalizacja może być jednak dowolna. Nowe wykwity powstają w otoczeniu zmiany pierwotnej w wyniku autozakażenia.

Leczenie: Wiele jest równorzędnych metod umożliwiających usunięcie brodawek. Należą do nich: ewaporyzacja laserem ablacyjnym (CO2), elektrokoagulacja, krioterapia, wyłyżeczkowanie, miejscowe stosowanie 10% kwasu salicylowego lub mlekowego, kwasu mono, bi- lub trichlorooctowego, 5-fluorouracylu, bleomycyny, a także leczenie immunomodulujące (imikwimod). Próbuje się też stosować lasery naczyniowe, np KTP.

Brodawka stóp (verruca plantares, plantar wart)

Obraz kliniczny: Brodawki stóp mogą występować w postaci pojedynczych zmian, bolesnych i głębokich albo w postaci mnogich płaskich bezobjawowych brodawek mozaikowych (mosaic warts), zajmujących znaczną powierzchnię stopy. Do zakażenia dochodzi na basenach i w innych miejscach, gdzie chodzi się boso, szczególnie często u dzieci i młodzieży. Pod wpływem ciężaru ciała zmiany wnikają głęboko do skóry i są przyczyną bolesności przy chodzeniu. W obrębie brodawek widoczne są czasami drobne wylewy krwawe w postaci czarnych punktów. Zmiany przerosłe, przewlekające się i nawracające po leczeniu należy różnicować z rakiem brodawkującym (carcinoma verrucosum, cuniculatum).

Leczenie: Podobne jak leczenie brodawek zwykłych. W przypadku brodawek mozaikowych poważnym problemem jest ich duża nawrotowość.

Brodawka płaska (verruca plana)

Obraz kliniczny: Drobne płasko-wyniosłe grudki o gładkiej powierzchni, koloru cielistego, występujące często u dzieci i młodzieży, do 4 mm średnicy. Zmiany są zwykle liczne i bezobjawowe. Występują w każdym wieku, najczęściej jednak u dzieci i młodych dorosłych. Do czynników predysponujących zalicza się atopowe zapalenie skóry, niewielkie urazy skóry oraz immunosupresję. Brodawki po dłuższym lub krótszym czasie mogą ustępować samoistnie. Lokalizacja: Brodawki płaskie często występują na twarzy, kończynach górnych, przede wszystkim rękach. Czasem obserwuje się objaw Koebnera – wykwity pojawiające się wzdłuż zadrapania.

Leczenie: W leczeniu stosuje się miejscowo pochodne witaminy A, leki immunomodulujące oraz preparaty zawierające kwas salicylowy i 5-fluorouracyl. Skuteczna jest także krioterapia, wiąże się jednak z ryzykiem przebarwień i blizn po zabiegu.

Brodawki płciowe (genital warts), kłykciny kończyste (condylomata acuminata), szyszkowiny, lepieże stożkowe

Obraz kliniczny: Zmiany o kształcie przerosłych brodawek. Zakażenie przenoszone jest głównie drogą kontaktów seksualnych. Na błonie śluzowej narządów płciowych zmiany przyjmują wygląd kalafiorowatych tworów na wąskiej szypule. Istnieje związek pomiędzy zakażenie niektórymi typami HPV (16,18, 31, 33, 35) a rozwojem zmian nowotworowych w obrębie narządów płciowych, zwłaszcza szyjki macicy. Są to zmiany o małym ryzyku transformacji nowotworowej, ale podejrzliwość powinny budzić szybki wzrost brodawki, wzmożona pigmentacja, współistnienie owrzodzenia lub nieruchomość zmiany względem podłoża. Podejrzenie stanu przedrakowego (VIN) lub raka bezwzględnie nakazuje badanie histopatologiczne. Lokalizacja: Zmiany umiejscawiają się na błonie śluzowej narządów płciowych. U kobiet zajmują wargi sromowe i okolice pochwy u mężczyzn zwykle bruzdę zażołędną, żołądź, napletek i ujście cewki moczowej. Zmiany mogą się też rozwijać w okolicy odbytu wzgórka łonowego i pachwin. Po aplikacji podofiliny dostrzegalne są liczne mitozy; obraz może wówczas przypominać raka kolczystokomórkowego (pseudozłośliwość).

Leczenie: Imikwimod, podofilina, usunięcie zabiegowe (laseroterapia, łyżeczkowanie, elektroresekcja).

Mięczak zakaźny (molluscum contagiosum)

Obraz kliniczny: Twarde perłowe grudki wielkości do 0,5 cm z centralnym zagłębieniem, z którego przy ucisku wydostaje się kaszowata treść. Zmiany występują przede wszystkim u dzieci i powstają w wyniku zakażenia wirusem mięczaka zakaźnego (molluscum contagiosum virus, MCV)12], należącego do grupy wirusów ospy. Grudki utrzymują się przez kilka miesięcy, z biegiem czasu miękną i znikają bez pozostawienia blizny. Mięczak zakaźny jest chorobą o krótkim, 6-tygodniowym okresie wylęgania, samoograniczającą się i ustępującą najczęściej po 6-9 miesiącach.

Lokalizacja: Zmiany umiejscawiają się na skórze twarzy i kończyn, zwłaszcza rąk, a także w okolicy narządów płciowych. Zakażenie przenosi się też drogą kontaktów seksualnych, u kobiet najczęściej zmiany zlokalizowane są wtedy na wzgórku łonowym i w pachwinach. Sporadycznie zmiany mogą się pojawiać na błonach śluzowych.

Leczenie: Zmiany można usuwać metodą krioterapii, laseroterapii (laser CO2) lub łyżeczkowania.
źródło: chirurgiaplastyczna.info
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post