Itrax (itrakonazol) - kapsułki twarde. Lek przeciwgrzybiczy

Leki, wskazania, działanie, skutki uboczne, interakcje leków.Leki zalecane do leczenia.Środki spożywcze bezglutenowe
admin. med.

Itrax (itrakonazol) - kapsułki twarde. Lek przeciwgrzybiczy

Post autor: admin. med. »

Lek dostępny na receptę
Co to jest Itrax?
Lek przeciwgrzybiczy z grupy pochodnych triazolu do stosowania ogólnego.
Co zawiera i jak działa Itrax?
Substancją czynną preparatu jest itrakonazol, chemioterapeutyk z grupy pochodnych triazolu o działaniu przeciwgrzybiczym. Skuteczny wobec wielu gatunków dermatofitów i drożdżaków oraz innych grzybów chorobotwórczych. Działanie itrakonazolu prowadzi do zahamowania syntezy ergosterolu, niezbędnego składnika błony komórkowej grzybów. Błona komórkowa ulega uszkodzeniu, czego konsekwencją jest śmierć komórki grzyba. Po podaniu doustnym wchłanianie itrakonazolu jest największe, gdy jest on przyjmowany bezpośrednio po posiłku. Wchłanianie jest zmienne i zależy od kwasowości środowiska (najlepsze wchłanianie występuje w środowisku silnie kwaśnym). Itrakonazol dobrze przenika do wielu tkanek i narządów, w tkankach zrogowaciałych (skóra, paznokcie) uzyskuje stężenie 4 razy większe niż w osoczu. Jedynie w niewielkich ilościach przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego. Przenika przez łożysko oraz do mleka kobiet karmiących.
Kiedy stosować Itrax?
Preparat jest wskazany w leczeniu następujących zakażeń:
· zakażenia narządów płciowych (grzybica pochwy i sromu)
· zakażenia skóry, błony śluzowej lub oczu (grzybica skóry, łupież pstry, kandydoza jamy ustnej, grzybicze zakażenie rogówki)
· grzybice paznokci wywołane przez dermatofity i/lub drożdżaki
· układowe zakażenia grzybicze (aspergiloza układowa, kandydoza układowa, kryptokokoza, w tym kryptokokowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych: u osób z osłabioną odpornością, a także u wszystkich osób z kryptokokozą ośrodkowego układu nerwowego, kiedy leczenie pierwszego rzutu jest nieskuteczne, histoplazmoza, blastomikoza, sporotrychoza, parakokcydioidomikoza i inne rzadko występujące układowe lub tropikalne zakażenia grzybicze).
Kiedy nie stosować tego preparatu?
Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.
Przeciwwskazaniem do stosowania preparatu jest równoległe stosowanie leków metabolizowanych przez izoenzym CYP 3A4 cytochromu P-450: astemizolu, beprydylu, cisaprydu, dofetylidu, lewometadylu, mizolastyny, pimozydu, chinidyny, sertindolu, terfenadyny, triazolamu, midazolamu w postaci doustnej, inhibitorów reduktazy HMG-CoA (takich jak: atorwastatyna, simwastatyna, lowastatyna), alkaloidów sporyszu (np. dihydroergotamina, ergometryna, ergotamina, metyloergometryna), nisoldypiny.
Preparat jest przeciwwskazany u osób, u których występują lub w przeszłości występowały zaburzenia czynności serca, takie jak np. zastoinowa niewydolność serca (objawiająca się spłyceniem oddechu, obrzękiem kończyn lub brzucha, silnym uczuciem zmęczenia, budzeniem się w nocy z poczuciem braku tchu, zwiększeniem masy ciała). Wyjątek stanowi leczenie zakażeń zagrażających życiu.
Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane u kobiet w okresie ciąży (z wyjątkiem przypadków zagrożenia życia).
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Itrax?
Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.
Itrakonazol osłabia siłę skurczu mięśnia sercowego. Preparat jest przeciwwskazany do stosowania u osób z zastoinową niewydolnością serca (także występującą w przeszłości). Stosowanie preparatu u tych chorych jest dopuszczone jedynie w sytuacji, gdy w ocenie lekarza korzyści z leczenia wyraźnie przeważają nad ryzykiem (np. w leczeniu zakażeń zagrażających życiu). Lekarz indywidualnie dla każdego pacjenta określi stosunek korzyści do ryzyka, biorąc także pod uwagę występowanie czynników ryzyka rozwoju zastoinowej niewydolności serca. Do tych czynników ryzyka należą: choroby serca, takie jak choroba niedokrwienna serca, wady zastawek serca, poważne choroby płuc, takie jak przewlekła obturacyjna choroba płuc, a także niewydolność nerek i inne choroby, w przebiegu których występują obrzęki, jak również równoległe stosowanie leków z grupy antagonistów wapnia. Lekarz poinformuje pacjentów zagrożonych rozwojem zastoinowej niewydolności serca o jej objawach. W razie wystąpienia objawów takich jak: spłycenie oddechu, obrzęk kończyn lub brzucha, uczucie silnego zmęczenia, budzenie się w nocy z poczuciem braku tchu, zwiększenie masy ciała, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, gdyż objawy te mogą świadczyć o rozwoju zastoinowej niewydolności serca. W razie potrzeby lekarz zaleci zaprzestanie stosowania preparatu.
Wchłanianie preparatu zależy od kwasowości środowiska (najlepsze wchłanianie występuje w środowisku silnie kwaśnym). Preparaty zobojętniające sok żołądkowy (np. wodorotlenek glinu) zmniejszają wchłanianie i skuteczność itrakonazolu. Dlatego należy je przyjmować nie wcześniej niż po 2 godzinach od przyjęcia preparatu. Każdy niedobór kwasu solnego w soku żołądkowym (np. w przypadku stosowania leków zmniejszających wydzielanie soku żołądkowego takich jak np. ranitydyna czy omeprazol, u chorych na AIDS, w przypadku bezkwaśności) może zmniejszać wchłanianie itrakonazolu. Konieczne może być wówczas stosowanie preparatu z napojami zwiększającymi kwasowość soku żołądkowego (np. Cola).
Stosowanie itrakonazolu w postaci doustnej bardzo rzadko może być związane z wystąpieniem ciężkiego uszkodzenia wątroby. Zwykle przed rozpoczęciem leczenia oraz w jego trakcie lekarz zaleci regularne badania czynności wątroby. Jeżeli wystąpią objawy mogące świadczyć o zaburzeniu czynności wątroby, takie jak: zmęczenie, złe samopoczucie, ciemna barwa moczu, jasny stolec, żółtaczka, nudności lub wymioty, brak łaknienia należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, gdyż konieczne może być zaprzestanie stosowania preparatu. Jeżeli kiedykolwiek wystąpiły u Ciebie zaburzenia czynności wątroby, zwłaszcza związane ze stosowaniem innych leków, powinieneś skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem preparatu. W takiej sytuacji oraz u chorych, u których występuje zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych lub czynna choroba wątroby nie należy rozpoczynać stosowania preparatu. Wyjątek stanowią sytuacje, gdy lekarz uzna stosowanie leku za konieczne i gdy w jego ocenie korzyści związane ze stosowaniem preparatu są większe niż potencjalne ryzyko uszkodzenia wątroby. Lekarz zaleci wówczas częstą kontrolę parametrów charakteryzujących czynność wątroby.
U chorych na AIDS leczonych z powodu grzybic układowych, u których po zakończeniu stosowania preparatu istnieje ryzyko nawrotu zakażenia grzybiczego, lekarz może zalecić pozostawienie leczenia podtrzymującego.
U niektórych osób z osłabioną odpornością (np. pacjenci z neutropenią, AIDS, po przeszczepieniu narządów), biodostępność itrakonazolu podawanego doustnie może być zmniejszona, lekarz może zalecić zmianę jego dawkowania.
Preparatu nie należy stosować w celu rozpoczęcia leczenia grzybic układowych zagrażających życiu ani do leczenia drożdżyc układowych wywołanych przez szczepy Candida, jeśli są one oporne na flukonazol.
Nie należy stosować preparatu u dzieci, chyba że lekarz uzna, że korzyści z leczenia są większe niż możliwe ryzyko związane z leczeniem.
Stosowanie preparatu związane jest z ryzykiem wystąpienia neuropatii. Jeżeli wystąpią objawy mogące świadczyć o rozwoju neuropatii, takie jak: bóle i zawroty głowy, zaburzenia czucia, niedowłady należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.
Bardzo rzadko stosowanie preparatu może spowodować zaburzenia słuchu, a nawet całkowitą jego utratę. Jeżeli wystąpią objawy zaburzeń słuchu (pogorszenie słuchu, szumy w uszach) należy skonsultować się z lekarzem.
Należy zwrócić uwagę na fakt, że itrakonazol wchodzi w liczne interakcje z innymi równolegle stosowanymi lekami, w wielu przypadkach mogące prowadzić do wystąpienia poważnych działań niepożądanych.
Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:
· preparat zawiera sacharozę; osoby z dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy lub niedoborem sacharazy–izomaltazy nie powinny stosować preparatu.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Dotychczas nie stwierdzono wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.
Dawkowanie preparatu Itrax
Preparat ma postać kapsułek. Przeznaczony jest do stosowania doustnego. Stosuj preparat zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie przekraczaj zaleconych dawek ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem. W pewnych szczególnych grupach pacjentów konieczna jest dodatkowa modyfikacja dawkowania.
Dorośli:
Grzybica pochwy i sromu: zwykle stosuje się 200 mg 1 raz na dobę przez 3 dni lub 200 mg 2 razy na dobę przez 1 dzień.
Grzybica skóry (np. tułów, podudzia): 200 mg 1 raz na dobę przez 7 dni lub 100 mg 1 raz na dobę przez 15 dni.
Grzybica skóry (obszary o zwiększonym rogowaceniu naskórka, takie jak podeszwy stóp i dłoni): 200 mg 2 razy na dobę przez 7 dni lub 100 mg 1 raz na dobę przez 30 dni.
Łupież pstry: 200 mg 1 raz na dobę przez 7 dni.
Kandydoza jamy ustnej: 100 mg 1 raz na dobę przez 15 dni.
U niektórych chorych w stanach obniżonej odporności organizmu (np. u chorych na AIDS lub po przeszczepieniu narządów) lekarz może zalecić podwojenie dawki.
Grzybicze zakażenie rogówki: 200 mg 1 raz na dobę przez 21 dni (w zależności od reakcji chorego na leczenie).
Grzybica paznokci wywołana przez dermatofity lub drożdżaki: stosuje się leczenie ciągłe lub cykliczne. Leczenie ciągłe: 200 mg 1 raz na dobę przez 3 miesiące. Leczenie cykliczne: 200 mg 2 razy na dobę przez 7 dni. Okresy przyjmowania leku (cykle) są oddzielone 3. tygodniami przerwy, w czasie której nie przyjmuje się leku. W leczeniu grzybicy paznokci rąk stosuje się 2 cykle. W leczeniu grzybicy paznokci stóp stosuje się 3 cykle. Reakcja na leczenie staje się widoczna po zakończeniu leczenia i odrośnięciu paznokci. Optymalne pod względem objawów klinicznych i rezultatów badań mikologicznych wyniki leczenia uzyskuje się w ciągu 2–4 tygodni po zakończeniu leczenia zakażeń skóry i po 6–9 miesiącach po zakończeniu leczenia zakażeń paznokci.
Grzybice układowe:
Aspergiloza układowa: 200 mg 1 raz na dobę przez 2–5 miesięcy. W razie potrzeby lekarz zwiększy dawkę do 200 mg 2 razy na dobę (w przypadku zmian głębokich lub rozsianych).
Kandydoza układowa: 100–200 mg 1 raz na dobę przez 3 tygodnie do 7 miesięcy. W razie potrzeby lekarz zwiększy dawkę do 200 mg 2 razy na dobę (w przypadku zmian głębokich lub rozsianych).
Kryptokokoza (bez zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych): 200 mg 1 raz na dobę przez 2–12 miesięcy.
Kryptokokowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych: 200 mg 2 razy na dobę przez 2–12 miesięcy; niekiedy lekarz zaleci dalsze leczenie podtrzymujące.
Histoplazmoza: 200 mg 1–2 razy na dobę przez 8 miesięcy.
Blastomikoza: 100 mg 1 raz na dobę do 200 mg 2 razy na dobę przez 6 miesięcy.
Sporotrychoza: 100 mg 1 raz na dobę przez 3 miesiące.
Parakokcydioidomikoza: 100 mg 1 raz na dobę przez 6 miesięcy.
Chromomikoza: 100–200 mg 1 raz na dobę przez 6 miesięcy.
Sposób podawania:
Preparat powinien być przyjmowany doustnie, bezpośrednio po obfitym posiłku. Kapsułki należy przyjmować w całości.
Nie należy stosować preparatu u dzieci, chyba że lekarz uzna, że korzyści z leczenia są większe niż możliwe ryzyko związane z leczeniem.
Czy można stosować Itrax w okresie ciąży i karmienia piersią?
W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.
Nie należy stosować preparatu u kobiet w ciąży, z wyjątkiem przypadków zagrożenia życia, gdy w ocenie lekarza korzyści dla matki przeważają nad niebezpieczeństwem dla płodu. Tylko lekarz może ocenić stosunek korzyści do ryzyka w Twoim przypadku.
Kobiety w wieku rozrodczym powinny bezwzględnie skonsultować się z lekarzem w sprawie stosowania skutecznej antykoncepcji, aby zapobiec ciąży w okresie leczenia oraz po nim, do momentu wystąpienia pierwszej miesiączki po zakończeniu stosowania preparatu.
Przed zastosowaniem preparatu w okresie karmienia piersią należy skonsultować się z lekarze. Lekarz podejmie decyzję czy oczekiwane w Twoim przypadku korzyści ze stosowania leku przeważają nad ryzykiem dla dziecka.
Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?
Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.
Przeciwwskazane jest równoległe (a także w ciągu 14 dni od zaprzestania leczenia itrakonazolem) stosowanie:
· astemizolu, beprydylu, cyzaprydu, dofetylidu, lewacetylmetadolu (lewometadylu), mizolastyny pimozydu, chinidyny, sertindolu i terfenadyny (itrakonazol może wpływać na zwiększenie stężenia tych leków; w niektórych przypadkach może być z tym związane wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG, wystąpienie komorowych zaburzeń rytmu serca i niebezpiecznych dla życia zaburzeń rytmu serca typu torsade de pointes)
· benzodiazepin, takich jak triazolam, midazolam (itrakonazol powoduje znaczne nasilenie i przedłużenie działania farmakologicznego tych leków)
· inhibitorów reduktazy HMG-CoA (np. simwastatyna, lowastatyna, atorwastatyna)
· alkaloidów sporyszu (np. dihydroergotamina, ergometryna, ergotamina, metyloergometryna)
· kolchicyny u osób z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby.
Preparaty zobojętniające sok żołądkowy (np. wodorotlenek glinu) i leki zmniejszające wydzielanie kwasu solnego w soku żołądkowym (takie jak np. leki blokujące receptory histaminowe typu 2, np. ranitydyna, famotydyna, inhibitory pompy protonowej, np. omeprazol, pantoprazol oraz leki cholinolityczne, np. atropina, trimebutyna i leki spazmolityczne, np. papaweryna) zmniejszają wchłanianie itrakonazolu. Dlatego itrakonazol należy przyjmować co najmniej 2 godziny przed przyjęciem tych leków. W przypadku bezkwaśności (np. u chorych na AIDS), może być konieczne stosowanie preparatu z napojami zwiększającymi kwasowość soku żołądkowego (np. Cola).
Itrakonazol jest metabolizowany przede wszystkim z udziałem izoenzymu 3A4 cytochromu P450 i dlatego preparaty hamujące aktywność tego izoenzymu (erytromycyna, klarytromycyna, rytonawir, indynawir) mogą zwiększać stężenie itrakonazolu we krwi i jego biodostępność. Leki zwiększające aktywność izoenzymu 3A4 cytochromu P450 (takie jak ryfampicyna, ryfabutyna, deksametazon, fenytoina, karbamazepina, fenobarbital, izoniazyd, newirapina, ziele dziurawca) mogą znacznie zmniejszać stężenie i skuteczność działania itrakonazolu, a itrakonazol wpływa na zwiększenie stężenia tych leków we krwi i nasilenie ich działania. Jeżeli konieczne jest równoległe stosowanie tych preparatów konieczne jest dostosowanie dawkowania itrakonazolu przez lekarza.
Niezalecane jest stosowanie preparatu z następującymi lekami: tamsulozyna, fentanyl, ryfabutyna, rywaroksaban, karbamazepina, leki przeciwnowotworowe (dasatynib, nilotynib, trabektedin), aliskiren, ewrolimus, salmeterol, wardenafil.
Jeżeli itrakonazol jest stosowany równolegle z następującymi lekami, należy zachować szczególną ostrożność i monitorować stężenie tych leków (konieczne może być dostosowanie ich dawkowania przez lekarza):
· leki przeciwbólowe (alfentanyl, buprenorfina stosowana dożylnie i podjęzykowo, oksykodon)
· leki przeciwzakrzepowe i przeciwpłytkowe (pochodne kumaryny, cilostazol, dabigatran)
· doustne leki przeciwcukrzycowe (repaglinid, saksagliptyna)
· leki przeciwnowotworowe (bortezomib,busulfan, docetaksel, erlotynib, iksabepilon, lapatynib, trymetreksat, alkaloidy barwinka)
· leki przeciwpsychotyczne, przeciwlękowe i nasenne (alprazolam, arypiprazol, brotyzolam, buspiron, haloperidol, midazolam stosowany dożylnie, perospiron, kwetiapina, ramelteon, rysperydon)
· leki przeciwwirusowe (marawirok, indynawir, rytonawir, sakwinawir)
· leki immunosupresyjne (budezonid, cyklezonid, cyklosporyna, deksametazon, flutykazon, metyloprednizolon, syrolimus, temsyrolimus, takrolimus)
· leki urologiczne (fezoterodyna, imidafenacyna, syldenafil, solifenacyna, tadalafil, tolterodyna)
· inne leki: digoksyna, prazykwantel, ebastyna, eletryptan, nadolol, werapamil, aprepitant, dromperidon, atorwastatyna, reboksetyna, alitretynoina (postać doustna), cynakalcet, mozawaptan, tolwaptan.
Jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
Jak każdy lek, również Itrax może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
Mogą wystąpić zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, brak apetytu, zaparcia, niestrawność, zaburzenia smaku. Możliwe zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny, żółtaczka (ciemna barwa moczu, jasna barwa kału, uczucie zmęczenia, osłabienie), bardzo rzadko poważne uszkodzenia wątroby, zapalenie wątroby, ostra niewydolność wątroby, uszkodzenie wątroby, rzadko zapalenie trzustki. Niekiedy zastoinowa niewydolność serca (przebiega z następującymi objawami: duszność, nieoczekiwane zwiększenie masy ciała, obrzęk kończyn lub brzucha, silne uczucie zmęczenia lub budzenie się w nocy z uczuciem braku tchu), obrzęk płuc. Możliwe zaburzenia czynności układu nerwowego takie jak: bóle i zawroty głowy, senność, parestezje (drętwienie, mrowienie, zaburzenia czucia), neuropatia obwodowa, zaburzenia widzenia (niewyraźne widzenie, podwójne widzenie), szumy uszne, przemijająca lub trwała utrata słuchu. Rzadko: zaburzenia hematologiczne (małopłytkowość, zmniejszenie liczby krwinek białych i/lub granulocytów), częste oddawanie moczu, gorączka. Może wystąpić zmniejszenie stężenia potasu i zwiększenie stężenia trójglicerydów we krwi. Niezbyt często: łysienie, świąd, bóle mięśni i stawów, zaburzenia miesiączkowania, obrzęki, niekiedy zaburzenia funkcji seksualnych, nietrzymanie moczu. Możliwe reakcje nadwrażliwości świąd, wysypka, niekiedy reakcje o ciężkim przebiegu (pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, w tym twarzy, krtani, głośni mogący utrudniać oddychanie, reakcje anafilaktyczne i wstrząs anafilaktyczny, zespół choroby posurowiczej, ciężkie reakcje skórne: zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna, rumień wielopostaciowy, złuszczające zapalenie skóry, zapalenie małych naczyń skórnych).
Inne preparaty na rynku polskim zawierające itrakonazol

Ipozumax (kapsułki twarde)
Itragen (kapsułki)
Itrokast (kapsułki twarde)
Orungal (kapsułki)
Trioxal (kapsułki twarde)
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post