Jak żyć po przebytej operacji kardiochirurgicznej

Schorzenia i wady układ krążenia, układu sercowo-naczyniowego, nadciśnienie tętnicze, choroby tętnic i żył
admin. med.

Jak żyć po przebytej operacji kardiochirurgicznej

Post autor: admin. med. »

PORADNIK DLA CHORYCH
PO PRZEBYTEJ
OPERACJI KARDIOCHIRURGICZNEJ

Dr n.med. Bogdan Kowalik

Podczas korzystania z poradnika proszę pamiętać, że jeśli w którymkolwiek momencie leczenia Wasz lekarz wyda zalecenie, które będzie różniło się od zawartego w tym poradniku - powinni Państwo polegać na zdaniu lekarza.

1. Rany pooperacyjne

Myjcie rany pooperacyjne dwa razy dziennie - rano i wieczorem. Po umyciu osuszcie delikatnie ranę
Do czasu zagojenia ran unikajcie długich kąpieli w wannie. Lepszy jest krótki (do 10 minut) prysznic. Jeśli nie macie Państwo prysznica, ograniczcie kąpiel w wannie do 10 minut
Woda w czasie kąpieli nie powinna być zbyt chłodna ani zbyt gorąca
Stosujcie mydła nieperfumowane, bez dodatków kosmetycznych
Do czasu zagojenia ran nie używajcie gąbki
Nie stosujcie na rany maści, kremów, oliwek, kosmetyków
Nie zakładajcie na rany opatrunków, chyba że Wasz lekarz zaleci inaczej
W ciągu pierwszego roku od operacji chrońcie blizny operacyjne przed słońcem. Promienie słoneczne mogą powodować ich przebarwienie
Proszę skontaktować się z lekarzem jeśli zauważą Państwo:

Wyciek płynu lub krwi z rany pooperacyjnej
Zaczerwienienie skóry wokół rany
Rozejście się brzegów rany
"Przeskakiwanie" lub tarcie w okolicy rany mostka
Podwyższenie temperatury Waszego ciała powyżej 38 stopni Celsjusza
2. Obrzęki nóg

Występują po operacji serca szczególnie u chorych, którym pobrano żyłę z kończyny dolnej. Aby je zmniejszyć, starajcie się:

W czasie odpoczynku trzymać nogi wyżej, najlepiej powyżej poziomu serca. Kiedy siedzicie albo leżycie, połóżcie je na kilku poduszkach lub oprzyjcie na stojącym przed Wami krześle
Nie zakładajcie nogi na nogę
Dużo spacerujcie
Unikajcie pozostawania w jednej pozycji stojącej przez okres dłuższy niż 15 minut
Ważcie się codziennie rano, po wizycie w toalecie, lecz przed śniadaniem. Wahania wagi są naturalne, ale jeśli zauważą Państwo, że przybrali Państwo na wadze powyżej kilograma w czasie kolejnych dwóch dni, proszę skontaktować się z lekarzem
3. Ból pooperacyjny

Może występować nawet jeszcze przez kilka tygodni po operacji. Dopóki nie przypomina tego, który odczuwali Państwo przed operacją, raczej nie ma powodu do obaw. Zazwyczaj ulgę przynosi zażycie leku przeciwbólowego zaleconego przez Waszego lekarza. Jeśli ból utrzymuje się dłużej albo ma niepokojący Was charakter, proszę skontaktować się z lekarzem.

Aby zmniejszyć ból związany ze zmianą pozycji ciała (podnoszenie się lub kładzenie) proszę spróbować prostego ale skutecznego sposobu. Wykonajcie głęboki, około 3-sekundowy wdech przez nos, następnie około 3-sekundowy wydech przez otwarte usta. W trakcie tego wydechu zmieńcie pozycję ciała.

4. Podróże

Nie ma żadnych przeciwwskazań, aby podróżowali Państwo samochodem jako pasażerowie zaraz po wyjściu z Kliniki. Podróże odbywajcie w pozycji siedzącej (nie leżącej!), z zapiętymi pasami bezpieczeństwa. Jeśli obawiacie się, że pasy mogą powodować bolesny ucisk na ranę pooperacyjną, możecie włożyć pod nie złożony ręcznik.

W ciągu pierwszych 6 tygodni od operacji, w czasie podróży samochodem, powinni robić Państwo co godzinę 10 minutową przerwę i wykorzystać ją na spokojny spacer po najbliższej okolicy. Po 6 tygodniach od operacji proszę robić takie przerwy co 2 godziny.

Kierowanie samochodem jest bezpieczne po sześciu - ośmiu tygodniach od operacji. Decyzję musi podjąć Wasz lekarz, który nie tylko stwierdzi, czy mostek jest w pełni zrośnięty, ale także oceni czas Waszych odruchów. Proszę pamiętać, że niektóre z zażywanych przez Was lekarstw mogą wpływać niekorzystnie na czas Waszych reakcji!

Bezpośrednio po wyjściu z Kliniki mogą Państwo odbyć podróż samolotem. Pamiętajcie tylko, żebyście w czasie lotu wstawali co godzinę i spacerowali po pokładzie około 10 minut. Przed podróżą skontaktujcie się z Waszym lekarzem - być może zaleci Wam dodatkową dawkę aspiryny lub clexane, leku zapobiegającego powstawaniu skrzepów krwi w układzie żylnym.

5. Powrót do pracy zawodowej

Decyzję o ponownym podjęciu pracy muszą podjąć Państwo wspólnie z Waszym lekarzem. Weźmiecie pod uwagę charakter pracy (fizyczna czy umysłowa), stan Waszego zdrowia i Wasze psychiczne nastawienie do problemów zawodowych.

Teoretycznie większość moich pacjentów może powrócić do pracy umysłowej lub lekkiej pracy fizycznej po 9 - 12 tygodniach od operacji - ich stan zdrowia pozwala na to. Jeśli jednak uznacie, że nie czujecie się jeszcze zbyt pewnie - wydłużcie okres rekonwalescencji. Proszę wykorzystać go na intensywną rehabilitację, na przestawienie swojego trybu życia i nauczenie się życia w inny, lepszy sposób.

Kiedy zdecydują się Państwo na powrót do pracy, jeśli istnieje taka możliwość, rozpocznijcie pracę od połowy etatu.

Pamiętajcie, że praca nie jest najważniejszą sprawą w Waszym życiu! Ważniejsze od niej jest Wasze zdrowie. Podchodźcie więc do niej z dystansem i unikajcie sytuacji stresowych.

6. Seks

Stosunek fizyczny ze stałym partnerem wymaga w przybliżeniu zużycia takiej ilości energii jak wejście na pierwsze piętro bądź przejście szybszym krokiem około 800 metrów. Jeśli są Państwo w stanie wykonać takie zadanie bez większego zmęczenia, mogą Państwo podjąć współżycie fizyczne. Staje się to zazwyczaj możliwe po dwóch - czterech tygodniach od operacji.

Przez pierwsze 6 tygodni od operacji unikajcie pozycji wymagających opierania się na rękach. To Wasz partner/partnerka powinien być aktywny.

Jeśli nie macie ochoty na seks, powiedzcie to partnerowi. Na pewno Was zrozumie.

Viagra - zanim zdecydują się Państwo zastosować ten preparat, proszę skontaktować się z Waszym lekarzem. Stosowanie Viagry jest przeciwwskazane w przypadku stosowania niektórych leków.

7. Sen

W pierwszych tygodniach po operacji mogą Państwo skarżyć się na kłopoty ze snem. Mogą to być problemy z zaśnięciem bądź bezsenność przychodząca w środku nocy. Kłopoty te ustąpią w ciągu kilku następnych tygodni.

Mogą poprosić Państwo lekarza o tabletki nasenne, zanim to jednak uczynicie, proszę wypróbować kilka prostych sposobów, które mogą Wam pomóc:

Nie śpijcie w dzień
Jeśli odczuwacie jeszcze bóle w okolicy rany pooperacyjnej, godzinę przed planowanym zaśnięciem zażyjcie leki przeciwbólowe
Weźcie przed snem 10-minutowy, relaksujący natrysk
Unikajcie emocji w ciągu dwóch godzin przed położeniem się do łóżka (także oglądania emocjonujących filmów)
Jedzcie kolację co najmniej 2 godziny przed pójściem do łóżka
Unikajcie kofeiny (kawa, herbata, czekolada, cola, napoje energetyzujące)
Posłuchajcie przed snem relaksującej muzyki
8. Zmiany nastrojów

Operacja serca jest bardzo ważnym wydarzeniem w życiu pacjenta, nic więc dziwnego, że wpływa także na jego psychikę. Wielu chorych w ciągu pierwszych tygodni od operacji skarży się na wahania nastroju i stany lękowe. Zmiany takie są całkowicie normalne o ile szybko przemijają.

Zachęcam, abyście w takich chwilach podejmowali Państwo jakąś aktywność wymagającą zaangażowania umysłowego i nie wstydzili się rozmawiać o Waszych problemach z najbliższymi.

Jeśli stany depresyjne nie ustępują, skontaktujcie się z Waszym lekarzem lub psychologiem.

Aby zmniejszyć częstość występowania zniżek nastroju proszę starać się wypełniać cały dzień działaniem. Zaraz po obudzeniu weźcie prysznic i ubierzcie się w wygodne, luźne ubranie - chodzenie przez cały dzień w szlafroku może nasilać częstość występowania takich stanów. Panie niech pamiętają o makijażu, panowie o codziennym goleniu. Po śniadaniu (najlepiej przygotowanym własnoręcznie) proponuję spacer, spotkanie ze znajomymi i któreś z zajęć przynoszących Wam radość i satysfakcję - partię szachów, krzyżówkę, dobrą książkę. Im mniej będziecie mieli czasu na rozmyślania o chorobie, tym mniejsze będzie prawdopodobieństwo wystąpienia głębokiej depresji.

Niektórzy chorzy skarżą się na osłabienie sprawności umysłowej. Na szczęście w większości przypadków takie stany po pewnym czasie ustępują.

9. Lekarz

Zaraz po powrocie do domu proszę skontaktować się z Waszym lekarzem rodzinnym. Powinien wiedzieć o Waszej operacji. Jeśli nie otrzymali Państwo dotychczas skierowania do sanatorium, poproście o nie Waszego lekarza.

Zarejestrujcie się również w Poradni Kardiologicznej. Powinniście spotkać się z kardiologiem w ciągu pierwszych 6-8 tygodni od operacji.

Informujcie każdego lekarza, u którego będziecie szukali pomocy, o Waszej przebytej operacji. Zwykła wizyta u stomatologa może doprowadzić do powikłań, jeśli nie będzie on wiedział o Waszej chorobie i zażywanych przez Was lekach.

10. Apetyt

Większość chorych skarży się na brak apetytu po operacji serca. Jest to całkowicie normalne. Apetyt wróci Wam w ciągu kilku najbliższych tygodni.

11. Zaparcia

W przypadku wystąpienia tego problemu proszę stosować łagodne środki przeczyszczające, ale przede wszystkim - odpowiednią dietę. Jedzcie więcej owoców, warzyw i pokarmów zawierających błonnik.

12. Kaszel

Wielu chorych skarży się po operacji na napady kaszlu. Są one bardzo nieprzyjemne i powodują wystąpienie silnego bólu w klatce piersiowej. Aby zmniejszyć nasilenie kaszlu, prowadźcie intensywną rehabilitację oddechową zaleconą przez naszych rehabilitantów (m.in. dmuchanie do worka).

Kiedy poczujecie zbliżający się napad kaszlu, obejmijcie ramionami klatkę piersiową - ustabilizuje to mostek i zmniejszy dolegliwości bólowe. Potem weźcie głęboki wdech, zróbcie długi, spokojny wydech i odkaszlnijcie kilkakrotnie płytko w czasie wydechu.

Jeśli kaszel stanie się zbyt uciążliwy, powiedzcie o nim swojemu lekarzowi. Być może konieczne będzie przepisanie Wam leków przeciwkaszlowych lub wykrztuśnych.

Mocny napad kaszlu może spowodować niestabilność mostka wymagającą wykonania kolejnej operacji.

13. Lekarstwa

Zawsze noście przy sobie listę Waszych leków z podaną porą i dawką ich zażycia. Nigdy nie zmieniajcie sami dawek. Zanim zdecydujecie się zażyć dodatkowe lekarstwo (nawet tak popularne jak polopiryna) zasięgnijcie rady Waszego lekarza.

14. ICE

W krajach Europy Zachodniej coraz popularniejsze jest, także wśród osób zdrowych, wpisywanie do książki telefonicznej telefonu komórkowego pod hasłem ICE numeru telefonu bliskiej osoby. Skrót ICE oznacza "w wypadku niebezpieczeństwa" (In Case of Emergency). Myślę, że byłoby dobrze, gdyby zrobili Państwo to samo. W przypadku nagłego zasłabnięcia, utraty przytomności czy innego niebezpiecznego wydarzenia ratownik medyczny bądź lekarz będzie mógł natychmiast skontaktować się z kimś, kto zna dobrze historię Waszej choroby i wie, jakie leki zażywacie. Taka informacja może ułatwić i przyspieszyć udzielenie Wam prawidłowej pomocy.

15. Alkohol

Alkohol zażywany w niewielkich ilościach działa korzystnie na układ krążenia. Dorosła kobieta może pozwolić sobie na trzy drinki tygodniowo, dorosły mężczyzna na cztery drinki w tygodniu. Drink to oczywiście nie pół litra wódki, ale szklanka piwa, mały kieliszek winiaku czy lampka wina. Jak się Państwo domyślają, nie namawiam do picia osób nie pijących - pozostańcie lepiej przy swoich zwyczajach.

16. Tytoń

Palenie tytoniu prowadzi do szybkiego zamknięcia się wszczepionych pomostów wieńcowych. Jeśli zatem chcą Państwo odnieść jakąkolwiek korzyść z przebytej operacji, muszą Państwo definitywnie pożegnać się z tytoniem. Nie pozwalajcie nikomu palić w Waszej obecności - palenie bierne jest tak samo szkodliwe jak czynne.

17. Nadciśnienie

Nadciśnienie jest istotnym czynnikiem ryzyka rozwoju chorób układu krążenia i musi być bardzo intensywnie zwalczane. Nie leczone lub leczone zbyt mało intensywnie może doprowadzić do niewydolności serca, udaru mózgu bądź niewydolności nerek. U chorych z nadciśnieniem częściej dochodzi do zawału serca.

Wśród leków, które Państwo zażywają, znajdują się zapewne leki obniżające ciśnienie. Aby potwierdzić skuteczność tego leczenia, będą Państwo musieli regularnie wykonywać pomiar ciśnienia tętniczego. Powinni Państwo czynić to trzy razy dziennie: rano, w środku dnia i wieczorem, zawsze o tych samych porach. Wyniki proszę wpisywać do zeszytu, który będą Państwo pokazywali swojemu lekarzowi podczas każdej wizyty. Pozwoli to na idealne dobranie leku i jego dawki. W tym samym czasie proszę mierzyć i notować szybkość Waszego tętna.

Prawidłowe ciśnienie to takie, którego wartość skurczowa nie przekracza 120, zaś rozkurczowa 80 mm Hg (tj. 120/80 mm Hg). Jeśli wartość ciśnienia skurczowego mieści się w granicach pomiędzy 120 a 139 mmHg zaś/lub wartość ciśnienia rozkurczowego pomiędzy 80 a 90 mm Hg, mamy do czynienia z lekko podwyższonym ciśnieniem tętniczym. Jeśli ciśnienie skurczowe jest wyższe niż 140 lub ciśnienie rozkurczowe przekracza wartość 90 mm Hg, rozpoznajemy nadciśnienie.

Nadciśnienie spotyka się dwukrotnie częściej u osób z nadwagą niż u tych z prawidłową wagą ciała. Dlatego bardzo ważne jest, abyście, walcząc z nadciśnieniem, prowadzili zdrowy tryb życia. Aktywny tryb życia, zredukowanie wagi ciała i odpowiednia dieta (m.in. ograniczenie ilości spożywanej soli do nie więcej niż 5 gramów dziennie) może doprowadzić do takiego obniżenia ciśnienia, że zażywanie leków przeciwnadciśnieniowych nie będzie konieczne.

18. Nadwaga

Nadwaga jest jednym z głównych wrogów chorego po operacji serca. Pozostałe to: łącząca się bezpośrednio z nadwagą nieodpowiednia dieta, tytoń, nadciśnienie i brak aktywności fizycznej.

Utrzymanie odpowiedniej wagi ciała będzie zatem jednym z najważniejszych Waszych zadań.

Jak już wspomniałem wcześniej, powinni Państwo ważyć się codziennie rano po powrocie z toalety lecz przed śniadaniem. Zapisujcie swoją wagę w zeszycie - może to być ten sam, w którym będziecie notowali wartość Waszego ciśnienie krwi.

Utrzymanie odpowiedniej wagi zależy od ilości przyjętych i spalonych kalorii, czyli od jakości i objętości posiłków oraz od aktywności fizycznej. Wyjątkowo rzadko nadwaga spowodowana jest zaburzeniami hormonalnymi (chociaż właśnie nimi większość osób z nadwagą tłumaczy swoją otyłość).

Aby obliczyć w przybliżeniu należną wagę ciała, proszę skorzystać z poniższego wzoru:

Waga należna = wzrost w centymetrach - 100

Jeśli mają Państwo kłopoty z utrzymaniem odpowiedniej wagi ciała, proszę skontaktować się z lekarzem dietetykiem i stosować się do jego zaleceń. Jestem przekonany, że sami będą Państwo zaskoczeni Waszymi rezultatami w konkurencji gubienia zbędnych kilogramów!

Proszę nie wierzyć w skuteczność leków odchudzających i cudownych metod leczenia nadwagi. Lekarstwa odchudzające zlecone przez lekarza mogą być tylko środkiem wspomagającym Waszą dietę.

"Cudowne sposoby" odchudzania, homeopatia, akupunktura i tzw. medycyna niekonwencjonalna służą tylko i wyłącznie do odchudzenia Waszych portfeli.

19. Dieta

Zalecenia dotyczące stosowania diety można streścić w kilku słowach: przyjmować nie więcej kalorii niż się spala, spożywać dużo owoców i warzyw, sięgać po pokarmy zbożowe (szczególnie tzw. pełnoziarniste) i bogatoresztkowe, produkty mleczne o jak najniższej zawartości tłuszczu, drób, warzywa strączkowe i ryby (szczególnie tłuste) - te należy jeść co najmniej dwa razy w tygodniu. Jeśli będą mieli Państwo ochotę na mięso, proszę wybierać tylko chude, najlepiej gotowane. Tłuszcze zwierzęce należy zamienić na tłuszcze roślinne (np. masło na pastę z mielonego owocu avocado a smalec do smażenia na oliwę z oliwek lub olej rzepakowy z pierwszego tłoczenia). Należy także ograniczyć ilość przyjmowanej soli do 5 gramów dziennie.

Jak się jednak Państwo przekonają, odpowiednia dieta wymaga trochę większego zaangażowania. Będą musieli poznać Państwo zapotrzebowanie energetyczne Waszego organizmu, wartości energetyczne poszczególnych pokarmów, nauczyć się w trakcie zakupów wybierać produkty o odpowiedniej zawartości tłuszczu, cukru i wartości energetycznej i odpowiednio planować Waszą codzienną dietę. Może to być dla Was nową, bardzo interesującą rozrywką - rodzajem krzyżówki, którą musicie rozwiązać, a nagrodą za jej rozwiązanie będzie Wasze zdrowie.

Powinni sięgnąć Państwo po jeden z licznych poradników dotyczących zdrowego żywienia i diety dla chorych na serce i rozpocząć edukację. Nie będzie na pewno złym rozwiązaniem, jeśli jak najszybciej skontaktujecie się z lekarzem dietetykiem, który pomoże Wam w pierwszym etapie planowania diety.

20. Codzienna aktywność

Od pierwszych dni po operacji zaczniecie stopniowo powracać do pełnej aktywności życiowej. Ważne jest, abyście nie czynili tego zbyt szybko ani zbyt wolno. Próba zagrania w tenisa w trzy tygodnie od operacji musi skończyć się niepowodzeniem, zbytnia ostrożność i niepodejmowanie aktywności nie przyniesie Wam żadnej korzyści.

Punktem granicznym, który oddziela od siebie dwa etapy powrotu do pełnej sprawności jest zagojenie się mostka. Kość mostka, przecięta w trakcie operacji, goi się około 4 - 6 tygodni. Do tego czasu nie powinni Państwo wykonywać prac wymagających dużego zaangażowania kończyn górnych. Może to spowodować zaburzenie zrostu mostka i jego niestabilność wymagającą leczenia operacyjnego.

Po 6 tygodniach będziecie mogli stopniowo podejmować cięższe czynności i powracać do pełnej aktywności życiowej.

Jest sprawą niezwykle ważną, abyście skontaktowali się z Waszym lekarzem około 6 tygodnia od operacji. Zbada on Wasz mostek i - jeśli będzie on całkowicie zagojony - zezwoli na przejście do kolejnego etapu i wykonywanie czynności dotychczas zabronionych.

Jakie czynności możecie podejmować?

W ciągu pierwszych 6 tygodni od operacji możecie wykonywać tylko lekkie prace:

Ścieranie kurzu (ale nie odkurzanie odkurzaczem)
Mycie naczyń
Podlewanie kwiatów
Gotowanie
Drobne zakupy (nie większe niż 5 kg)
Drobne naprawy domowe nie wymagające dużej siły
Spacery
Spacery z psem (pod warunkiem, że smycz będzie trzymała towarzysząca Wam osoba)
Jazda na rowerze stacjonarnym (treningowym) bez obciążenia, bądź z obciążeniem zaleconym przez Waszego lekarza lub rehabilitanta
Mogą, a nawet powinni Państwo, zacząć chodzić po schodach. Proszę wchodzić powoli, jeśli poczujecie taką potrzebę - zatrzymajcie się na chwilę. Jeśli przy wchodzeniu opieracie się o poręcz, nie podciągajcie się na niej rękami.

Mogą Państwo przyjmować gości i odwiedzać przyjaciół. Początkowo starajcie się unikać spotkań dłuższych niż 30 minut. Jeśli poczujecie się zmęczeni - przeproście znajomych i odpocznijcie w innym pokoju.

Mogą Państwo pójść do kościoła, kina czy restauracji. Unikajcie jednak tłumów w których możecie zostać popchnięci. Wyjście na mecz ulubionej drużyny piłkarskiej pozostawcie raczej na późniejszy okres.

Jeśli w trakcie pracy poczują Państwo ból w klatce piersiowej, duszność, przyspieszenie oddechu, kołatanie serca lub nadmierne osłabienie - natychmiast przerwijcie wykonywaną czynność. Najwyraźniej jest jeszcze zbyt wcześnie abyście się jej podjęli. Jeśli dolegliwości nie ustąpią w ciągu 20 minut - proszę wezwać lekarza.

Planując pracę nie zapominajcie o krótkich przerwach.
Nie stójcie w jednym miejscu dłużej niż 15 minut.
W ciągu dnia dużo wypoczywajcie.
Nie podejmujcie żadnej czynności w ciągu 30 minut po posiłku.

W czasie spacerów trzymajcie się swojego tempa i odpoczywajcie wtedy, kiedy będziecie odczuwali taką potrzebę. Zimą w czasie spacerów okrywajcie twarz szalem lub czapką kominiarką. Nie rezygnujcie ze spacerów nawet przy złej pogodzie. Jeśli obawiacie się deszczu, unikniecie go spacerując po najbliższym centrum handlowym.

W ciągu pierwszych 6 tygodni od operacji unikajcie podnoszenia przedmiotów cięższych niż 5 kilogramów. Nie wykonujcie czynności wymagających większego angażowania kończyn górnych - noszenia walizek, dzieci i zakupów, odkurzania, koszenia trawy.

Po 6 tygodniach od operacji będą Państwo stopniowo zwiększać zakres wykonywanych czynności. Dozwolone będzie:

Zamiatanie
Odkurzanie
Pranie
Prasowanie
Wyprowadzanie psa na smyczy
Prowadzenie samochodu
Dalsze podróże
Prace w ogrodzie (początkowo lżejsze, potem - cięższe)
Stopniowo będą zwiększali Państwo zakres wykonywanych czynności. Nie spieszcie się jednak zbytnio, pamiętajcie, że powrót do pełnego zdrowia po operacji trwa zazwyczaj od kilku do kilkunastu tygodni i że nie wszyscy chorzy powracają do pełnej sprawności w tym samym czasie. Jeśli wykonywanie cięższych prac nie będzie sprawiało Wam problemu, stopniowo będziecie mogli podjąć się:

Wykonywania ciężkich prac domowych - np. mycia podłóg, kopania ziemi w ogrodzie
Uprawiania sportów - jazdy na rowerze bądź motocyklu, gry w tenisa, pływania, siatkówki, piłki nożnej, łowienia ryb, narciarstwa, spadochroniarstwa
I każdej innej formy aktywności, na jaką będziecie mieli ochotę.
PAMIĘTAJCIE JEDNAK, ŻE PLANUJĄC PODJĘCIE JAKIEJKOLWIEK NOWEJ CZYNNOŚCI WYMAGAJĄCEJ DUŻEGO WYSIŁKU MUSICIE SKONTAKTOWAĆ SIĘ Z WASZYM LEKARZEM I UZYSKAĆ JEGO ZGODĘ. U NIEKTÓRYCH CHORYCH PODJĘCIE WYSIŁKU FIZYCZNEGO MOŻE WIĄZAĆ SIĘ Z DUŻYM RYZYKIEM WYSTĄPIENIA POWIKŁAŃ KARDIOLOGICZNYCH. MUSZĄ MIEĆ PAŃSTWO PEWNOŚĆ, ŻE NIE NALEŻĄ DO TEJ GRUPY CHORYCH.

21. A może pies?

Proszę zastanowić się, czy nie mogliby Państwo zaopiekować się psem. Bez wątpienia miałby on korzystny wpływ na Wasze zdrowie. Zmusiłby Was do co najmniej trzech spacerów dziennie a dodatkowo jego ciągła obecność będzie działać na Was kojąco. Utrzymanie psa nie jest kosztowne, na jego kupno także nie musicie wydać ani grosza - wiele psów czeka na Was w schroniskach dla zwierząt.

22. Leki przeciwkrzepliwe

Niektórym z Was zalecimy po wyjściu z naszej Kliniki zażywanie acenokumarolu (bądź sintromu). Jest to lek obniżający krzepliwość krwi i chroniący przed powstaniem groźnych dla życia skrzepów. Większość chorych, którym ten lek zlecimy, będzie musiała zażywać go do końca życia. Ponieważ zbyt mała dawka lekarstwa może nie wystarczyć dla ochrony przed powstaniem skrzepów, zaś zbyt duża doprowadzić do groźnego dla życia krwawienia, należy przy jego zażywaniu kontrolować wskaźnik INR i, w zależności od jego wartości, korygować dawkę leku.

Proszę pamiętać o datach wyznaczonego przez lekarza badania wartości wskaźnika INR i nigdy nie korygować samodzielnie dawki leku. Jeśli zauważą Państwo u siebie krwawienia z dziąseł, nosa, przewodu pokarmowego itd., proszę skontaktować się szybko z lekarzem.

W przypadku wizyty u chirurga, stomatologa bądź w gabinecie zabiegowym, nie zapomnijcie poinformować lekarza o tym, że jesteście leczeni acenokumarolem. Może to ustrzec Was przed wystąpieniem powikłań związanych ze stosowaniem tego leku.

Pamiętajcie Państwo, że acenokumarol powoduje zaburzenia procesów krzepnięcia. Chorzy zażywający ten lek powinni unikać aktywności fizycznej mogącej doprowadzić do wystąpienia poważniejszych urazów ze względu na wyższe ryzyko wystąpienia niebezpiecznych dla życia krwawień. Chorym tym, zamiast tzw. sportów kontaktowych, zaleciłbym raczej pływanie.

SKONTAKTUJCIE SIĘ NATYCHMIAST Z LEKARZEM, JEŚLI:

Wystąpi ból podobny do tego, który występował przed operacją
Poczujecie zaburzenia rytmu serca - kołatanie, nierówne bicie, szybką powyżej 120/minutę akcję serca nie związaną z wysiłkiem i utrzymującą się po 15-minutowym spoczynku
Dojdzie u Państwa do skrócenia oddechu utrzymującego się w spoczynku
Odksztuszacie krwistą wydzielinę
Poczujecie gwałtowne, utrzymujące się osłabienie
Pojawi się ostry ból w trakcie wdechu
Zauważycie świeżą krew w stolcu
Nie denerwujcie się, jeśli będzie Wam się wydawało, że Wasz powrót do zdrowia trwa zbyt długo. Pamiętajcie się, że gojenie się ran powstałych w trakcie operacji trwa do 8 tygodni. Do tego czasu możecie jeszcze czuć się nie najlepiej. Większość chorych odczuwa wyraźną poprawę stanu zdrowia po 6-8 tygodniach od operacji.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post