Jal leczyć psychiatrycznie chorego kiedy nie wyraża zgody na leczenie psychiatryczne

Choroby obwodowego układu nerwowego i ośrodkowego układu nerwowego, Depresje i nerwice.
Asystentka

Jal leczyć psychiatrycznie chorego kiedy nie wyraża zgody na leczenie psychiatryczne

Post autor: Asystentka »

Jak pomóc osobie, która nie wyraża zgody na leczenie psychiatryczne?

Witam. Mój 24-letni syn choruje na schizofrenię paranoidalną od 18. roku życia. Wiem, jak postępować, jak rozmawiać, wspierać albo przytakiwać, aby nie przyłożył. Problem się nasilił, gdy syn dostał rentę socjalną, przez tydzień wydaje 600 zł na alkohol, marihuanę i może amfetaminę, bo zauważyłam, że często wtedy chodzi do łazienki i pije dużo wody. Muszę coś z tym zrobić, bo się zmarnuje. Ubezwłasnowolnienie nie da nic, bo będzie agresja i szpital. Żadne rozmowy nie pomagają, twierdzi, że nie ma pieniędzy na nic, bo musi żyć, i jak nie dam papierosów, to też nie da mi się ruszyć. Pracuje na parterze, a mieszkamy na piętrze. Co robić? Na terapię się nie zgadza, lekarz prowadzący powiedział, że jeśli nawet wyślemy na siłę, to jak jej nie podejmie, wróci za tydzień. Jak mu pomóc?


dr n. med. Joanna Borowiecka-Karpiuk
specjalista psychiatra
Centrum Dobrej Terapii

Z opisanej w pytaniu sytuacji wynika, że Pani syn choruje na schizofrenię paranoidalną i jednocześnie pije alkohol, przyjmuje marihuanę i być może amfetaminę. Syn ma swojego lekarza prowadzącego, który proponował mu już dodatkowe formy terapii, ale Pani syn nie zgadza się na ich podjęcie. Jednak, aby odpowiedzieć na Pani pytanie, „jak mu pomóc?”, potrzeba szeregu dodatkowych informacji, między innymi, czy syn wyraża zgodę na leczenie farmakologiczne i zgłasza się na systematyczne wizyty kontrolne u swojego lekarza prowadzącego oraz czy regularnie przyjmuje leki w zaleconych dawkach. Istotna byłaby także wiedza, na ile syn w obecnej chwili ma nasilone objawy choroby, a przyjmowanie wspomnianych używek wynika z jego aktualnych objawów chorobowych, czy też jest na przykład w tzw. remisji funkcjonalnej schizofrenii, a przyjmowanie używek wynika z jego cech charakteru i osobowości, czy też może ze schizofrenią współistnieje u syna zespół uzależnienia od tych substancji. Ważne byłyby również informacje, na ile syn spełnia kryteria do wspomnianego przez Panią ubezwłasnowolnienia i co to pełniej znaczy, że Pani syn „pracuje na parterze”.

Odpowiedzi na te pytania dają możliwości skorzystania z różnych sposobów profesjonalnego postępowania i leczenia. Niemniej jednak jeśli Pani syn, z pewnymi wyjątkami, nie wyrazi zgody na proponowane formy leczenia, nie ma możliwości leczenia go bez jego zgody. Wspomnianym wyjątkiem jest tutaj między innymi podana w pytaniu informacja, że Pani syn okresowo jest agresywny czynnie w stosunku do osób drugich. Jeśli agresja ta wynika z aktualnych objawów schizofrenii, syn może być kompleksowo leczony psychiatrycznie w ramach hospitalizacji psychiatrycznej bez swojej zgody. Niemniej jednak wspomina Pani, że sama unika sytuacji, które mogłyby taką agresję syna spowodować. Dlatego do rozważenia byłyby w tej sytuacji możliwie częstsze wizyty kontrolne u lekarza prowadzącego, jeśli syn do tej pory wyraża na nie zgodę. Czasami pacjenci, którzy nawet przez długi czas nie wyrażają zgody na proponowane przez lekarza dodatkowe do farmakoterapii zajęcia terapeutyczne, w trakcie którejś kolejnej wizyty zaczynają rozmowę na ten temat, dopytują i podejmują decyzję o skorzystaniu z tej formy leczenia.

W opisywanej sytuacji warto też rozważyć kontakt z Zespołem Leczenia Środowiskowego (ZLŚ) właściwego dla miejsca zamieszkania, w ramach którego, jeśli syn zostanie zakwalifikowany do tej formy leczenia i wyrazi na nie zgodę, możliwe będą (refundowane przez NFZ) wizyty domowe lekarza psychiatry i ewentualnie psychologa czy terapeuty środowiskowego. W ramach takich wizyt możliwa jest także terapia rodzin (osoby chorującej i opiekującej się nią rodziny), umożliwiająca między innymi rozeznanie i poprawę sposobów wzajemnego komunikowania się w rodzinie, wyznaczanie zadań i obowiązków poszczególnych osób w rodzinie, czy na przykład współodpowiedzialność za budżet rodzinny.

Jeśli jednak syn i na takie formy leczenia nie wyrazi zgody, do rozważenia jest podjęcie przez samą Panią uczestnictwa w grupie psychoedukacyjnej czy grupie wsparcia dla rodzin (np. rodziców, małżonków) osób chorujących na schizofrenię. W trakcie tych spotkań uzyska Pani pełną informację na temat choroby Pani syna, informację, jak w podobnych sytuacjach postępują inni rodzice, oraz wsparcie i informacje dotyczące możliwości codziennego postępowania i stopniowej zmiany w opisywanej przez Panią sytuacji.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post