ForumMedyczne.edu.pl

Nagradzanie dzieci jedzeniem może prowadzić do zaburzeń odżywiania
Rodzice, którzy nagradzają lub pocieszają swoje dzieci jedzeniem, mogą nieświadomie przyczynić się do powstania u nich zaburzeń odżywiania, np. jedzenia emocjonalnego - ostrzegają naukowcy z Wielkiej Brytanii.

Dr Claire Farrow z Uniwersytetu Aston analizowała, w jaki sposób rodzice wykorzystują jedzenie oraz różne praktyki żywieniowe w kontaktach ze swoimi małymi dziećmi. Pierwsze spotkanie z uczestnikami badania miało miejsce, gdy maluchy były w wieku 3-5 lat. Następnie z parami rodzic-dziecko naukowcy spotkali się po dwóch latach (dzieci w wieku 5-7 lat). Celem badaczy była ocena, czy i w jakim stopniu wcześniej zaobserwowane praktyki żywieniowe wpłynęły na rozwój emocjonalny dzieci i ich podejście do odżywiania. Szczególną uwagę skupiano na tym, czy w sytuacji lekkiego stresu dzieci sięgają po jedzenie (pomimo braku głodu), czy po zabawki.

Okazało się, że znacznie częściej w sytuacji napięcia emocjonalnego po jedzenie sięgały te dzieci, które dwa lata wcześniej były nagradzane ulubionymi pokarmami lub których zachowania w jakiś inny sposób „sterowane” były przez rodziców przy użyciu jedzenia.

- W obecnych czasach, kiedy problem otyłości wśród dzieci staje się coraz powszechniejszy i dotyka maluchów w coraz młodszym wieku, zrozumienie, dlaczego niektórzy z nas w sytuacjach napięcia zwracają się ku określonym rodzajom jedzenia, jest niezwykle ważne. To element kluczowy, jeśli chcemy opracować skuteczniejsze metody zapobiegania zjawisku emocjonalnego jedzenia i promować zdrowsze nawyki żywieniowe - podkreśla autorka badania.

- Większość rodziców ma naturalny odruch chronienia swoich dzieci przed niezdrowym jedzeniem: takim o wysokiej zawartości tłuszczu, soli czy cukru. Jednocześnie bardzo wielu z nas, chcąc pocieszyć chore lub smutne dziecko, złagodzić ból, odwrócić od czegoś uwagę bądź nagrodzić za jakieś pożądane zachowanie, podaje dziecku ulubiony przysmak. Tymczasem uzyskane przez nas dowody jasno pokazują, że takie postępowanie uczy dzieci korzystania z jedzenia jako czegoś, co rozładuje napięcie, pomoże poradzić sobie z trudnymi emocjami i stresem. A stąd prosta droga do zaburzeń odżywania w przyszłym życiu: jedzenia emocjonalnego, kompulsywnego, a potem nadwagi i otyłości - tłumaczy dr Farrow.

Badaczka dodaje, że potrzebne są dalsze i bardziej szczegółowe badania, które pozwolą określić długoterminowe skutki nagradzania dzieci jedzeniem, ale już te wstępne wyniki wskazują, że podejście do jedzenia kształtuje się we wczesnym okresie życia i przynajmniej częściowo wynika z tego, jak karmione były maluchy oraz jaką rolę pełniło jedzenie w ich domach.
Dr Farrow podsumowuje: - Wzorce żywieniowe obserwowane są na wszystkich etapach życia. Ci, którzy będąc dziećmi nauczą się wykorzystywania jedzenia jako narzędzia do radzenia sobie ze stresem emocjonalnym, będą z dużym prawdopodobieństwem postępować w ten sam sposób w dorosłym życiu. A chyba każdy zdaje sobie sprawę z tego, że takie emocjonalne jedzenie, dotyczące najczęściej pokarmów o wysokiej kaloryczności i zawartości tłuszczu, nie sprzyja zdrowiu.

- Świadomość rodziców odnośnie tego, jak prawidłowo kształtować nawyki żywieniowe dzieci i uczyć je odpowiedniego podejścia do jedzenia, jest dziś niezwykle ważna. Emocjonalne jedzenie prawie zawsze prowadzi do otyłości i innych zaburzeń. Jeśli możemy dowiedzieć się o nim więcej, a przez to uchronić nasze dzieci, zróbmy to - mówi Farrow.

Czytaj: naukawpolsce.pap.pl