Kapoplastyka całkowita stawów biodrowych

Rozpoznanie, leczenie, zabiegi-operacje chirurgiczne, transplantologia, korekcji nosa i piersi, liposukcja i lifting. leczenie żylaków nóg
admin. med.

Kapoplastyka całkowita stawów biodrowych

Post autor: admin. med. »

Już prawie 40 lat endoprotezoplastyka całkowita stawu biodrowego jest dynamicznie rozwijającą się dziedziną ortopedii. Co roku wykonuje się na całym świecie setki tysięcy tych operacji, które uwalniają od bólu i przywracają chorym zdolność funkcjonowania. Powstają nowe, coraz to doskonalsze rodzaje endoprotez, różniące się sposobem mocowania (cementowe, bezcementowe, wkręcane, pressfit) i materiałem z którego zbudowane są powierzchnie trące (metal, polietylen, porcelana, hybrydy).

Zdjęcie nr 1Pomimo znacznego postępu nadal pozostają nierozwiązane problemy takie jak zwichnięcia endoprotez, obluzowania komponent stawu, czy zużycie materiałowe najczęściej polietylenu, z którego wykonane są panewki zdecydowanej większości protez. Wszystkie te czynniki wymuszają ograniczenie aktywności chorych po endoprotezoplastykach całkowitych, oraz oznaczają, że najbardziej przydatne są one dla chorych w starszym wieku, gdyż wszczepienie endoprotezy całkowitej osobie młodej oznacza konieczność jej późniejszej nawet kilkakrotnej wymiany. Mankamenty te starano się usunąć poprzez ograniczenie resekcji jedynie do powierzchni stawowej głowy jak w kapie Charnleya czy Smith-Petersena, jednak powodowały one w krótkim czasie artozę panewki stawu biodrowego i nasilenie dolegliwości. W związku z tym kolejne modele składały się z kapy zakładanej na głowę kości udowej i panewki takiej jak w endoprotezie całkowitej, jednak wkładka polietylenowa panewki w kontakcie z metalową głową ulegała szybkiemu zużyciu, a drobne fragmenty polietylenu odkładały się w postaci złogów w tkankach otaczających i powodowały reakcję typu "wokół ciała obcego", prowadzącą w konsekwencji do obluzowania endoprotezy. Aby uniknąć tych powikłań sięgnięto do rozwiązania już stosowanego w endoprotezach Ringa i McKee-Farrary, a mianowicie obu powierzchni trących wykonanych z metalu. Protezy te cechowały się nadzwyczajną, sięgającą 30 lat trwałością. Postęp w dziedzinie obróbki metalu umożliwił wyprodukowanie protezy metal-metal o niskiej ścieralności rzędu 1 mikrona na rok. Uzyskano to dobierając odpowiedni stop metalu oraz kształt powierzchni trących umożliwiających smarowanie płynem stawowym i zmniejszenie oporów toczenia. W ten sposób powstała proteza BHR (Birmingham Hip Resurfacing), najnowszy produkt tej serii. W ciągu ostatnich 8 lat wszczepiono około 30000 tych protez , powikłania nie przekroczyły 1%, a w miarę nabywania doświadczenia odsetek ten się zmniejsza.

Zdj. 2 Przykład kapoplastyki wykonanej w CMCPodstawowe zalety metody to zachowanie anatomicznego ustawienia głowy i szyjki kości udowej w panewce, co eliminuje ryzyko zwichnięcia i pozwala na aktywne uprawianie sportu, oraz duża wytrzymałość powierzchni trących pozwalająca na uniknięcie rewizji z powodu zużycia. Ograniczeniem metody jest fakt, że kapa musi być osadzona na zdrowej, nie zmienionej osteoporotycznie kości. Nieprzestrzeganie tego warunku oraz błędy techniczne w czasie operacji (nadcięcie szyjki) powodowały powikłania (0,5%) w postaci złamania szyjki kości udowej, szczególnie w ciągu pierwszych 6 tygodni po operacji.

W przypadku konieczności rewizji można usunąć głowę i szyjkę kości udowej i implantować odpowiedni trzpień z głową metalową (jak w protezie całkowitej) pozostawiając panewkę z protezy BHR.

Dotychczasowy okres obserwacji nie pozwala na ocenę odległych wyników jednak wczesne wyniki są obiecujące. Kapoplastyki całkowite BHR są już wszczepiane w Polsce, spotkały się z dużym zainteresowaniem pacjentów i lekarzy.

Carolina Medical Center jest jedynym ośrodkiem w Polsce wykonującym te operacje.

dr n. med. Jacek M. Laskowski
źródło: carolina.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post