ForumMedyczne.edu.pl

Kapoplastyka całkowita stawu biodrowego jest alternatywą endoprotezoplastyki całkowitej u młodych aktywnych chorych.

Wskazania
Zmiany zwyrodnieniowe pierwotne, ale również pourazowe i na tle wrodzonej dysplazji stawów biodrowych
u chorych zbyt młodych i/lub zbyt aktywnych do wszczepienia protezy całkowitej stawu biodrowego.

Przeciwwskazania
• Osteoporoza
• Zniekształcenie głowy i szyjki kości udowej uniemożliwiające nałożenie nakładki
• RZS
• AVN
• Choroba Perthesa

Powikłania
Powikłania < 1%—najczęściej złamania szyjki kości udowej
- błędy techniczne—nadcięcie szyjki kości udowej w czasie operacji
- błędy przy kwalifikacji np. osteoporoza

Zalety
• ograniczona resekcja kostna –zachowanie anatomicznego ustawienia stawu
• dobre właściwości trybologiczne powierzchni metal-metal- ścieralność 1μm na rok
• duża głowa i panewka zmniejsza ryzyko zwichnięcia stawu
• możliwość rewizji protezą całkowitą
• powrót do aktywności sprzed choroby


Potrzebne badania:
- zdjęcia Rtg stawów biodrowych
- badanie densytometryczne odcinka lędźwiowego kręgosłupa

Przetoczenie krwi po operacji:
Zwykle 1 pacjent na 5 operowanych wymaga przetoczenia krwi po zabiegu operacyjnym. Warunkiem przystąpienia do operacji jest przygotowanie krwi dla każdego pacjenta. Z powodu kłopotów z uzyskaniem krwi ze stacji krwiodawstwa, szczególnie niektórych rzadszych grup, najlepszym rozwiązaniem jest autotransfuzja. Pacjent oddaje krew w stacji krwiodawstwa w ilości 2 jednostek—1 jednostka 4 tygodnie i 1 jednostka 3 tygodnie przed operacją. Przygotowana przez stację krew jest przetaczana pacjentowi po operacji.

Pobyt w szpitalu:
najczęściej 4 dni. Rehabilitacja i pionizacja pacjenta rozpoczyna się już w 1 dobie pooperacyjnej.

Zalecenia poszpitalne:
Pacjent chodzi o kulach z częściowym obciążaniem kończyny operowanej. Stopień obciążania zależy od techniki operacyjnej. Pełny powrót do aktywności fizycznej w tym sportowej po 6 tygodniach.
Po wypisaniu do domu zmiany opatrunków co 2 dni, zdjęcie szwów po zagojeniu rany. U pacjentów spoza Warszawy zmiany opatrunków, zdjęcie szwów i rehabilitacja mogą odbywać się w miejscu zamieszkania przez osoby umówione przez pacjentów lub polecone przez klinikę. Proces rehabilitacji powinien być kontrolowany przez fizjoterapeutę.

Rehabilitacja
0—4 doba pobyt w szpitalu
- stopniowa pionizacja pacjenta
- działanie przeciwobrzękowe, przeciwbólowe (elewacja kończyny, chłodzenie)
- ćwiczenia w zakresach bezbólowych
- nauka chodzenia o kulach z częściowym obciążaniem operowanej kończyny

4—14 doba ograniczenie aktywności dnia codziennego
- ćwiczenia w niepełnych zakresach ruchu (zakaz zgięcia powyżej 90 stopni, rotacji wewnętrznej i przywiedzenia w stawie biodrowym)
- poprawa siły mięśniowej
- zakaz kucania, schylania się, zakładania nogi na nogę, siadania na miękkich fotelach, skrętu tułowia względem bioder

2—6 tydzień powrót do aktywności dnia codziennego i aktywności zawodowej
- zwiększanie zakresów ruchu w stawie biodrowym (zgięcie powyżej 90stopni)
- ćwiczenia rozciągające, koordynacyjne, stabilizujące, siłowe
- zwiększanie obciążania operowanej kończyny i dystansu chodu

6—12 tydzień powrót do aktywności sportowej
- ćwiczenia w pełnych zakresach ruchu
- chodzenie bez kul
- trening siłowy i wytrzymałościowy (rower, pływanie, jogging)
- rozpoczęcie ćwiczeń sportowych (elementy dyscyplin sportowych)

od 12 tygodnia pełna aktywność sportowa
- piłka nożna, tenis, biegi, narty