Krioterapia (z stgr. κρυο krýos – zimny + stgr. θεραπεια therapeía – leczenie) – w medycynie, forma zimnolecznictwa z zastosowaniem temperatur poniżej 0°C. W pierwszej fazie działania bardzo niskich temperatur występuje skurcz obwodowych naczyń krwionośnych i mięśni oraz spowolnienie przepływu krwi i przemiany materii. Natomiast w fazie drugiej występuje reakcja obronna polegająca na gwałtownym rozszerzeniu naczyń krwionośnych i zwiększeniu przepływu krwi. Skutkiem takiej reakcji jest zwiększony dopływ do komórek składników odżywczych i tlenu, a także mediatorów przeciwzapalnych. W rezultacie zmniejszeniu ulega ból i stan zapalny, szybciej regenerują się uszkodzone tkanki. Mięśnie ulegają rozluźnieniu, przyspiesza się przemiana materii oraz następuje pobudzenie układu nerwowego i odpornościowego.
Rodzaje
Wyróżnia się krioterapię miejscową oraz krioterapię ogólnoustrojową.
Krioterapia miejscowa
Krioterapia miejscowa polega na nawiewie na wybraną powierzchnię ciała par azotu (–176ºC), dwutlenku węgla (–70ºC) lub oziębionego powietrza (–25ºC) przez okres około 3 minut.
Kriodestrukcja polega na przyłożeniu do skóry lub śluzówki bardzo niskiej temperatury przy pomocy specjalnego aplikatora. Zabieg zamrażania i rozmrażania powtarza się w jednym cyklu kilkakrotnie. Doprowadza to do zamarzania zawartości komórek, pękania błon biologicznych i w konsekwencji destrukcji tkanki. Kriodestrukcja stosowana jest do leczenia:
zmian skórnych łagodnych i złośliwych (np. brodawki skórne, choroba Bowena)
zmian powstałych na błonach śluzowych (np. leukoplakia, pachydermia, kłykciny kończyste)
destrukcji zmian łagodnych i nowotworowych w obrębie jamy brzusznej, zwłaszcza wątroby (np. naczyniak).
Krioterapia ogólnoustrojowa.
Krioterapia ogólnoustrojowa polega na poddaniu całego ciała przez krótki czas (do 3 minut[1]) działaniu bardzo niskich temperatur (od –160 do –100 °C). Zabieg ten jest również nazywany kriostymulacją, ponieważ celem zabiegu jest dostarczenie organizmowi stresu fizjologicznego. Ma on na celu oziębienie całego ustroju, ze wszystkimi następstwami tego zjawiska (działanie przeciwbólowe, zwolnienie przewodnictwa nerwowo–mięśniowego), stwarza dogodne warunki do pracy mięśniowej i ułatwia stosowanie kinezyterapii. Zabieg krioterapii ogólnoustrojowej jest wykonywany w specjalnie skonstruowanej kabinie (kriokomorze), w której za pomocą ciekłego azotu można obniżyć temperaturę do –176ºC. Czas przebywania pacjenta wynosi początkowo 30 s, po czym jest stopniowo wydłużany do 3 min. Po zakończeniu zabiegu obserwuje się zwiększoną łatwość wykonywania ruchów, ustąpienie dolegliwości bólowych oraz poprawę samopoczucia pacjentów leczonych tą metodą[2]
Podczas badań nad skutecznością krioterapii w leczeniu zapalnych chorób reumatycznych 20% pacjentów było zmuszonych przerwać zabiegi z powodu niepożądanych efektów ubocznych[1].
Metody
krioablacja
kriokoagulacja
Wskazania
Krioterapię można stosować m.in. w takich przypadkach jak:
zapalenia stawów (reumatoidalne, młodzieńcze przewlekłe, reaktywne, łuszczycowe, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa)
zmiany zapalne stawów o podłożu metabolicznym (np. dna moczanowa)
przewlekłe zapalenie kręgosłupa szyjnego
zespół bolesnego barku
zapalenie okołostawowe ścięgien, torebki stawowej i mięśni
zespół fibromialgii (choroby reumatyczne tkanek miękkich)
zwichnięcie i skręcenie urazowe stawów
uszkodzenie łąkotki
naderwanie ścięgien i mięśni
zwalczanie przewlekłego i patologicznego bólu (metoda zachowawcza)
zwalczanie odruchowej i ośrodkowej spastyczności mięśni w procesie rehabilitacji neurologicznej
ostre i zadawnione urazy sportowe i pooperacyjne
oraz dla odnowy biologicznej
u przemęczonych fizycznie i psychicznie osób dorosłych
u sportowców wyczynowych
zespoły bólu mięśniowo-powięziowego
Przeciwwskazania
krioglobulinemia
kriofibrynogemia
agammaglobulinemia
nocna napadowa hemoglobinuria
ropno-zgorzelinowe zmiany na skórze
neuropatie układu współczulnego
Niedoczynność tarczycy
znaczna niedokrwistość
stosowanie niektórych leków (neuroleptyki, alkohol)
wyniszczenie i wychłodzenie organizmu
schorzenia mięśnia sercowego lub aparatu zastawkowego serca w okresie niewydolności krążenia
przecieki żylno-tętnicze w płucach
ciężkie postacie dusznicy bolesnej wysiłkowej i dusznicy bolesnej spontanicznej
różnego pochodzenia ostre schorzenia dróg oddechowych
miejscowe zaburzenia ukrwienia
zaawansowana miażdżyca
choroba nowotworowa
zespół Prinzmetala
obecność miejscowych odmrożeń
uszkodzenia skóry
nadciśnienie tętnicze znacznego stopnia
klaustrofobia
wiek powyżej 65 lat
zaburzenia rytmu serca przy jego częstości wyższej od 100/min.
przebyte zakrzepy żylne i zatory tętnic obwodowych
pokrzywka na zimno
zespół Raynauda
Krioterapia zabieg leczenia bardzo niskimi temperaturami
-
- Podobne tematy
- Odpowiedzi
- Odsłony
- Ostatni post
-
-
Krioterapia dermatologiczna.Zabieg i przygotowanie do zabieg
autor: admin. med. » 29 lip 2016, o 13:26 » w Dermatologia. Wenerologia - 0 Odpowiedzi
- 1421 Odsłony
-
Ostatni post autor: admin. med.
29 lip 2016, o 13:26
-
-
-
Krioterapia ginekologiczna.Przygotowanie do zabiegu.Zabieg
autor: admin. med. » 29 lip 2016, o 13:10 » w Ginekologia - 0 Odpowiedzi
- 1388 Odsłony
-
Ostatni post autor: admin. med.
29 lip 2016, o 13:10
-
-
-
Zabieg leczenia w kamicy nerkowej
autor: admin. med. » 20 maja 2016, o 16:50 » w Urologia - Seksuologia - 0 Odpowiedzi
- 1171 Odsłony
-
Ostatni post autor: admin. med.
20 maja 2016, o 16:50
-
-
-
Krioterapia
autor: admin. med. » 6 lut 2016, o 08:38 » w Rehabilitacja medyczna – usprawnianie osób niepełnosprawnych - 0 Odpowiedzi
- 797 Odsłony
-
Ostatni post autor: admin. med.
6 lut 2016, o 08:38
-
-
- 2 Odpowiedzi
- 1566 Odsłony
-
Ostatni post autor: Peter
21 gru 2015, o 18:31