[Film] Leczenie chirurgiczne torbieli włosowej

Rozpoznanie, leczenie, zabiegi-operacje chirurgiczne, transplantologia, korekcji nosa i piersi, liposukcja i lifting. leczenie żylaków nóg
admin. med.

[Film] Leczenie chirurgiczne torbieli włosowej

Post autor: admin. med. »

Torbiel włosowa okolicy guzicznej jest przewlekłym, złożonym stanem zapalnym występującym w okolicy krzyżowo-guzicznej, w obrębie szpary pośladkowej, często sprawiając, że pacjent czuję się niekomfortowo i wpędzając w zakłopotanie. Ze względu na trudny proces leczenia i ryzyko nawrotu choroby, schorzenie jest nie tylko problemem samych pacjentów ale i leczących ich lekarzy. Patogeneza torbieli włosowej (torbieli pilonidalnej, łac. cystis pilonidalis) jest niejasna. Uważa się, że torbiel włosowa powstaje jako reakcja zapalna na ciało obce. Zasadniczą rolę w jej tworzeniu odgrywa wnikający włos, siły powodujące przenikanie włosów w głąb porów skóry, a także osobnicza wrażliwość skóry. Choroba objawia się najczęściej pod postacią guza w okolicy krzyżowo-guzicznej, wypełnionego ropą i włosami, i zależnie od fazy choroby, w której się aktualnie znajduje, powoduje specyficzne objawy. W fazie ostrej na pierwszy plan wysuwają się symptomy ostrego uogólnionego stanu zapalnego, a więc silne dolegliwości bólowe zajętego miejsca, z gorączką, dreszczami i zaczerwienieniem skóry okolicy krzyżowo-guzicznej. W fazie przewlekłej choroba zazwyczaj przebiega bezobjawowo przez wiele lat, okresowo wytwarzając ropną lub ropno-krwistą wydzielinę o specyficznym, nieprzyjemnym zapachu. Mając na uwadze powyższe objawy, w celu dokładnej diagnostyki należy zgłosić się do lekarza, chirurga, który pod kontrolą USG oceni zmianę i postawi ostateczną diagnozę. Torbiel pilonidalną najłatwiej jest pomylić z przetoką okołoodbytniczą, ale przy różnicowaniu należy również wziąć pod uwagę ropień odbytu oraz zmiany skórne w przebiegu gruźlicy i choroby Leśniowskiego-Crohna.
torbiel-wlosowa-okolicy-krzyzowej-guzicznej-rysunek-pogladowy.jpg
Torbiel włosowa okolicy krzyżowej (guzicznej) - rysunek poglądowy

Najskuteczniejszą metodą leczenia torbieli włosowej jest zabieg chirurgiczny, najczęściej polegający na całkowitym usunięciu zmiany. Dostępnych jest wiele technik operacyjnych w leczeniu torbieli włosowej. Niezależnie od wybranego sposobu w każdym przypadku sposób przygotowania pacjenta do zabiegu jest podobny. Sam zabieg usunięcia torbieli jak i przygotowanie do niego wiąże się zazwyczaj z jednodniowym pobytem na oddziale chirurgicznym. Chory zgłaszając się do placówki powinien posiadać dowód osobisty, dokument z danymi do ewentualnego zwolnienia - NIP i dane zakładu pracy, dotychczasową dokumentację medyczną oraz wyniki podstawowych badań, a dokładnie morfologię krwi, grupę krwi i czynnik Rh, parametry układu krzepnięcia, podstawowe badania biochemiczne(sód, potas, glukoza) oraz wynik badania EKG. Pacjent powinien poinformować lekarza o przewlekle przyjmowanych lekach i ewentualnych uczuleniach na leki. Pacjent zazwyczaj odbywa rozmowę z lekarzem anestezjologiem na kilka dni przed zabiegiem, lub kiedy nie ma takiej potrzeby w dniu zabiegu. Ma to na celu zapoznanie się lekarza z aktualnym stanem zdrowia chorego, oceną ryzyka znieczulenia oraz analizę powyższych wyników badań. Chirurgiczne metody leczenia torbieli włosowej
Najskuteczniejszą metodą leczenia torbieli włosowej jest zabieg chirurgiczny, najczęściej polegający na całkowitym usunięciu zmiany. Dostępnych jest wiele technik operacyjnych w leczeniu torbieli włosowej. Niezależnie od wybranego sposobu w każdym przypadku sposób przygotowania pacjenta do zabiegu jest podobny. Sam zabieg usunięcia torbieli jak i przygotowanie do niego wiąże się zazwyczaj z jednodniowym pobytem na oddziale chirurgicznym. Chory zgłaszając się do placówki powinien posiadać dowód osobisty, dokument z danymi do ewentualnego zwolnienia - NIP i dane zakładu pracy, dotychczasową dokumentację medyczną oraz wyniki podstawowych badań, a dokładnie morfologię krwi, grupę krwi i czynnik Rh, parametry układu krzepnięcia, podstawowe badania biochemiczne(sód, potas, glukoza) oraz wynik badania EKG. Pacjent powinien poinformować lekarza o przewlekle przyjmowanych lekach i ewentualnych uczuleniach na leki. Pacjent zazwyczaj odbywa rozmowę z lekarzem anestezjologiem na kilka dni przed zabiegiem, lub kiedy nie ma takiej potrzeby w dniu zabiegu. Ma to na celu zapoznanie się lekarza z aktualnym stanem zdrowia chorego, oceną ryzyka znieczulenia oraz analizę powyższych wyników badań. Chirurgiczne metody leczenia torbieli włosowej
nieleczona-torbiel-wlosowa-moze-niekiedy-przybrac-duze-rozmiary.jpg
Nieleczona torbiel włosowa może niekiedy przybrać duże rozmiary

W przypadku niepowikłanych, przewlekłych torbieli możliwy jest zabieg w warunkach ambulatoryjnych. Wówczas jedną z możliwości jest debridement torbieli włosowej (pit picking). Zabieg polega na poszerzeniu ujścia zatoki włosowej i dokładnym oczyszczeniu kanału torbieli. Skuteczność tej metody jest największa do momentu powstania ropnia u kobiet i nieotyłych mężczyzn. Inną, ale coraz rzadziej stosowaną ze względu na toksyczny wpływ na organizm metodą jest wstrzyknięcie fenolu do kanału przetoki. Jama ropnia zostaje dokładnie oczyszczona z włosów i martwych tkanek, następnie do światła kanału podaje się 1-2ml 40% lub 80% roztworu fenolu. Rana ulega wygojeniu zwykle w ciągu 1-2 miesięcy. Metodę charakteryzuje 70% skuteczność. Według wielu autorów leczeniem wykazującym najmniejszy odsetek nawrotów jest radykalne leczenie operacyjne. Zabiegi zależnie od radykalności i rozległości danej metody przeprowadzane są w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Dość często stosowaną metodą o dobrej skuteczności jest oszczędne wycięcie z zostawieniem rany do wygojenia przez ziarninowanie. Zabieg może zostać przeprowadzony w warunkach ambulatoryjnych. Dokonuje się nacięć bocznie od linii pośrodkowej, usuwa się torbiel, przetoki wraz ze wszystkimi ujściami zewnętrznymi i pozostawia się ranę otwartą do wyziarniniowania. Metoda jest skuteczna(ok.85%) i jest postępowaniem z wyboru u pacjentów z przewlekłymi, niepowikłanymi torbielami.
szwy-zalozone-po-zabiegu-marsupializacji-torbieli-wlosowej.jpg
Szwy założone po zabiegu marsupializacji torbieli włosowej
Popularną wśród chirurgów metodą jest wycięcie torbieli z marsupalizacją. Polega ona na otwarciu i zrobieniu dostępu do kanału, i wyłyżeczkowaniu martwych tkanek. Następnie zszywa się brzegi rany z tkanką włóknistą kanału. Wygojenie rany trwa przeważnie ok. 6 tygodni, a nawroty należą do rzadkości i oscylują w granicach 4-13%. Kolejną dostępną techniką leczniczą jest rozległe wycięcie miejscowe torbieli włosowej z plastyką miejscową. Metoda ta polega na usunięciu torbieli i wszystkich jej kanałów wraz z marginesem(ok. 5mm) zdrowej tkanki. Powstały ubytek uzupełniany jest na wiele możliwych sposobów. Jednym z nich jest zaopatrzenie powstałej przestrzeni zrotowanym płatem Limberga. Technika jest skuteczna w przypadku zaawansowanych, rozległych i rozgałęzionych torbieli. Przed wykonaniem zabiegu ważne jest precyzyjne zaplanowanie nacięć. Powinny one być w formie rombu o kątach 60° i 120°. Ranę zamyka się za pomocą wchłanialnych szwów i pojedynczych niewchłanialnych szwów skórnych tak, by krawędzie rany zostały do siebie zbliżone bez napięcia tkanek. Modyfikacją tego zabiegu jest wycięcie skośne o kształcie wydłużonej litery S. Stosuje się ją u chorych z torbielą włosową, której ujście zewnętrzne znajduje się w sporej odległości od właściwej torbieli. Metoda jest wysoce skuteczna, liczba nawrotów waha się w granicach 1,5%. Co ważne, mimo rozległego cięcia efekt kosmetyczny jest dość dobry. [Leczenie operacyjne torbieli włosowej] Leczenie operacyjne torbieli włosowej Następnym zabiegiem opierającym się na podobnych założeniach jest operacja metodą Bascoma II. Polega on na wykonaniu cięcia w kształcie elipsy, asymetrycznie w stosunku do linii pośrodkowej oraz bocznego nacięcia do drenażu ropnia poza szparę pośladkową. Następnie zachodzi mobilizacja tkanki podskórnej i uwolnienie płata skórnego bocznie od rany, mocując go za pomocą warstwowego szycia tkanki. Zasadnicze znaczenie ma by zmobilizowany płat skórny uzupełnił ubytek, a ranę zszyć bez napięcia i w efekcie uzyskać spłycenie szpary międzypośladkowej. Metoda jest najbardziej uzasadniona w przypadku niedużych torbieli bez rozgałęzień, przetok i dodatkowych ujść zewnętrznych, położonych głównie w linii pośrodkowej. Wygojenie rany trwa zazwyczaj ok. 3 tygodni, a odsetek
nawrotów nie przekracza 8%. Bardzo podobną techniką do zabiegu sposobem Bascom II jest operacja wycięcia torbieli włosowej z plastyką sposobem Karydakisa. Dokonuje się równoległych, ale niesymetrycznych względem szpary pośladkowej cięć. Następnie, przesunięcie płata sprawia, że szpara pośladkowa ulega spłyceniu i przemieszczeniu na jedną ze stron. Zabieg szczególnie zalecany jest u otyłych chorych z obfitą tkanką podskórną. Metoda odznacza się wysoką skutecznością i mała liczbą nawrotów(4-8 %). Technikami operacyjnymi charakteryzującymi sie również wysoką skutecznością są powszechnie znane wśród chirurgów wycięcia zmian skórnych z plastyką sposobem „Z” lub „V-Y”. Dostępnych jest wiele publikacji porównujących zabieg usunięcia torbieli z Z-plastyką z innymi wyżej opisanymi metodami. Jedną z bardziej znanych było badanie opisane przez Fazeli’ego i wsp. Było to badanie z randomizacją porównujące skuteczność leczenia torbieli włosowej za pomocą Z-plastyki z wycięciem torbieli z pozostawieniem rany do wygojenia. Doświadczenie wykazało, iż u chorych leczonych Z-plastyką rana goiła się szybciej i był krótszy czas rekonwalescencji. Główną wadą tej techniki jest defekt kosmetyczny. Między innymi dlatego uważa się by operacje sposobem “V-Y” i Z-plastyki były wykonywane głównie u chorych z częstymi nawrotami torbieli. Obecnie trwają badania kliniczne nad innymi technikami leczniczymi, a wśród nich leczenie torbieli pilonidalnych za pomocą kleju tkankowego oraz przy użyciu technik endoskopowych. Zalecenia po zabiegu usunięcia torbieli włosowej Postępowanie i zalecenia pooperacyjne wyglądają bardzo podobne w przypadku każdego z tych zabiegów, a mianowicie rana podczas gojenia powinna być codziennie myta. W niektórych przypadkach potrzebna jest profilaktyka antybiotykowa. Początkowo zalecana jest również cotygodniowa kotrola w gabinecie zabiegowym u lekarza prowadzącego, a poźniej w razie potrzeby, zależnie od zastosowanej techniki. Po 10 dniach zdejmowane są szwy skórne. Co 2 tygodnie przez co najmniej 3 miesiące od zagojenia należy golić bardzo dokładnie okolicę rany pooperacyjnej. Według wielu autorów bardzo skutecznym rozwiązaniem zapobiegającym nawrotom torbieli włosowej jest depilacja laserowa okolicy krzyżowo-guzicznej. Kliniki i specjaliści oferujący usunięcie torbieli pilonidalnej Ze względu na stopien trudności operacji i ewentualne ryzyko nawrotów ważne jest by leczenie operacyjne przeprowadzane było przez wykwalifikowanych chirurgów, proktologów w wysokospecjalistycznych klinikach. Zabieg wykonywany jest w szpitalu w ramach kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia. Wiąże się to z oczekiwaniem na zabieg nawet do kilkunastu miesięcy. Pacjent chcący poddać sie natychmiastowemu leczeniu może wybrać jedną z ofert prywatnych placówek. Cena zabiegu w prywatnej klinice zależnie od metody oscyluje w granicach 300-3000 zł. Jedną z placówek oferujących powyższe zabiegi jest Centrum Medyczne Gizińscy w Bydgoszczy, gdzie operuje dr n. med. Andrzej Świątkiewicz, uznany chirurg plastyczny oraz specjalista chirurgii ogólnej z ponad 30-letnim doświadczeniem. Cena zabiegu usunięcia torbieli włosowej wynosi ok. 2,5 tysięcy złotych. W podobnej cenie można poddać się operacji w Zielonce, w wielospecjalistycznej klinice Multi-Medica. Zabieg przeprowadza dr n. med. Wojciech Jasek, specjalista chirurgii ogólnej i chirurgii plastycznej, lekarz z wieloletnim doświadczeniem zawodowym. W prywatnym gabinecie Chirurgiczno-Proktologicznym Medlux w Zamości torbiel włosową usunie dr Jerzy Pukaluk, specjalista chirurgii ogólnej i proktologii. Ceny zabiegu zaczynają sie już nawet od 200 zł i zależą od metody leczenia. Z podobną ofertą spotkamy się w klinikach w Krakowie, Poznaniu, Lublinie i Częstochowie, gdzie cena zabiegu usunięcia torbieli zaczyna się już od ok. 300-700 zł. Ceny podobnej terapii za granicą są znacznie wyższe. W Niemczech wahają się od 300 do 5000 euro. Podobne stawki obowiązują w Wielkiej Brytanii i zaczynają się od £300 i dochodzą do kilku tysięcy funtów. Przykładowo terapia w St Mary's Health Campus w Portsmouth w południowej Anglii wiąże się z kosztem rzędu kilku tysięcy funtów. Jednak w porównaniu z kuracją w USA te ceny też nie są wysokie, gdzie taka operacja sięga kosztów często przekraczających $20,000.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post