ForumMedyczne.edu.pl

Leczenie nastoletnich pacjentek z rozpoznaniem jadłowstrętu psychicznego
Czy leczenie nastoletnich pacjentek z rozpoznaniem jadłowstrętu psychicznego w trybie dziennym jest równie skuteczne, jak pobyt na oddziale stacjonarnym? Porównanie metod kontynuacji leczenia po krótkim pobycie na oddziale całodobowym
Omówienie artykułu*: Day-patient treatment after short inpatient care versus continued inpatient treatment in adolescents with anorexia nervosa (ANDI): a multicentre, randomised, open-label, non-inferiority trial
B. Herpertz-Dahlmann, R. Schwarte, M. Krei i wsp.
Lancet, 2014; 383: 1222–1229

Opracowali: lek. Karina Michałowska, dr n. med. Rafał Jaeschke

Jak cytować: B. Herpertz-Dahlmann, R. Schwarte, M. Krei i wsp.: Czy leczenie nastoletnich pacjentek z rozpoznaniem jadłowstrętu psychicznego w trybie dziennym jest równie skuteczne, jak pobyt na oddziale stacjonarnym? Porównanie metod kontynuacji leczenia po krótkim pobycie na oddziale całodobowym. Med. Prakt. Psychiatria, 2015; 4: 54–56

Skróty: AN (anorexia nervosa) – jadłowstręt psychiczny, BD (bipolar disorder) – zaburzenia afektywne dwubiegunowe, GMRS – General Morgan and Russel Score, ITT – intention-to-treat, IQ (intelligence quotient) – iloraz inteligencji, MRAOS – Morgan and Russell Average Outcome Score

* Kryteria wyboru badań, opis procesu kwalifikacji oraz słownik podstawowych pojęć używanych w opisie badań klinicznych znajdują się na stronie internetowej Medycyny Praktycznej w zakładce Artykuły.

Wprowadzenie
Wśród osób z rozpoznaniem AN jedynie co druga powraca do pełnego zdrowia. Początek choroby ma zazwyczaj miejsce w okresie adolescencji, im wcześniej – tym rokowanie jest mniej korzystne. Zgodnie z europejskimi i amerykańskimi wytycznymi w przypadku, kiedy leczenie ambulatoryjne nie przynosi pożądanych efektów, chorzy powinni być hospitalizowani w trybie stacjonarnym, a długość trwania tych pobytów wydaje się ostatnio wyraźnie wydłużać. W opublikowanym niedawno przeglądzie Cochrane (Marshall i wsp. 2011) porównano skuteczność leczenia (opisywaną jako liczbę ponownych hospitalizacji, poziom jakości życia i satysfakcji z wyników terapii) w trybie stacjonarnym lub w trybie dziennym chorych z poważnymi zaburzeniami psychicznymi. Wyniki analizy wskazywały, że terapia w trybie dziennym jest równie skuteczna, a zarazem tańsza, od leczenia stacjonarnego. Biorąc od uwagę te doniesienia oraz fakt, że dla pacjentów w okresie adolescencji leczenie na oddziale całodobowym jest bardziej obciążające, autorzy omawianego badania porównali skuteczność stacjonarnego i dziennego leczenia młodych pacjentek z rozpoznaniem AN.