Leczenie pierwotne niezaawansowanych nowotworów wątroby, dró

Choroby nowotworowe, ich rozpoznawanie oraz leczenie.
Asystentka

Leczenie pierwotne niezaawansowanych nowotworów wątroby, dró

Post autor: Asystentka »

Leczenie pierwotne niezaawansowanych nowotworów wątroby, dróg żółciowych i trzustki
Tłumaczyła: lek. Aleksandra Ambicka

This article was originally published in Cancer World, Issue 75, November-December 2016; Translated and reprinted with permission from Cancer World.

Skróty: EHC – rak zewnątrzwątrobowych dróg żółciowych, IHC – rak wewnątrzwątrobowych dróg żółciowych, IPMN – wewnątrzprzewodowy brodawkowaty nowotwór śluzowy, SEER – Surveillance, Epidemiology, and End Results

Niniejsze opracowanie zostało po raz pierwszy przedstawione przez Jonasa Feilchenfeldta z National Center for Cancer Care and Research (NCCCR) w Doha (Katar) w formie prezentacji na żywo przez Internet dla European School of Oncology (ESO). Tekst zredagowała Susan Mayor. Na stronie e-eso.net znajduje się dostępny dla wszystkich zainteresowanych użytkowników Internetu zapis wykładu i dyskusji, na podstawie których powstał zarówno niniejszy artykuł, jak i pozostałe artykuły cyklu.
Wprowadzenie

W Sankt Gallen pod patronatem European Centre for Research and Treatment of Cancer (EORTC) co dwa lata odbywa się międzynarodowa konferencja dotycząca nowotworów przewodu pokarmowego (St. Gallen International Gastrointestinal Cancer Conference). W 2016 roku jej tematem było pierwotne leczenie nowotworów niezaawansowanych, a szczególny nacisk położono na nowotwory wątroby, dróg żółciowych i trzustki. Na stronie internetowej jest dostępny zapis przebiegu tej dwudniowej konferencji, w tym wybranych, najważniejszych prezentacji.
Diagnostyka różnicowa torbielowatych nowotworów trzustki

Irene Esposito (Essen, Niemcy) przeanalizowała diagnostykę różnicową torbielowatych nowotworów trzustki, nawiązując do opisu serii przypadków, w którym uwzględniono 788 kolejno wykonanych resekcji trzustki, w tym u 86 chorych ze zmianami torbielowatymi zlokalizowanymi w trzustce (HPB Surgery, 2015, doi.org/10.1155/2015/847837). Przeprowadzone leczenie operacyjne umożliwiło grupie badaczy rozpoznanie wewnątrzprzewodowego brodawkowatego nowotworu śluzowego (intraductal papillary mucinous neoplasm – IPMN) u 61% chorych, natomiast mniejszy odsetek stanowiły torbielowate nowotwory surowicze (16,2%) i torbielowate nowotwory śluzowe (15,1%). W związku z tym należy zadać następujące pytanie: które spośród tych zmian wymagają leczenia operacyjnego, a które można obserwować zgodnie z zasadą „obserwuj i czekaj” (watch and wait)?

Zgodnie z klasyfikacją radiologiczną IPMN dzieli się na dwa typy:
– zlokalizowane w przewodzie trzustkowym głównym – do tej grupy należy kilka podtypów, przy czym IPMN umiejscowione w trzustce cechuje najgorsze rokowanie, a 30–50% tych zmian ma charakter złośliwy; w przypadku tego rodzaju IPMN nie należy stosować zasady „obserwuj i czekaj”;
– zlokalizowane w rozgałęzieniach przewodu trzustkowego głównego – w tym IPMN żołądka, które charakteryzuje pomyślne rokowanie, co oznacza, że strategia „obserwuj i czekaj” może być bardziej odpowiednią metodą postępowania niż operacja.
Kiedy torbielowate nowotwory trzustki leczyć, a kiedy uważnie obserwować?
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post