Leczenie przeciwkrzepliwe u chorych po krwiaku podtwardówkow

Schorzenia i wady układ krążenia, układu sercowo-naczyniowego, nadciśnienie tętnicze, choroby tętnic i żył
Asystentka

Leczenie przeciwkrzepliwe u chorych po krwiaku podtwardówkow

Post autor: Asystentka »

Leczenie przeciwkrzepliwe u chorych po krwiaku podtwardówkowym
prof. dr hab. n. med. Anetta Undas
Instytut Kardiologii, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie
Krakowski Szpital Specjalistyczny im. Jana Pawła II w Krakowie

Od Redakcji: Artykuł zawiera odpowiedzi na pytania zadane przez uczestników XV Krajowej Konferencji Szkoleniowej Towarzystwa Internistów Polskich „Postępy w chorobach wewnętrznych – INTERNA 2016” w Warszawie 8–9 kwietnia i w Krakowie 20–21 maja 2016 r.

Jak cytować: Undas A.: Leczenie przeciwkrzepliwe i przeciwpłytkowe. Med. Prakt., 2016; 12: 106–110

Skróty: ASA – kwas acetylosalicylowy, eGFR – oszacowana wielkość przesączania kłębuszkowego, HDCz – heparyna drobnocząsteczkowa, HNF – heparyna niefrakcjonowana, LVEF (left ventricular ejection fraction) – frakcja wyrzutowa lewej komory, NOAC (non-vitamin K antagonist oral anticoagulants) – doustny antykoagulant niebędący antagonistą witaminy K, VKA (vitamin K antagonist) – antagonista witaminy K
Dwóch chorych z migotaniem przedsionków, obciążonych dużym ryzykiem zakrzepowo-zatorowym, u których doszło do urazu głowy. U jednego wystąpił krwiak podtwardówkowy, który leczono operacyjnie. U drugiego krwiak leczono zachowawczo. Kiedy wdrożyć leczenie z użyciem HDCz po operacji neurochirurgicznej i jak długo ją stosować? Kiedy wdrożyć leczenie doustne (NOAC lub VKA)? A jak postąpić w przypadku chorego leczonego zachowawczo?

U chorych po poważnym powikłaniu krwotocznym, np. krwawieniu wewnątrzczaszkowym o znanej przyczynie sugeruje się powrót do antykoagulacji po upływie 4–8 tygodni, jeśli ryzyko udaru niedokrwiennego mózgu jest duże. Po krwawieniu wewnątrzczaszkowym preferuje się NOAC, ponieważ zmniejszają o połowę ryzyko takiego powikłania w porównaniu z warfaryną. Do tego czasu stosuje się najpierw profilaktyczną dawkę HDCz jako profilaktykę żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, zaczynając zwykle po 2–3 dniach od krwawienia, jeśli nie ma przeciwwskazań. Dawek większych nie powinno się stosować. Jeśli chory jest w dobrym stanie neurologicznym, to część ekspertów sugeruje, aby po około 2 tygodniach stosować większe dawki HDCz – połowę dawki terapeutycznej, choć nie ma danych o skuteczności takiego postępowania jako profilaktyki udaru niedokrwiennego u chorych z migotaniem przedsionków. Chorego, u którego krwawienie wewnątrzczaszkowe było wynikiem urazu (należy pamiętać, że zwłaszcza u chorych w podeszłym wieku często występują upadki), zawsze warto skonsultować w ośrodku wykonującym zabiegi zamykania uszka lewego przedsionka.
źródło: mp.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post