ForumMedyczne.edu.pl

Nowa skuteczna metoda leczenia rozedmy – selektywna bronchoskopowa ablacja parą wodną
Opracował: dr n. med. Filip Mejza
Opracowanie artykułu: Herth FJ i wsp . Segmental volume reduction using thermal vapour ablation in patients with severe emphysema: 6-month results of the multicentre, parallel-group, open-label, randomised controlled STEP-UP trial. Lancet Respir Med 2016; 4: 185–93
Nowa skuteczna metoda leczenia rozedmy – selektywna bronchoskopowa ablacja parą wodną

U chorych na rozedmę zmniejszanie objętości płuc można uzyskać za pomocą technik bronchoskopowych – wszczepiania zastawek oraz zastosowania sprężyn. Metody te są skuteczne i prowadzą do poprawy klinicznej i poprawy wyników badań czynnościowych. Jednak ich stosowanie powoduje niedodmę w obrębie płata, której nie można precyzyjnie kontrolować, a ponadto wiąże się z istotnym ryzykiem powikłań, np. krwioplucia lub odmy. Celem omawianego badania była ocena skuteczności nowej metody, która pozwala na uzyskanie niedodmy w obrębie segmentów za pomocą gorącej pary wodnej. Oskrzele jest zamykane za pomocą balonu i przez 3–10 s podaje się przez cewnik gorącą parę wodną, która powoduje proces zapalny i następową niedodmę segmentu. Procedurę wykonywano 2 razy – wyjściowo w obrębie 1 segmentu i po ok. 13 tygodniach w obrębie kolejnych 1–2 segmentów. Leczenie obejmowało tylko segmenty 1 płata (górny płat lewego lub prawego płuca), wybrane na podstawie ilościowej analizy rozedmy w TK.

Do badania kwalifikowano chorych na POChP w wieku 40–75 lat (średnio 64), ok. połowy mężczyzn, z 13 szpitali w Europie i Australii, z nasiloną rozedmą górnych płatów, z FEV1 20–45% wn., i dystansem 6-minutowego marszu po rehabilitacji oddechowej dłuższym niż 140 m.

Zakwalifikowano 70 chorych (ze 134 poddanych skriningowi). Chorych losowo przydzielano do grupy, w której stosowano wyżej opisaną termoablację albo do grupy kontrolnej, w której stosowano leczenie zachowawcze (w stosunku 2 :1). Badanie było prowadzone metodą próby otwartej. Po 6 miesiącach w grupie eksperymentalnej w porównaniu z grupą kontrolną stwierdzono:

znamiennie większą poprawę FEV1: 14,7% (95% CI 7,8–21,5%; p <0,0001). W grupie eksperymentalnej u znamiennie większego odsetka osób (50 vs 13%) uzyskano znamienną poprawę FEV1 (czyli o ≥12%), u tych chorych średnia poprawa była bardzo duża i wynosiła 24%
znamiennie większą poprawę jakości życia, ocenianej za pomocą skali szpitala św. Jerzego (St George’s Respiratory Questionnaire): –9,7 punktów (95% CI –15,7 to –3,7; p=0,0021)
częstsze występowanie zaostrzeń POChP (11/45 osób w grupie eksperymentalnej [24%] i 1/24 osoby [4%] w grupie kontrolnej).

Procedura nie była związana ze zwiększeniem ryzyka odmy (nie obserwowano tego powikłania u żadnego chorego).

Wyniki te są bardzo obiecujące i wskazują, że prawdopodobnie będziemy mieli do dyspozycji nową skuteczną metodę leczenia rozedmy, która przypuszczalnie jest bezpieczniejsza niż wprowadzanie do oskrzeli zastawek lub sprężyn.
źródło: mp.pl