Leczenie zakażeń Bordetella pertussis, Chlamydia pneumoniae i Mycoplasma pneumoniae

Rozpoznawanie, profilaktyka i leczenie chorób wewnętrznych, choroby wieku starszego, choroby zakaźne, układu oddechowego, diabetologia, alergie.
admin. med.

Leczenie zakażeń Bordetella pertussis, Chlamydia pneumoniae i Mycoplasma pneumoniae

Post autor: admin. med. »

Jestem lekarzem rezydentem z pediatrii. Mam następujące pytanie – czy zasadne jest leczenie dożylne zakażeń B. pertussis, Chlamydia pneumoniae i Mycoplasma pneumoniae klindamycyną? Czy w przypadku braku na oddziale dożylnego makrolidu, po potwierdzeniu zakażenia ww. patogenami, można włączyć klindamycynę, czy lepiej leczyć makrolidem drogą doustną? Jakie jeszcze antybiotyki byłyby skuteczne wobec tego typu zakażeń?

dr hab. n. med. Ernest Kuchar
Klinika Pediatrii z Oddziałem Obserwacyjnym, Warszawski Uniwersytet Medyczny

Antybiotykami powinniśmy leczyć zawsze zgodnie z rekomendacjami, czyli opracowaniami ekspertów, które biorą pod uwagę zakres działania przeciwbakteryjnego antybiotyków, skuteczność w poszczególnych zakażeniach, dostępność leków na rynku farmaceutycznym oraz miejscową sytuację epidemiologiczną. W Polskich rekomendacjach pod red. prof. W. Hryniewicz z 2016 roku zawarto zalecenia, by u dzieci w wieku między 3. tygodniem a 3. miesiącem życia w leczeniu pozaszpitalnych zapaleń płuc, jeżeli obraz kliniczny przemawia za atypową postacią choroby, stosować makrolidy. Z kolei u dzieci w wieku między 4. miesiącem a 5. rokiem życia chorych antybiotyk I rzutu powinien być przede wszystkim skuteczny wobec Streptococcus pneumoniae, dlatego zaleca się amoksycylinę w dawce 75–90 mg/kg/dobę w 3 dawkach co 8 godzin doustnie. Natomiast u dzieci starszych, między 5. a 15. rokiem życia zaleca się stosowanie amoksycyliny, ampicyliny lub makrolidu. Czas kuracji powinien wynosić 7–10 dni, a przy zastosowaniu azytromycyny 5 dni. W polskich rekomendacjach nie znalazłem zalecenia stosowania klindamycyny u dzieci w pozaszpitalnych zapaleniach płuc. Odnośnie do doustnego podawania antybiotyków wykazano, że makrolidy można bezpiecznie stosować doustnie u dzieci w wieku od 3. miesiąca do 5. roku życia, nawet w leczeniu cięższych zapaleń płuc wymagających hospitalizacji, natomiast brakuje wystarczających danych przemawiających za skutecznością leczenia doustnego u dzieci poniżej 3. miesiąca życia.

Jeżeli chodzi o leczenie krztuśca, to powinniśmy zastosować makrolidy lub kotrimoksazol (biseptol). Klindamycyny nie zaleca się w leczeniu krztuśca – wystarczy doustny makrolid, u małych niemowląt można stosować erytromycynę lub azytromycynę dożylnie. Zgodnie z rekomendacjami amerykańskimi zapalenie płuc wywołane przez mikoplazmy i Chlamydophila pneumoniae należy u dzieci leczyć makrolidami, to jest erytromycyną, klarytromycyną lub azytromycyną, a u dzieci powyżej 8. roku życia ewentualnie doksycykliną.

Amerykańskie Towarzystwo Chorób Zakaźnych (Infectious Diseases Society of America – IDSA) w swoich wytycznych zaleca stosowanie w leczeniu zapalenia płuc u dorosłych chorych leczonych ambulatoryjnie: azytromycynę, klarytromycynę lub doksycyklinę podawane doustnie, a jeżeli chory był leczony antybiotykiem w ciągu ostatnich 3 miesięcy, powinien otrzymać azytromycynę lub klarytromycynę z amoksycyliną z kwasem klawulanowym lub fluorochinolon (lewofloksacyna lub moksyfloksacyna). Chorzy leczeni w szpitalu powinni otrzymać fluorochinolon (lewofloksacyna lub moksyfloksacyna) dożylnie lub ceftriakson w skojarzeniu z azytromycyną podawaną dożylnie.

Klindamycynę podawaną doustnie zaleca się jedynie w przypadku podejrzenia zachłystowego zapalenia płuc, ropnia płuca lub ropniaka opłucnej z uwagi na beztlenowce.

Podsumowując, w atypowych zapaleniach płuc u dzieci powinno się stosować makrolidy, które w niepowikłanych przypadkach u dzieci powyżej 3. miesiąca życia można podawać doustnie. W ciężkich przypadkach oraz u niemowląt poniżej 3. miesiąca życia można zastosować erytromycynę lub azytromycynę podawaną dożylnie. U osób dorosłych można też stosować fluorochinolony (lewofloksacyna lub moksyfloksacyna) i doksycyklinę. Krztusiec leczy się makrolidami lub kotrimoksazolem. Polskie rekomendacje nie przewidują stosowania klindamycyny w leczeniu pozaszpitalnych zapaleń płuc. Stosowanie klindamycyny powinno być zastrzeżone dla zachłystowego zapalenia płuc oraz leczenia ropni płuca i ropniaków opłucnej, szczególnie w przypadku podejrzenia etiologii beztlenowej.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post