Nadciśnienie tętnicze w chorobach nerek

Choroby układu moczowo-płciowego, zaburzenia i potrzeby seksualne.
admin. med.

Nadciśnienie tętnicze w chorobach nerek

Post autor: admin. med. »

Problemy w praktyce nefrologicznej. Nadciśnienie tętnicze w chorobach nerek
prof. dr hab. med. Franciszek Kokot, Katedra i Klinika Nefrologii, Endokrynologii i Chorób Przemiany Materii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
Data utworzenia: 05.11.2012
Ostatnia modyfikacja: 06.11.2012
Opublikowano w Medycyna Praktyczna 2012/09

Od Redakcji: Artykuł zawiera odpowiedzi na wybrane pytania zadane podczas XXXVII Zjazdu Towarzystwa Internistów Polskich i XI Krajowej Konferencji Szkoleniowej Towarzystwa Internistów Polskich "INTERNA 2012", w dniach 13 i 14 kwietnia br. w Sali Kongresowej Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie.

Skróty: ACEI - inhibitor(y) konwertazy angiotensyny, ARB - bloker(y) receptora angiotensynowego, GFR - przesączanie kłębuszkowe, Hb - hemoglobina, PChN - przewlekła choroba nerek, RAA - (układ) renina-angiotensyna-aldosteron

Pytanie 1. Chory nie toleruje obniżenia ciśnienia tętniczego - przy wartościach <160/100 czuje się źle. Jak postępować w takiej sytuacji?
Optymalne docelowe ciśnienie tętnicze to możliwie najniższe ciśnienie, przy którym chory dobrze się czuje. Najczęstszą przyczyną złego samopoczucia chorych z nadciśnieniem tętniczym jest zbyt agresywne jego obniżanie na początku leczenia hipotensyjnego. U takich chorych należy stopniowo zwiększać dawki leków przeciwnadciśnieniowych. Zbyt gwałtowne obniżenie ciśnienia tętniczego w niedokrwionych obszarach naczyniowych może być przyczyną wystąpienia nawet niebezpiecznych dla życia powikłań (udaru mózgu, zawału serca). Toteż bezmyślne dążenie "na siłę" do uzyskania ciśnienia tętniczego <140/90 (zgodnie z wytycznymi) jest błędem w sztuce.

Pytanie 2. Czy u chorych na PChN z nadciśnieniem tętniczym i z niewydolnością serca po zawale serca stosować antagonistę aldosteronu w połączeniu z inibitorem konwertazy angiotensyny (ACEI) lub antagonistą receptora angiotensynowego (ARB)?
Obecnie uważa się za niewskazaną blokadę więcej niż jednego ogniwa układu renina-angiotensyna- aldosteron (RAA). U chorego po zawale serca najbardziej wskazane jest podawanie eplerenonu, przy uwzględnieniu możliwości wystąpienia zjawiska "uniku" u 10-20% chorych leczonych ACEI lub ARB.

Pytanie 3. Pacjenci stale przyjmujący ACEI lub ARB często dodatkowo przyjmują kaptopryl doraźnie w razie wzrostu ciśnienia tętniczego - czy to jest właściwe postępowanie?
Występowanie przełomów nadciśnieniowych u chorych leczonych ACEI lub ARB może wskazywać na obecność guza chromochłonnego lub zwężenia tętnic nerkowych. Doraźnie można w takiej sytuacji zastosować nitroglicerynę lub nifedypinę.

Pytanie 4. Czy u 60-letniego pacjenta z jedną nerką lekiem pierwszego wyboru w leczeniu nadciśnienia tętniczego powinien być bloker kanału wapniowego czy ACEI?
Stosowanie ACEI u chorego z jedną nerką niewykazującą zmian ukrwienia (w badaniu angiograficznym) nie jest przeciwwskazaniem. Radzę w takiej sytuacji częste monitorowanie ciśnienia tętniczego ze względu na możliwość występowania mikroangiopatii w jedynej nerce. U takich chorych podanie ACEI lub ARB może być przyczyną wystąpienia ostrej niewydolności nerek. U wspomnianego w pytaniu chorego można również stosować bloker kanału wapniowego, najlepiej w skojarzeniu z małą dawką indapamidu (1,5-2,5 mg/d).

Pytanie 5. Czy 80-letnia chora na cukrzycę, PChN (GFR <30 ml/min) i nadciśnienie tętnicze, z niewydolnością serca i hiperkaliemią, leczona insuliną, β-blokerem, ACEI, furosemidem i kwasem acetylosalicylowym otrzymuje właściwe leki?
U tej chorej zapewne mamy do czynienia z hipoaldosteronizmem hiporeninowym. Toteż proponowałbym zastąpienie ACEI i β-blokera blokerem kanału wapniowego.

Pytanie 6. Czy u pacjenta z nadciśnieniem złośliwym po udrożnieniu tętnicy nerkowej możemy stosować ACEI (i ewentualnie jakie)?
Nie zalecałbym stosowania ACEI u takiego chorego do chwili przekonania się, że udrożnienie tętnicy nerkowej było skuteczne. Proponowałbym podawanie β-blokera (metoprololu 50 mg/d), indapamidu (2,5 mg/d) oraz (w razie potrzeby) blokera kanału wapniowego.
źródło: mp.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post