Nefropatia refluksowa Odmiedniczkowe zapalenie nerek

Choroby układu moczowo-płciowego, zaburzenia i potrzeby seksualne.
admin. med.

Nefropatia refluksowa Odmiedniczkowe zapalenie nerek

Post autor: admin. med. »

Nefropatia refluksowa (reflux nephropathy) obejmuje zmiany patologiczno-morfologiczne i radiologiczne, jakie powstają w nerkach z odplywem pęcherzowo-moczowym.
Częstość występowania zależy głównie od odpływu pęcherzowo-moczowodowego, który występuje u 50% dzieci z zakażeniem dróg moczowych, a tylko u 8% dorosłych z bakteriomoczem. Dodatkowymi czynnikami wpływającymi na rozwój nefropatii refluksowej są wrodzone anomalie, zabiegi chirurgiczne na drogach. moczowych, nadciśnienie i sklerotyzacja kłębuszków nerkowych.

Anatomia patologiczna. Zmiany nefropatyczne mają charakter ogniskowy. Tkanka nie zmieniona sąsiaduje ze zmianami bliznowatymi, rozciągającymi się od szczytu brodawki do kielicha, powodującymi wciągnięcie torebki włóknistej nerki. Badania miedniczki wykazują nacieczenie tkanki śródmiąższowej przez limfocyty i komórki plazmatyczne. Postępujące bliznowacenie prowadzi do zmniejszenia wymiarów nerki.
Patofizjologia.Mechanizm tworzenia się blizn, podstawowej zmiany w nefropatii refluksowej, nie jest do końca wyjaśniony. Istotną rolą w początkowym okresie odgrywają odpływy pęcherzowo-moczowodowe i wewnątrznerkowe, które w połączeniu z infekcją powodują, że zakażony mocz przedostaje się z kielichów do cewek nerkowych powodując bliznowacenie. Antygeny bakteryjne oraz autologiczne (białko Tamma-Horsfalla) mogą w późniejszym okresie nefropatii refluk­sowej prowadzić do zmian w kłębuszkach nerkowych, łączących się z zaburzeniami immunologicznymi pod postacią wzrostu kompleksów immunologicznych oraz odkładania się immunoglobuliny M i C3 dopełniacza w mezangium.
Obraz kliniczny. Wśród objawów dominują dolegliwości, związane z zakażeniem dróg moczowych, przy czym u dzieci mają one charakter odmiedniczkowego zapalenia nerek, a u doroslych zapalenia pęcherza moczowego. Często obserwuje się bakteriomocz, na krótko ustępujący po leczeniu, aby znów szybko powrócić. Nefropatia refluksowa charakteryzuje się zwolnionym wzrostem nerki i nadciśnieniem tętniczym oraz postępującą sklerotyzacją kłębuszków nerkowych, przejawiającą się w późniejszym okresie znacznym białkomoczem przekraczającym czasami kilka gramów bialka na dobę. Jest ona najczęstszą przyczyną nadciśnienia u dzieci, dochodzącą według niektórych autorów do 80%. Z klinicznego punktu widzenia wydaje się słuszne zastąpienie określenia ,,przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek” nazwą ,,nefropatia refluksowa” będacą wynikiem wieloogniskowego bliznowacenia miąższu nerki połączonej z odpływem pęcherzowo-moczowodowym.

Rozpoznanie. Powinno uwzględniać istnienie odpływu pęcherzowo-moczowodowego połączonego z nawracającymi zakażeniami dróg moczowych. Istotne znaczenie dla rozpoznania ma badanie ultrasonograficzne i radiologiczne, pozwalające na rozpoznanie bliznowacenia nerki (renal scarring). Z badań radiologicznych wskazana jest urografia z cystografią mikcyjną, cystografia mikcyjna, które umożliwiają wykazanie odpływu pęcherzowo-moczowodowego. Badanie scyntygraficzne z uzyciem DTPA (scyntygrafia dynamiczna) pozwala na określenie przesączania kłębuszkowego (GFR) poszczególnych nerek oraz ujawnia zaburzenia odpływu moczu z górnych dróg moczowych do pęcherza. W przypadkach wątpliwych co do wyboru metody leczenia (zachowawcze lub operacyjne) pomocne jest wykonanie cystoskopii.

Leczenie. Polega na przywróceniu prawidłowego odpływu moczu oraz profilaktyce przeciwbakteryjnej. Połowę dzieci z odpływem pęcherzowo-moczowodowym można utrzymać w stanie równowagi sposobami niechirurgicznymi, oczekując, że wraz ze wzrostem dziecka wada samoistnie zaniknie. Dorośli wykazujący odpływ wsteczny wymagają z reguły zabiegów operacyjnych.

Rokowanie. Zależy od pogorszenia się funkcji nerek.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post