ForumMedyczne.edu.pl

Niskie ciśnienie tętnicze u chorych w podeszłym wieku z zaburzeniami poznawczymi leczonych przeciwnadciśnieniowo
Effects of Low Blood Pressure in Cognitively Impaired Elderly Patients Treated With Antihypertensive Drugs
Mossello E. i wsp.
JAMA Intern. Med. 2015; 175: 578–585

Od co najmniej kilkunastu lat toczy się dyskusja, do jakich wartości należy obniżać ciśnienie tętnicze u chorych w wieku podeszłym, szczególnie tych należących do najstarszej grupy, u których stwierdzono otępienie.

Opublikowane w kwietniu 2015 roku badanie włoskich autorów stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, czy niskie ciśnienie tętnicze jest szkodliwe u chorych na otępienie lub osób wykazujących zaburzenia poznawcze.

Zgodnie z opinią badaczy otępienie i nadciśnienie tętnicze w populacji geriatrycznej często ze sobą współistnieją, niejasna natomiast pozostaje zależność pomiędzy nadciśnieniem tętniczym, leczeniem przeciwnadciśnieniowym i pogarszaniem się czynności poznawczych chorych. Prospektywne badanie kohortowe, którym objęto 172 zamieszkujących Włochy chorych w wieku podeszłym (średni wiek 79 lat; 68% z rozpoznanym otępieniem, 32% z rozpoznanym łagodnymi zaburzeniami poznawczymi), przeprowadzono w celu wyjaśnienia tych niejasności. Chorych wyjściowo oceniano pod kątem występowania u nich chorób układu sercowo-naczyniowego i innych chorób przewlekłych, a także pod kątem przyjmowanych leków przeciwnadciśnieniowych, wartości ciśnienia tętniczego mierzonego w gabinecie, poziomu czynności poznawczych (na podstawie wyniku badania MMSE), a także zdolności do wykonywania codziennych czynności. U objętych badaniem chorych prowadzono również pomiar ciśnienia tętniczego metodą automatycznej rejestracji (ambulatory blood pressure monitoring – ABPM). Jak ustalono, wyjściowo średni punktowy wynik w skali MMSE wynosił 22,1 punktu; 70% chorych przyjmowało leki przeciwnadciśnieniowe.

Chorych podzielono według tercyli wartości ciśnienia tętniczego: ≤128 mm Hg, 129-144 mm Hg i ≥145 mm Hg. Mediana okresu obserwacji wyniosła 9 miesięcy. Stwierdzono, że istotnie większe pogorszenie w skali MMSE wystąpiło u chorych należących do tercyla obejmującego grupę chorych z najniższym ciśnieniem tętniczym – względem pozostałych dwóch tercyli (-2,8 punktu względem -0,7 punktu). Po dokonaniu podziału chorych w zależności od przyjmowania leków przeciwnadciśnieniowych związek ten był istotny statystycznie tylko u chorych przyjmujących leki przeciwnadciśnieniowe (średnie zmniejszenie wyniku uzyskiwanego w skali MMSE -3,9 – u chorych z grupy cechującej się najniższym ciśnieniem tętniczym, względem wyniku wynoszącego -0,6 i -0,4 – odpowiednio w grupach pośredniego i najwyższego ciśnienia tętniczego).

Komentując powyższe wyniki, należy zauważyć, że pomimo zróżnicowania analizowanej grupy chorych i ograniczeń badania kohortowego wyniki te sugerują, że szkodliwe jest zbyt agresywne leczenie przeciwnadciśnieniowe u chorych w wieku podeszłym wykazujących zaburzenia poznawcze lub otępienie. Konieczne są kolejne badania obejmujące tę grupę chorych. W podejmowaniu decyzji terapeutycznych w zakresie leczenia przeciwnadciśnieniowego pomocne mogą być pomiary ciśnienia tętniczego metodą ABPM. Pozwoli to zminimalizować częstość podejmowania decyzji na podstawie zazwyczaj niedokładnych pomiarów „gabinetowych”.
źródło:mp.pl