ForumMedyczne.edu.pl

Od 1 stycznia 2018 roku uprawnionymi do korzystania z bezpłatnej opieki zdrowotnej będą w praktyce wszyscy legalnie mieszkający na terenie Polski. Nie zmieni się sytuacja Polaków pracujących w krajach UE i EFTA. Tak jak do tej pory, będą mogli leczyć się za darmo, przedstawiając dokument wystawiony przez kraj, w którym mieszkają i płacą podatki.
Takie rozwiązanie, czyli rezydenckie prawo do świadczeń, które ma być fundamentem Narodowej Służby Zdrowia, Konstanty Radziwiłł zapowiadał niemal od początku urzędowania, choć czasami pojawiało się również określenie „obywatelskie prawo do świadczeń”. Jednak to ostatnie oznaczałoby, że Polska (podatnicy) sfinansują leczenie również tych osób, które płacą podatki w innych krajach. Tymczasem teraz obywatele polscy, rozliczający się z fiskusem w Danii, Wielkiej Brytanii czy Norwegii (krajach UE/EFTA), przyjeżdżając do Polski zabierają zaświadczenie uprawniające do świadczeń medycznych w nagłych sytuacjach. Koszty świadczeń pokrywa wówczas zagraniczna instytucja (np. niemiecka kasa chorych czy brytyjski NHS), rozliczając się z NFZ.

W trudniejszej sytuacji znajdą się natomiast osoby zameldowane w Polsce, ale pracujące bez żadnych umów (czyli bez podatków i bez ubezpieczenia) za granicą. Przygotowywany w Ministerstwie Zdrowia (przy współpracy z innymi resortami, jak podkreśla rzecznik ministra, Milena Kruszewska) projekt przewiduje procedurę weryfikacji prawa do świadczeń, a przy jej negatywnym wyniku – konieczność pokrycia kosztów udzielonej pomocy medycznej. Ministerstwo Zdrowia nie udzieliło MP.PL odpowiedzi na pytanie, jak duża może być grupa Polaków, której nie będzie przysługiwać ani rezydenckie prawo do świadczeń, ani prawo do korzystania z opieki medycznej na podstawie międzynarodowych rozliczeń.

Zgodnie z projektem prawo do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych będzie przysługiwało:

osobom posiadającym obywatelstwo polskie lub innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), które posiadają miejsce zamieszkania w Polsce
osobom innym niż wymienione w pkt 1, które mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz posiadają zezwolenie na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, zgodę na pobyt ze względów humanitarnych, zgodę na pobyt tolerowany, status uchodźcy, ochronę uzupełniającą albo korzystają z ochrony czasowej na tym terytorium
osobom objętym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym lub ubezpieczeniem społecznym rolników.

Projekt ustawy o Narodowej Służbie Zdrowia zawiera odniesienia do przepisów podatkowych – ale prawo do korzystania z opieki medycznej nie będzie związane z płaceniem podatków, ale z objęciem obowiązkiem podatkowym (czyli ustaleniem miejsca zamieszkania).
źródło: mp.pl