ForumMedyczne.edu.pl

Odmrożenie I stopnia. Jego powstanie często poprzedza ból lub szczypanie, potem skóra staje się niewrażliwa. Początkowo wystawiona na działanie zimna robi się czerwona, bo rozszerzają się naczynia krwionośne, by zapewnić lepsze ogrzanie. Następnie naczynia obwodowe obkurczają się, aby zminimalizować utratę ciepła w organizmie. Skóra przybiera kredową barwę. Po ogrzaniu może zrobić się obrzęknięta i piekąca. Czucie zostaje zachowane, ale jeśli odmrożenie dotyczy palców, ich ruchy mogą być czasowo upośledzone. Takie odmrożenia najczęściej samoistnie się goją, ale nadwrażliwość na zimno, pieczenie czy swędzenie mogą jeszcze długo się utrzymywać.

Odmrożenia II stopnia. Dochodzi do uszkodzenia wszystkich warstw skóry. Po ogrzaniu skóra jest obrzęknięta, powstają na niej pęcherze zabarwione krwistym płynem. Zachowane zostaje czucie. Gojenie następuje samoistnie, ale bywa długotrwałe i może pozostawić blizny.

Odmrożenia III stopnia. Dochodzi w nich do uszkodzenia tkanki podskórnej oraz zakrzepicy drobnych naczyń krwionośnych. Na ogrzanej skórze początkowo pojawia się silny obrzęk wykraczający poza granice odmrożenia oraz ciemnofioletowe lub purpurowe pęcherze. Ponieważ zniszczeniu ulegają zakończenia nerwowe, zanika czucie. O ile nie dojdzie do zakażenia, martwe partie skóry samoistnie oddzielą się od nieuszkodzonych.

Odmrożenia IV stopnia. Skóra jest obrzęknięta, przybiera brunatny lub czarny kolor. Uszkodzone zostają mięśnie, niekiedy kości, a zakrzepica naczyniowa jest nieodwracalna.

Pierwsza pomoc

W przypadku zagrożenia odmrożeniem konieczne jest jak najszybsze przywrócenie krążenia krwi. Należy pamiętać, że odmrożona skóra jest bardzo delikatna. Niewskazane jest więc jej pocieranie lub nacieranie śniegiem czy alkoholem. Pogarsza to jeszcze bardziej stan skóry. Tworzą się wtedy maleńkie ranki, przez które łatwo może dojść do zakażenia. Uszy, nos i policzki ogrzewa się więc ręką lub ciepłym ręcznikiem. Nogi i ręce należy włożyć do chłodnej wody, a następnie trzymać je do momentu, aż tkanki osiągną swoją naturalną temperaturę.

W przypadku wychłodzenia całego ciała, ogrzewanie powinno przebiegać bardzo powoli. Zbyt ciepła kąpiel spowoduje bowiem rozszerzenie skórnych naczyń krwionośnych. Może to doprowadzić nawet do zgonu. Kąpiel rozgrzewająca nie powinna trwać dłużej niż 20-30 minut.

Jeśli skóra jest nieuszkodzona, dobrze natłuścić ją kremem niezawierającym dodatków kosmetycznych: dermosanem, maścią propolisową czy wazeliną. Gdy na skórze występują pęcherze albo sine przebarwienia (grożące martwicą skóry), zakładamy na nie jałowy opatrunek. Po wykonaniu tych czynności chorego należy zawieźć do lekarza.