ForumMedyczne.edu.pl

Odpłatność za opiekę: nie można wymagać zaradności finansowej od osób niedołężnych
W kwietniu 2015 r. małżonkowie w wieku powyżej 80 lat wnieśli o poszerzenie bezpłatnych usług opiekuńczych świadczonych w ich miejscu zamieszkania na dni wolne od pracy. Otrzymali odmowę i rekomendację, by sprzedali grunty rolne i sami sfinansowali dodatkową opiekę. 30 grudnia 2015 r. sąd w Krakowie orzekł, że niesłusznie.

Z wcześniejszych ustaleń urzędników wynikało, że małżonkowie są osobami przewlekle chorymi, pozostają w stałym leczeniu i oboje mają orzeczoną niepełnosprawność w stopniu znacznym. Nie mają dzieci ani rodziny, która mogłaby zapewnić im pomoc w tym zakresie.

Przyznano im bezpłatną pomoc w formie usług opiekuńczych w wymiarze po 6 godzin dziennie 5 dni w tygodniu. W dni wolne od pracy korzystali z odpłatnych usług świadczonych poza pomocą społeczną, z której jednak, z uwagi na zbyt wysokie w stosunku do ich możliwości stawki, musieli zrezygnować.

W odpowiedzi na wniosek małżeństwa o bezpłatną opiekę również w dni wolne od pracy urzędnicy stwierdzili, że dotychczasowy zakres świadczonych usług jest wystarczający, a małżonkom zaproponowano sprzedaż ich gruntów rolnych i opłacanie opieki ze środków z transakcji. Na to się jednak nie zgodzili i finalnie odwołali się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.

Sąd uznał, że taka transakcja wymaga dyspozycji intelektualnej i fizycznej, więc urzędnicy nie mogą stawiać tego typu wymagań wobec osób starych i niedołężnych i oczekiwać od nich zapobiegliwości życiowej.