ForumMedyczne.edu.pl

Od 1 stycznia 2017 roku obowiązuje art. 71a ustawy Prawo farmaceutyczne, zgodnie z którym obrót detaliczny lekami OTC zawierającymi w składzie substancje o działaniu psychoaktywnym, mogą prowadzić wyłącznie apteki ogólnodostępne i punkty apteczne.

- Ponadto, wydawanie z aptek ogólnodostępnych i punktów aptecznych tych produktów leczniczych, w ramach jednorazowej sprzedaży, będzie podlegać ograniczeniu ze względu na maksymalny poziom zawartości w nich określonej substancji o działaniu psychoaktywnym niezbędny do przeprowadzenia skutecznej terapii w dopuszczalnym okresie bezpiecznego leczenia dla jednej osoby, z wyłączeniem produktów leczniczych wydawanych z przepisu lekarza - dodaje wiceminister zdrowia, Krzysztof Łanda, w odpowiedzi na pytanie posła Adama Korola w sprawie ograniczenia dostępności leków bez recepty.

Farmaceuta i technik farmaceutyczny odmówi wydania takiego produktu leczniczego osobie, która nie ukończyła 18. roku życia, lub jeżeli uzna, że może on zostać wykorzystany w celach pozamedycznych lub spowodować zagrożenie dla zdrowia i życia.

Wydając leki zawierające substancje o działaniu psychoaktywnym, farmaceuta lub technik farmaceutyczny poinformuje, że wydawany produkt leczniczy zawiera substancję psychoaktywną i poda pacjentowi informację na temat sposobu dawkowania oraz o możliwych zagrożeniach i działaniach niepożądanych związanych ze stosowaniem tego produktu leczniczego.

Wiceminister informuje także, iż od 1 stycznia 2017 r. wchodzi w życie art. 129 e ustawy Prawo farmaceutyczne, zgodnie z którym karze pieniężnej w wysokości do 500 000 zł podlega ten, kto wbrew ograniczeniom, wydaje przedmiotowe produkty lecznicze w ramach jednorazowej sprzedaży ograniczonej przepisami rozporządzenia Ministra Zdrowia ze względu na maksymalny poziom zawartości w nich określonej substancji o działaniu psychoaktywnym.

- Taka regulacja zabezpiecza pacjenta, a jednocześnie znacznie utrudnia nabywanie tych produktów w nadmiernej ilości - uważa wiceminister.

Dodaje: - Dużym problemem jest wykorzystywanie przedmiotowych leków do celów niemedycznych. Prawodawca zdawał sobie sprawę, że nie jest w stanie w świetle obowiązujących przepisów i praw rynku zapewnić całkowitego zabezpieczenia przed nieuzasadnionym dostępem do leków stosowanych niezgodnie z ich przeznaczeniem. Tworząc przedmiotowe regulacje uznano, że wprowadzenie utrudnień w sposobie ich nabywania wpłynie na znaczne obniżenie nadużywania tych leków przez zwykłych pacjentów oraz ograniczy ich stosowanie w celach niemedycznych przez inne osoby.