Ciphin cyprofloksacyna lek przeciwbakteryjny

Leki, wskazania, działanie, skutki uboczne, interakcje leków.Leki zalecane do leczenia.Środki spożywcze bezglutenowe
admin. med.

Ciphin cyprofloksacyna lek przeciwbakteryjny

Post autor: admin. med. »

Ciphin (cyprofloksacyna) lek przeciwbakteryjny o szerokim spektrum działania
Co to jest Ciphin?
Lek przeciwbakteryjny stosowany ogólnie. Chemioterapeutyk stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych, zwłaszcza zakażeń bakteriami Gram–ujemnymi.
↑ do góry
Co zawiera i jak działa Ciphin?
Substancją czynną preparatu jest cyprofloksacyna. Jest to syntetyczny chemioterapeutyk, substancja o szerokim spektrum działania przeciwbakteryjnego. Ze względu na strukturę chemiczną zaliczana jest do grupy leków zwanych fluorochinolonami. Mechanizm działania cyprofloksacyny polega na hamowaniu działania enzymu bakteryjnego niezbędnego do powstawania prawidłowej struktury kwasu nukleinowego (DNA) bakterii, a przez to na uniemożliwieniu namnażania się bakterii. Jest lekiem stosowanym w leczeniu zakażeń bakteriami Gram-ujemnymi, zwłaszcza zakażeń układu moczowego. Zakres działania bakteriobójczego obejmuje tlenowe pałeczki z rodziny Enterobacteriaceae, Vibrio, Haemophilus influenzae (w tym także szczepy ß–laktamazododatnie) oraz inne Haemophilus, Neisseria meningitidis, Moraxella catarrhalis, Mycoplasma (nieco mniejsza aktywność), Brucella, Chlamydia, Legionella, Mycobacterium fortuitum, Mycobacterium intracellulare, enterokoki (z wyjątkiem Enterococcus faecium); gatunki u których nabyta oporność może stanowić problem: gronkowce (szczepy S. aureus oporne na metycylinę są bardzo często oporne na fluorochinolony), Streptococcus pneumoniae, Neisseria gonorrhoeae, Burkholderia cepacia Pseudomonas aeruginosa, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Campylobacter, Acinetobacter, Helicobacter pylori, Salmonella. Brak aktywności: Xanthomonas (Stenotrophomonas) maltophilia, Nocardia, Enterococcus faecium, Listeria monocytogenes, Actinomyces, Ureaplasma, Mycoplasma genitalium, niedostateczna aktywność wobec beztlenowych pałeczek Gram-ujemnych (Bacteroides) oraz laseczek z gatunku Clostridium difficile. Nieskuteczna przeciwko Treponema pallidum.
↑ do góry
Kiedy stosować Ciphin?
Preparat jest wskazany w leczeniu zakażeń powodowanych przez bakterie tlenowe, oporne na inne antybiotyki, a w szczególności w leczeniu:
· zakażenia układu moczowo–płciowego (w tym rzeżączka)
· zakażenia dróg oddechowych (w tym gardła, nosa i uszu)
· zakażenia w obrębie jamy brzusznej (w tym zapalenie otrzewnej, posocznica)
· zakażenia oczu
· zakażenia kości, stawów i tkanek miękkich
· zapobieganie zakażeniom u pacjentów z obniżoną odpornością, szczególnie w przebiegu neutropenii.
↑ do góry
Kiedy nie stosować tego preparatu?
Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub inne chinolony. Nie możesz także stosować preparatu w okresie ciąży i karmienia piersią. Nie stosuj cyprofloksacyny jeżeli stosujesz tyzanidynę (Sirdalud, Sirdalud MR).
↑ do góry
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Ciphin?
Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych. Dlatego przed zastosowaniem preparatu powinieneś skonsultować się z lekarzem jeżeli podejrzewasz lub zdiagnozowano u Ciebie:
· choroby ośrodkowego układu nerwowego (padaczka, obniżony próg drgawkowy, drgawki w wywiadzie, zmniejszony przepływ krwi przez mózg, zmiany strukturalne w obrębie tkanki mózgowej czy stany po udarze)
· zaburzenia rytmu serca lub istnieje ryzyko ich wystąpienia
· niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej
· choroby ścięgien, związane z wcześniejszym leczeniem chinolonami
· myasthenia gravis.
U osób z chorobami ośrodkowego układu nerwowego (w tym z padaczką) istnieje ryzyko wystąpienia nieprzewidywalnych powikłań ze strony układu nerwowego, mogących powodować stany zagrożenia życia. W przypadku wystąpienia objawów neurologicznych, psychoz, polineuropatii (ból, uczucie pieczenia, osłabienie mięśni, zaburzenia czucia, drętwienia) należy natychmiast zaprzestać stosowania leku i skonsultować się z lekarzem. U tych osób tylko lekarz może ocenić stosunek ryzyka do korzyści i ewentualnie zalecić stosowanie preparatu gdy potencjalne korzyści przewyższają potencjalne ryzyko. W rzadkich przypadkach u osób chorych na depresję lub psychozę może dojść do pogłębienia tych stanów i wystąpienia zachowań samobójczych. W takich sytuacjach należy natychmiast przerwać leczenie cyprofloksacyną.
Cyprofoksacyna może powodować zmiany w EKG, dlatego osoby zagrożone wystąpieniem zaburzeń rytmu serca powinny zachować ostrożność.
Stosowanie preparatu o osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej jest możliwe tylko po ocenieniu przez lekarza w każdym przypadku stosunku ryzyka do korzyści. U tych osób istnieje ryzyko hemolizy (nieodwracalnego uszkodzenia krwinek). W przypadku stosowania preparatu u tych osób należy zachować ostrożność i obserwować czy nie występują objawy hemolizy (odpowiednie badania laboratoryjne).
Preparat, podobnie jak inne fluorochinolony, może powodować zapalenie lub uszkodzenie (zerwanie) ścięgien (przypadki zerwania ścięgna Achillesa), zwłaszcza u osób starszych oraz stosujących glikokortykosteroidy. Jeżeli pojawi się bolesny obrzęk lub stan zapalny ścięgien należy zaprzestać stosowania preparatu, unikać wysiłku fizycznego i skonsultować się z lekarzem.
Preparat nie jest przeznaczony do leczenia ciężkich zakażeń ani zakażeń, które mogą być wywołane przez bakterie Gram–dodatnie i beztlenowe. W takich zakażeniach lekarz zaleci leczenie skojarzone z innymi odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnymi. Preparat nie jest także przeznaczony do leczenia zakażeń układu oddechowego wywołanych przez paciorkowce. Nie jest on w tym przypadku odpowiednio skuteczny.
W przypadku leczenia zakażeń układu płciowego (zapalenie jądra, najądrza, narządów miednicy mniejszej) należy upewnić się, że nie jest ono wywołane przez oporny na fluorochinolony szczep Neisseria gonorrhoeae. Jeżeli szczep oporny na cyprofloksacynę jest obecny należy stosować leczenie skojarzone z innym skutecznym w tym przypadku lekiem przeciwbakteryjnym. Jeżeli w ciągu 3 dni nie wystąpi poprawa należy skonsultować się z lekarzem, który rozważy zmianę sposobu leczenia.
W leczeniu zakażeń kości i stawów preparat winien być stosowany w leczeniu skojarzonym z innymi lekami przeciwbakteryjnymi zgodnie z wynikami badań mikrobiologicznych.
Jeżeli w trakcie lub po zakończeniu leczenia wystąpi ciężka uporczywa biegunka, należy skonsultować się z lekarzem. Istnieje bowiem ryzyko wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelit, którego przebieg może zagrażać życiu. Nie należy wówczas stosować leków hamujących perystaltykę. Jeżeli preparat jest stosowany w leczeniu biegunki podróżnych należy wziąć pod uwagę dane dotyczące oporności bakterii występujących w danym kraju.
Możliwe są reakcje nadwrażliwości (niekiedy nawet po jednorazowym przyjęciu preparatu), w tym szczególnie niebezpieczne reakcje anafilaktyczne. W przypadku wystąpienia nadwrażliwości należy przerwać stosowanie preparatu i skonsultować się z lekarzem. W trakcie stosowania preparatu należy unikać ekspozycji na promienie słoneczne lub UV (solarium, lampy kwarcowe). Mogą wystąpić skórne reakcje nadwrażliwości na światło (reakcje przypominające oparzenia słoneczne).
Stosowanie preparatu może spowodować zagrażającą życiu niewydolność wątroby. Jeżeli wystąpią jakiekolwiek objawy świadczące o zaburzeniach czynności wątroby (brak łaknienia, żółtaczka, ciemna barwa moczu, świąd lub tkliwość brzucha) leczenie należy przerwać.
Osoby stosujące preparat powinny dbać o właściwe nawodnienie organizmu. Złe nawodnienie w okresie leczenia preparatem może sprzyjać pojawianiu się kryształków w moczu (krystaluria).
Stosowanie preparatu u dzieci i młodzieży do 18. roku życia jest dopuszczone wyłącznie u chorych na mukowiscydozę w wieku od 5.–17. roku życia, u których wystąpiło zaostrzenie płucne związane z zakażeniem Pseudomonas aeruginosa. W tej grupie wiekowej nie należy stosować preparatu w przypadku innych zakażeń. Nie należy też stosować preparatu u dzieci do 5. roku życia.
Stosowanie preparatu może powodować zwiększenie stężenia oraz kliniczne objawy przedawkowania niektórych, równolegle stosowanych leków. Dotyczy to szczególnie leków metabolizowanych na tej samej drodze enzymatycznej co cyprofloksacyna (cytochrom P450 izoenzym 1A2) takich jak np. teofilina, klozapina, ropinirol, tyzanidyna). Stosowanie z tyzanidyną jest przeciwwskazane. W innych przypadkach należy zachować ostrożność i skonsultować się z lekarzem. Nie zaleca się stosowania preparatu z metotreksatem.
Skutkiem działania cyprofloksacyny wyniki badań bakteriologicznych (posiewów na Mycobacterium tuberculosis) mogą być fałszywie ujemne u osób stosujących preparat.
Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Preparat może wydłużać czas reakcji i upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych. Dotyczy to szczególnie początkowego okresu leczenia, zwiększania dawki, zmiany leczenia oraz przyjmowania równolegle alkoholu.
↑ do góry
Dawkowanie preparatu Ciphin
Preparat ma postać tabletek powlekanych. Przeznaczony jest do stosowania doustnego. Stosuj preparat zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie przekraczaj zaleconych dawek ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem. Lekarz dobierze dawkowanie indywidualnie w zależności od wskazania, nasilenia i miejsca zakażenia, wrażliwości drobnoustrojów i czynności nerek chorego. W pewnych szczególnych grupach pacjentów konieczna jest dodatkowa modyfikacja dawkowania.
Dorośli z prawidłową czynnością nerek:
Dawka maksymalna wynosi 1,5 g/dobę.
Zakażenia kości i stawów, zapalenie płuc, zakażenia skóry i tkanek miękkich: 250–750 mg podawane 2 razy na dobę przez 7–14 dni. W zakażeniach kości i stawów czas leczenia wynosi 4–6 tygodni, maksymalnie 2 miesiące.
Zakażenia przewodu pokarmowego: 500 mg co 12 godz. przez 5–7 dni.
Ostra rzeżączka i ostre niepowikłane zapalenie pęcherza: pojedyncza dawka 250 mg.
Zakażenia nerek i dróg moczowych: lekkie i średnio ciężkie 250–500 mg co 12 godz. przez 7–14 dni.
Dorośli z zaburzeniami czynności nerek:
lekarz zaleci dawkę w zależności od stopnia niewydolności nerek: Jeżeli klirens kreatyniny jest większy od 50 ml/min zmiana dawkowania nie jest konieczna. Jeżeli zawiera się on w przedziale 30–50 ml/min zwykle stosowana dawka wynosi 250–500 mg co 12 godz, jeżeli jest mniejszy od 30 lecz nie spada poniżej 5 ml/min zwykle stosowana dawka wynosi 250–500 mg co 18 godz. U chorych poddawanych dializie zwykle stosowana dawka wynosi 250–500 mg co 24 godz. (po dializie).
U chorych w podeszłym wieku zwykle stosowana dawka jest mniejsza o 1/3.
Tabletki należy połykać w całości, bez rozgryzania, popijając wodą. Można przyjmować niezależnie od posiłków. Nie stosować z produktami nabiałowymi (mleko, jogurt) ani z sokami owocowymi wzbogacanymi minerałami (np. sok pomarańczowy z dodatkiem wapnia).
↑ do góry
Czy można stosować Ciphin w okresie ciąży i karmienia piersią?
W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.
Preparat jest przeciwwskazany w okresie ciąży i karmienia piersią.
↑ do góry
Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?
Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty. W szczególności poinformuj lekarza jeżeli stosujesz:
· leki zawierające żelazo
· leki zobojętniające sok żołądkowy
· leki zawierające magnez, glin lub wapń (także doustne roztwory uzupełniające)
· sukralfat
· leki przeciwretrowirusowe (np. dydanozyna)
· pochodne ksantyny (np. teofilinę, pentoksyfilinę)
· kofeinę
· niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen, ketoprofen)
· cyklosporynę
· doustne leki przeciwzakrzepowe (np. warfarynę)
· glibenklamid
· probenecyd
· meksyletynę
· fenytoinę
· diazepam
· metotreksat
· ropinirol
· klozapinę
· tyzanidynę.
Równoległe stosowanie cyprofloksacyny z lekami zawierającymi żelazo, magnez, glin, wapń lub z dużymi ilościami produktów mlecznych oraz z sukralfatem i lekami przeciwretrowirusowymi zmniejsza wchłanianie cyprofloksacyny stosowanej doustnie. Dlatego preparat należy stosować co najmniej 1–2 godz. przed lub 4 godz. po zastosowaniu tych leków. Ograniczenia te nie dotyczą leków zmniejszających produkcję soku żołądkowego z grupy blokerów receptora H2 (np. ranitydyna). Stosowanie z teofiliną może zwiększać stężenie teofiliny we krwi i powodować jej działania niepożądane, mogące stanowić zagrożenie życia. W razie konieczności stosowania obu leków lekarz zaleci monitorowanie stężenia teofiliny we krwi. W przypadku stosowania preparatu z kofeiną i pentoksyfiliną zwiększa się stężenie metabolitów obu leków we krwi. Niektóre niesteroidowe leki przeciwzapalne (ale nie kwas acetylosalicylowy) w połączeniu z preparatem mogą spowodować wystąpienie drgawek. Stosowanie preparatu z cyklosporyną może zwiększać stężenie kreatyniny we krwi (2 razy w tygodniu należy kontrolować stężenie kreatyniny w surowicy krwi), a stosowanie z warfaryną, może nasilać przeciwzakrzepowe działanie warfaryny. Preparat może zwiększać stężenie lub nasilać działanie: glibenklamidu (co może spowodować hipoglikemię), meksyletyny, fenytoiny (w przypadku fenytoiny możliwe jest także zmniejszenie jej stężenia; zaleca się monitorowanie stężenia fenytoiny we krwi), diazepamu (zaleca się obserwację przebiegu leczenia), metotreksatu (ryzyko jego toksyczności). Nie zaleca się stosowania preparatu z metotreksatem. Probenecyd zwiększa stężenie cyprofloksacyny we krwi. Cyprofloksacyna może nasilać działanie ropinirolu i klozapiny; zaleca się obserwację działań niepożądanych ropinirolu i klozapiny w czasie leczenia i wkrótce po zakończeniu leczenia skojarzonego z cyprofloksacyną oraz odpowiednią korektę dawki ropinirolu lub klozapiny. Nie stosować preparatu z tyzanidyną (może wystąpić niedociśnienie, senność).
↑ do góry
Jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
Jak każdy lek, również Ciphin 250, -500 może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
Do częstych i niezbyt częstych działań niepożądanych mogących wystąpić po zastosowaniu preparatu należą: nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, wzdęcia, przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz (AST, ALT) oraz fosfatazy zasadowej i stężenia bilirubiny, brak łaknienia, zaburzenia smaku, bóle i zawroty głowy, zaburzenia snu, pobudzenie, zwiększona aktywność psychomotoryczna, wysypka, świąd, pokrzywka, grzybice, eozynofilia, osłabienie, gorączka, bóle mięśni i stawów. Rzadko może wystąpić zapalenie okrężnicy a także rzekomobłoniaste zapalenie jelit (objawiające się ciężką uporczywą biegunką w trakcie lub po zakończeniu leczenia), którego przebieg bardzo rzadko może zagrażać życiu. Rzadko mogą wystąpić zaburzenia czynności wątroby (żółtaczka, zapalenie wątroby), nadwrażliwość na światło, reakcje alergiczne, obrzęk naczynioruchowy, splątanie, depresja, omamy, reakcje lękowe, parestezje, drżenia, drgawki, zaburzenia widzenia, szumy uszne, zaburzenia słuchu aż do jego całkowitej utraty, zwiększenie częstości serca (tachykardia), omdlenia, obniżenie ciśnienia tętniczego, rozszerzenie naczyń krwionośnych (uderzenia gorąca), duszność i stan astmatyczny, bóle mięśni, zapalenie stawów, zwiększone napięcie i kurcze mięśni, zaburzenia czynności nerek (krwiomocz, występowanie kryształów w moczu, zapalenie nerek), obrzęk, nadmierna potliwość, zwiększenie aktywności amylazy. Do rzadko występujących działań niepożądanych należą zaburzenia hematologiczne: niedokrwistość, małopłytkowość, nadpłytkowość, leukopenia (zmniejszenie liczby leukocytów w morfologii krwi), leukocytoza (zwiększenie liczby leukocytów w morfologii krwi). Bardzo rzadko może wystąpić niedokrwistość hemolityczna, agranulocytoza (silny niedobór granulocytów w morfologii krwi), zagrażająca życiu pancytopenia (niedobór erytrocytów, leukocytów i płytek krwi w morfologii krwi) lub zagrażające życiu hamowanie czynności szpiku kostnego. Do bardzo rzadkich ale ciężkich działań niepożądanych należą reakcje nadwrażliwości typu anafilaktycznego: silny obrzęk naczynioruchowy (obrzęk ust, języka, gardła utrudniający oddychanie), pokrzywka, obniżenie ciśnienia tętniczego, wstrząs anafilaktyczny, reakcja podobna do choroby posurowiczej a także zaburzenia w obrębie skóry i tkanki podskórnej (wybroczyny, rumień wielopostaciowy i mogące zagrażać życiu zespół Stevensa i Johnsona oraz martwica toksyczna rozpływna naskórka). Jeżeli zauważysz pojawianie się reakcji anafilaktycznej powinieneś natychmiast szukać pomocy lekarskiej. Bardzo rzadko mogą wystąpić reakcje psychotyczne, migrena, zaburzenia koordynacji ruchu, zakłócenia chodu, omamy węchowe, nadciśnienie wewnątrzczaszkowe, zapalenie naczyń krwionośnych, zapalenie trzustki, martwica wątroby (może prowadzić do zagrażającej życiu niewydolności wątroby), osłabienie mięśni, zapalenia i zerwania ścięgien (głównie ścięgna Achillesa), nasilenie objawów myasthenia gravis. U niektórych osób, zwłaszcza z istniejącymi czynnikami ryzyka, mogą wystąpić komorowe zaburzenia rytmu i zmiany w EKG (wydłużenie odstępu QT). U dzieci możliwe artropatie stawów.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post