Fostex lek wziewny rozszerzającym oskrzela, przeciwzapalny

Leki, wskazania, działanie, skutki uboczne, interakcje leków.Leki zalecane do leczenia.Środki spożywcze bezglutenowe
admin. med.

Fostex lek wziewny rozszerzającym oskrzela, przeciwzapalny

Post autor: admin. med. »

Co to jest Fostex?
Lek wziewny o działaniu przeciwzapalnym oraz rozszerzającym oskrzela, ułatwiający swobodny przepływ powietrza w drogach oddechowych. Stosowany jest w regularnym leczeniu chorób przebiegających ze skurczem oskrzeli. Działanie rozszerzające oskrzela występuje po 1–3 minutach od podania leku i utrzymuje się przez 12 godzin lub dłużej (lek długo działający).
Co zawiera i jak działa Fostex?
Jest to preparat złożony zawierający 2 substancje czynne: beklometazon oraz formoterol. Beklometazon należy do grupy leków o działaniu przeciwzapalnym i przeciwalergicznym nazywanych glikokortykosteroidami lub kortykosteroidami. Podawany wziewnie ma przeciwdziałać toczącemu się w ścianie oskrzeli procesowi zapalnemu. Zmniejsza liczbę komórek stanu zapalnego (w tym eozynofili) w błonie śluzowej oskrzeli. Beklometazon hamuje proces zapalny, zmniejsza obrzęk i podrażnienie a także przynajmniej częściowo cofa zmiany anatomiczne powstające w ścianie oskrzeli osób chorych na astmę. Główny mechanizm działania beklometazonu w komórce docelowej polega na hamowaniu lub pobudzaniu ekspresji genów, których produkty białkowe wpływają na proces zapalny. W działaniu wszystkich glikokortykosteroidów pośredniczą specyficzne receptory. Receptory te znajdują się w cytoplazmie komórki docelowej i po związaniu z lekiem regulują ekspresję odpowiednich genów. Kortykosteroidy mogą też działać w inny sposób, nie wpływając na ekspresję genów. Jednak mechanizm takiego ich działania jest ciągle mało poznany. Drugi ze składników preparatu, formoterol jest substancją należącą do grupy tzw. sympatykomimetyków. Działanie wszystkich sympatykomimetyków polega na pobudzaniu pewnego typu receptorów, nazywanych receptorami adrenergicznymi, znajdujących się na powierzchni określonych komórek naszego organizmu. W przypadku wziewnie podanego formoterolu pobudzeniu ulegają receptory adrenergiczne typu beta2 znajdujące się w mięśniach gładkich oskrzeli. Wziewne podanie ma na celu umożliwienie szybkiego i bezpośredniego dotarcia leku do miejsca jego działania tj. do receptorów beta2 w drogach oddechowych oraz zminimalizowanie ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Pobudzenie tych receptorów prowadzi do rozkurczu mięśni i rozszerzenia oskrzeli co ułatwia swobodny przepływ powietrza do płuc. Poprawia się wentylacja płuc a chory odczuwa znaczną ulgę lub całkowite ustąpienie duszności spowodowanej skurczem mięśni dróg oddechowych.
Kiedy stosować Fostex?
Preparat jest wskazany do:
· regularnego leczenia astmy wymagającego jednoczesnego stosowania wziewnego kortykosteroidu i długo działającego leku rozszerzającego oskrzela (beta2–mimetyku), gdy kontrola objawów astmy za pomocą kortykosteroidu wziewnego oraz stosowanego doraźnie, w razie potrzeby krótko działającego leku rozszerzającego oskrzela (beta2–mimetyku) jest niewystarczająca lub gdy uzyskano odpowiednią kontrolę objawów astmy za pomocą zarówno wziewnych kortykosteroidów wziewnych jak i długo działających leków rozszerzających oskrzela (beta2–mimetyków).
Kiedy nie stosować tego preparatu?
Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość), na którykolwiek składnik preparatu. Preparatu nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku do 18. roku życia.
Uwaga: Preparat nie jest przeznaczony do leczenia ostrych napadów astmy.
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Fostex?
Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych. Dlatego przed zastosowaniem preparatu powinieneś poinformować lekarza jeżeli podejrzewasz lub zdiagnozowano u Ciebie:
· nadczynność tarczycy
· choroby układu sercowo–naczyniowego (w tym nadciśnienie tętnicze, tętniak, zaburzenia rytmu serca, szczególnie w przypadku bloku przedsionkowo–komorowego trzeciego stopnia, tachyarytmia, kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu, samoistne podzastawkowe zwężenie aorty, przebyty niedawno zawał mięśnia sercowego, choroba niedokrwienna mięśnia sercowego, zastoinowa niewydolność serca, zarostowe choroby naczyń, zwłaszcza stwardnienie tętnic, wydłużony odstęp QTc w zapisie EKG, zarówno wrodzony jak i polekowy)
· guz chromochłonny nadnerczy
· zmniejszoną tolerancję glukozy
· cukrzycę
· niewyrównaną hipokaliemię (zmniejszenie stężenia potasu we krwi)
· czynną lub przebytą gruźlicę płuc lub wirusowe czy grzybicze zakażenie dróg oddechowych
a także,
· jeżeli planujesz zabieg w znieczuleniu ogólnym.
Nie należy rozpoczynać leczenia preparatem w okresie zaostrzenia lub pogorszenia się astmy.
Preparat jest przeznaczony dla osób, u których choroba ma postać przewlekłą. Preparat należy stosować regularnie, nawet w okresie bez objawów astmy. Pamiętaj, że jeżeli stosując preparat Fostex odczujesz poprawę, nie możesz przerywać lub modyfikować leczenia bez konsultacji z lekarzem. Nie przerywaj nagle stosowania preparatu.
Jeżeli pomimo stosowania zalecanego dawkowania nie wystąpi oczekiwana poprawa lub konieczne jest częste doraźne stosowanie dodatkowych inhalacji lekami rozszerzającymi oskrzela świadczy to o pogorszeniu kontroli astmy i konieczności skonsultowania się z lekarzem, który rozważy zmianę sposobu leczenia. Nagłe i postępujące nasilenie objawów astmy lub POChP jest stanem mogącym zagrażać Twojemu życiu.
Ważne! Jeżeli zauważysz, że zwykle stosowana dawka krótko działającego leku rozszerzającego oskrzela nie powoduje złagodzenia objawów, powinieneś jak najszybciej skonsultować się z lekarzem. Podobnie, jeżeli zaobserwujesz, że w celu złagodzenia objawów musisz zastosować większą niż dotąd dawkę tych leków lub dawki dotychczasowe musisz stosować coraz częściej powinieneś natychmiast skonsultować się z lekarzem. Zwiększone zużycie leków rozszerzających oskrzela wskazuje na pogorszenie kontroli astmy i zwiększa ryzyko wystąpienia jej ostrego napadu. Lekarz oceni Twój stan i zweryfikuje dalszy sposób leczenia. Może np. zwiększyć dawki kortykosteroidów wziewnych lub wprowadzić do leczenia kortykosteroidy doustne.
Preparat Fostex nie jest wskazany do leczenia ostrych napadów astmy. W razie ostrego napadu astmy zastosuj szybko i krótko działający lek rozszerzający oskrzela. Należy zawsze mieć przy sobie szybko działający lek rozszerzający oskrzela do stosowania doraźnie w razie potrzeby.
Jeżeli po rozpoczęciu leczenia preparatem Fostex nastąpi nasilenie objawów astmy (może to objawiać się nasileniem świstów w drogach oddechowych, uczuciem ściskania w klatce piersiowej) lub objawy nie będą prawidłowo kontrolowane nie przerywaj leczenia lecz skonsultuj się z lekarzem. Podczas leczenia mogą wystąpić zaostrzenia choroby podstawowej.
Jeżeli zostanie osiągnięta prawidłowa kontrola objawów astmy lekarz może zalecić stopniowe zmniejszanie stosowanej dawki preparatu. Nie wolno nagle przerywać leczenia. Jeżeli lekarz zaleci Ci zmniejszanie dawki, to ważne jest, abyś czynił to stopniowo i pozostawał w tym okresie pod fachową opieką medyczną, która regularnie będzie kontrolować Twój stan i odpowiedź Twojego organizmu na zmniejszoną dawkę preparatu.
Powinieneś wiedzieć, że stosowanie formoterolu (jedna z substancji czynnych preparatu) podobnie jak stosowanie innych leków z grupy sympatykomimetyków może prowadzić do zmniejszenia stężenia potasu w surowicy krwi (hipokaliemia), które może być niebezpieczne dla Twojego zdrowia. Hipokaliemia może powodować zaburzenia rytmu serca, które mogą dodatkowo nasilać się skutkiem niedotlenienia tkanek w wyniku duszności. Powinieneś zachować szczególną ostrożność, zwłaszcza w przypadku gdy dodatkowo stosujesz leki moczopędne (stosowane np. w leczeniu nadciśnienia tętniczego) lub jesteś chory na ciężką postać astmy leczonej pochodnymi ksantyny (np. teofilina) czy kortykosteroidami, ponieważ w tej sytuacji może dojść do nasilenia hipokaliemii. Zapytaj lekarza czy w Twojej sytuacji należy regularnie kontrolować stężenie potasu we krwi i jak często powinieneś poddawać się tym badaniom.
Rzadko, u niektórych osób, po przyjęciu dawki leku wziewnego stosowanego w celu rozszerzenia oskrzeli może wystąpić, przeciwnie do zamierzonego efektu, gwałtowny skurcz oskrzeli (tzw. paradoksalny skurcz oskrzeli). Skurcz ten, objawiający się świstami bezpośrednio po przyjęciu leku może być na tyle intensywny, że może stanowić zagrożenie życia. W takim wypadku przerwij natychmiast stosowanie preparatu i zastosuj inny szybkodziałający wziewny lek rozszerzający oskrzela oraz szukaj pomocy lekarskiej.
Jeżeli stosowałeś dotychczas steroidy/sterydy doustnie (działające ogólnoustrojowo) i zastępujesz je sterydami wziewnymi (preparat Fostex) skonsultuj się z lekarzem i wyjaśnij jakie środki ostrożności powinieneś zachować. Istnieje bowiem ryzyko wystąpienia objawów niewydolności kory nadnerczy. Dotyczy to szczególnie osób, które w przeszłości stosowały duże dawki sterydów, a także stanów nagłych i sytuacji związanych ze stresem.
Wziewne podanie leku ogranicza jego ogólnoustrojowe działania niepożądane, niemniej jednak istnieje ryzyko ich wystąpienia, zwłaszcza gdy lek stosowany jest długotrwałe i/lub w dużych dawkach. Prawdopodobieństwo wystąpienia tych objawów po zastosowaniu kortykosteroidu (beklometazon) wziewnego jest mniejsze niż po zastosowaniu doustnym. Działanie kortykosteroidów może zahamować naturalne wytwarzanie hormonów sterydowych przez korę nadnerczy a także spowodować wystąpienie objawów zespołu Cushinga, zaokrąglenie twarzy (księżycowaty kształt), spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości kości (ich wysycenia mineralnego), zwiększenie ciśnienia tętniczego, zaćmę, jaskrę. Dlatego lekarz dąży do stosowania najmniejszej dawki kortykosteroidu zapewniającej skuteczną kontrolę objawów astmy.
Zaleca się aby podczas długotrwałego leczenia wziewnym kortykosteroidem regularnie kontrolować wzrost u dzieci. W razie wystąpienia spowolnienia wzrostu dziecka należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, który może zalecić zmniejszenie dawki wziewnych kortykosteroidów.
Wywołane ogólnoustrojowym działaniem kortykosteroidów wziewnych zahamowanie czynności kory nadnerczy może powodować ostrą niewydolność kory nadnerczy (tzw. przełom nadnerczowy). Zagrożenie to szczególnie dotyczy dzieci i młodzieży przed ukończeniem 16. roku życia a także przypadków przerwania leczenia, nagłego zmniejszenia dawki, zakażenia, okresów silnego stresu (np. wypadek lub zabieg chirurgiczny). Objawy przełomu nadnerczowego są zwykle niecharakterystyczne: brak apetytu, bóle brzucha, zmniejszenie masy ciała, zmęczenie, ból głowy, nudności, wymioty, niedociśnienie tętnicze, splątanie, hipoglikemia, drgawki. Jeżeli jesteś szczególnie narażony na stres lub planujesz zabieg chirurgiczny poinformuj o tym lekarza, który może ocenić stopień niewydolności kory nadnerczy i zalecić Ci dodatkowo doustne kortykosteroidy.
Pamiętaj, że po każdej inhalacji powinieneś wypłukać jamę ustną i gardło wodą oraz umyć zęby aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia grzybicy jamy ustnej i gardła.
Jeżeli planujesz znieczulenie ogólne za pomocą halogenowych środków znieczulających nie możesz stosować preparatu przez co najmniej 12 godzin przed przyjęciem znieczulenia.
Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:
--substancją pomocniczą preparatu jest norfluran (HFA 134a)
--preparat zawiera także etanol bezwodny (7 mg na dawkę) i kwas solny.
Ważne informacje dotyczące stosowania preparatu
Preparat jest przeznaczony wyłącznie do stosowania wziewnego. Jedna dawka inhalacyjna zawiera 100 µg beklometazonu i 6 µg formoterolu. Dostarczana dawka leku zależy od prawidłowo przeprowadzonej inhalacji. Dlatego bardzo ważne jest aby poprawnie opanować technikę inhalacji. Wziewne podanie leku umożliwia jego szybkie dotarcie bezpośrednio do dróg oddechowych czyli do miejsca jego działania. Tylko niewielka ilość podanej wziewnie substancji dociera do układu krążenia co pozwala ograniczyć do minimum ogólnoustrojowe działania niepożądane.
Pamiętaj!
· Aby zawsze w porę zaopatrzyć się w receptę i wykupić nowy preparat zanim zużyjesz do końca poprzedni.
· Zawsze miej przy sobie inhalator z szybkodziałającym lekiem rozszerzającym oskrzela.
· Utrzymuj inhalator w czystości. Raz w tygodniu zdejmij wieczko ochronne z ustnika, przetrzyj ustnik (także wewnątrz) i obudowę suchą szmatką. Nie stosuj wody ani płynów.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Jest mało prawdopodobne by preparat miał wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i na zdolność obsługi maszyn i urządzeń.
Dawkowanie preparatu Fostex
Stosuj preparat zgodnie z zaleceniami lekarza. Preparat przeznaczony wyłącznie do stosowania wziewnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Nie należy zmieniać dawki leku bez konsultacji z lekarzem. Lekarz będzie dążył do stosowania najmniejszej skutecznej dawki. Jeżeli objawy zostaną opanowane po zastosowaniu najmniejszej zalecanej dawki podtrzymującej lekarz może pojąć próbę leczenia tylko wziewnymi glikokortykosteroidami. W leczeniu podtrzymującym zaleca się regularne, codzienne stosowanie preparatu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem. Nie ma konieczności dostosowywana dawek u osób w podeszłym wieku. Nie ma danych dotyczących stosowania preparatu u osób z zaburzeniami czynności wątroby i/lub nerek. Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, zwykle stosuje się następujące dawki:
Dorośli po 18. roku życia:
Regularne leczenie podtrzymujące astmy: 1 lub 2 inhalacje 2 razy na dobę. Maksymalna dawka dobowa to 4 inhalacje na dobę.
Preparat nie jest zalecany dla dzieci i młodzieży, które nie ukończyły 18. roku życia.
Czy można stosować Fostex w okresie ciąży i karmienia piersią?
W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.
Preparatu nie należy stosować w ciąży, chyba że lekarz zadecyduje inaczej. Brak odpowiednich danych dotyczących stosowania preparatu u kobiet w ciąży. Zaleca się szczególną ostrożność.
Preparatu nie należy stosować w okresie karmienia piersią, chyba że lekarz zadecyduje inaczej.
Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?
Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty. W szczególności poinformuj lekarza jeżeli stosujesz:
· inne leki pobudzające receptory adrenergiczne (sympatykomimetyki) np. fenoterol, formeterol, salmeterol, fenylefryna, pseudoefedryna, adrenalina
· leki blokujące receptory adrenergiczne typu beta (sympatykolityki z grupy beta–adrenolityków tzw. „beta–blokery”) takie jak: propranolol, metoprolol, atenolol, tymolol
· trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (np. amitryptylina, imipramina)
· inhibitory MAO (np. moklobemid, selegilina, fenelzyna, izokarboksazyd)
· furazolidon i prokarbazyna
· glikozydy nasercowe (np. digoksyna), chinidyna lub inne leki przeciwarytmiczne (dyzopiramid, prokainamid i inne)
· leki przeciwhistaminowe (terfenadyny)
· pochodne fenotiazyny (np. chloropromazyna)
· lewodopa, lewotyroksyna, oksytocyna
· leki przeciwcukrzycowe
· pochodne ksantyny (np. teofilina)
· leki moczopędne (np. furosemid) lub leki przeczyszczające
· steroidy
· itrakonazol, ketokonazol
· rytonawir
· disulfiram, metronidazol.
Interakcje formoterolu i innych leków działających na receptory adrenergiczne mogą wywierać szkodliwy wpływ na układ sercowo–naczyniowy. Leki blokujące receptory beta–adrenergiczne (tzw. „beta–blokery” stosowane np. w leczeniu nadciśnienia tętniczego lub zaburzeń czynności serca), również w postaci kropli do oczu, hamują działanie formoterolu i nie powinny być stosowane równolegle.
Pacjenci stosujący trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, inhibitory MAO (np. moklobemid, selegilina) lub furazolidon czy prokarbazynę powinni zachować ostrożność stosując formoterol ze względu na ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych (zaburzenia rytmu serca, zwiększenie ciśnienia tętniczego).
W terapii skojarzonej z formoterolem nie powinny być stosowane glikozydy nasercowe (np. digoksyna), chinidyna czy inne leki przeciwarytmiczne oraz leki przeciwhistaminowe ze względu na wzrost ryzyka wystąpienia zaburzeń rytmu serca (także w związku z ryzykiem hipokaliemii). Dodatkowo lewodopa, lewotyroksyna, oksytocyna lub alkohol mogą zwiększać ryzyko działań niepożądanych ze strony układu krążenia.
Leki z tej grupy co formoterol (beta2mimetyki) mogą zwiększać stężenie glukozy we krwi co może wymagać dostosowania dawek leków przeciwcukrzycowych.
Jeżeli stosujesz formoterol lub inne beta2–mimetyki może u Ciebie wystąpić potencjalnie ciężka postać hipokaliemii (ciężkie objawy niedoboru potasu) zwłaszcza w przypadku gdy dodatkowo stosujesz leki moczopędne (stosowane np. w leczeniu nadciśnienia tętniczego takie jak furosemid), leki przeczyszczające lub jesteś chory na ciężką postać astmy leczonej pochodnymi ksantyny (np. teofilina) czy kortykosteroidami. Skonsultuj się z lekarzem czy w Twojej sytuacji powinieneś regularnie kontrolować stężenie potasu we krwi i jak często powinieneś poddawać się tym badaniom.
Podczas znieczulenia ogólnego halogenowymi środkami wziewnymi u pacjentów leczonych formoterolem zwiększa się ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca.
Rytonawir i inne silne inhibitory cytochromu CYP3A4 (itrakonazol, telitromycyna, ketokonazol) mogą znacznie zwiększać stężenie beklometazonu w osoczu. Zwiększone stężenie wiąże się z ryzykiem wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych kortykosteroidów (zespołu Cushinga, zahamowania czynności kory nadnerczy). Należy unikać stosowania takiego skojarzenia leków, za wyjątkiem sytuacji gdy lekarz uzna, że oczekiwane korzyści przewyższają ryzyko wynikające z wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych kortykosteroidów. W takim przypadku należy zachować jak najdłuższy odstęp pomiędzy przyjęciem tych leków a przyjęciem preparatu Fostex.
Poinformuj lekarza jeżeli stosowałeś kortykosteroidy działające ogólnoustrojowo (podawane doustnie lub we wstrzyknięciach). Pozwoli to ograniczyć ryzyko związane z zaburzeniami czynności nadnerczy.
Preparat Fostex zawiera małe ilości etanolu. Istnieje teoretycznie możliwość wystąpienia interakcji u szczególnie wrażliwych osób przyjmujących disulfiram lub metronidazol.
Jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
Jak każdy lek, również Fostex może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
W przypadku preparatu Fostex możliwe działania niepożądane są właściwe dla obu składników preparatu. Nie stwierdzono dodatkowych działań niepożądanych wynikających z jednoczesnego zastosowania obu składników. Do stosunkowo częstych działań niepożądanych mogących wystąpić po zastosowaniu preparatu należą: delikatne drżenia mięśni, uczucie kołatania serca, przyspieszenie czynności serca, bóle głowy, gardła, kandydoza (pleśniawki) jamy ustnej i gardła, chrypka, objawy grypopodobne. Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia kandydozy należy płukać wodą jamę ustną po inhalacji. Do rzadkich ale ciężkich działań niepożądanych należą: reakcje nadwrażliwości typu anafilaktycznego (obrzęk naczynioruchowy ust, języka, gardła mogący utrudniać oddychanie i/lub przełykanie, duszność, skurcz oskrzeli, obniżenie ciśnienia tętniczego, wstrząs), oraz objawy ogólnego działania kortykosteroidów (w tym zahamowanie czynności kory nadnerczy, nadciśnienie tętnicze, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości kości, zaćma, jaskra). Jeżeli zauważysz pojawianie się objawów reakcji anafilaktycznej powinieneś natychmiast szukać pomocy lekarskiej. Preparat ten, podobnie jak inne leki wziewne, może powodować podrażnienie dróg oddechowych, kaszel, suchość w jamie ustnej, zapalenie gardła, zapalenie górnych dróg oddechowych, a także (rzadko) wystąpienie nagłego i silnego skurczu oskrzeli (tzw. paradoksalnego skurczu oskrzeli) objawiającego się świstami występującymi po przyjęciu leku, powodującego trudności w oddychaniu. W razie wystąpienia paradoksalnego skurczu oskrzeli należy natychmiast przerwać stosowanie preparatu, zastosować inny szybkodziałający wziewny lek rozszerzający oskrzela i szukać pomocy lekarskiej. Ponadto preparat może powodować: nudności, zawroty głowy, skórne reakcje nadwrażliwości (np. pokrzywka, wysypka), łatwe siniaczenie, granulocytopenia i małopłytkowość, niepokój, bezsenność, zaburzenia zachowania, depresję, bóle mięśni i stawów, zwiększenie stężenia glukozy we krwi (hiperglikemia), zmniejszenie stężenia potasu we krwi (hipokaliemia) objawiające się: zaburzeniami rytmu serca oraz bólami i kurczami mięśni. Rzadko u osób wrażliwych mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca, w tym migotanie przedsionków, częstoskurcz nadkomorowy i skurcze dodatkowe a bardzo rzadko dławica piersiowa. Stosowanie beta2–mimetyków może powodować zwiększenie stężenia insuliny, wolnych kwasów tłuszczowych, związków ketonowych.
źródło:bazaleków.mp.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post