ForumMedyczne.edu.pl

Leczenie dla chorych na niezaawansowanego raka gruczołu krokowego
Jak wybrać optymalne leczenie dla chorych na niezaawansowanego raka gruczołu krokowego?
How to select the optimal therapy for early-stage prostate cancer
M.A. Kollmeier, M.J. Zelefsky
Critical Reviews in Oncology/Hematology, 2012; 83: 225-234
Data utworzenia: 06.05.2013
Ostatnia modyfikacja: 06.05.2013
Opublikowano w Medycyna Praktyczna Onkologia 2013/02

Pełna treść artykułu jest dostępna w publikacji: Medycyna Praktyczna Onkologia 2013/2

KOMENTARZ
dr n. med. Janusz Jaszczyński
Klinika Chirurgii Onkologicznej Centrum Onkologii, Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie, Oddział w Krakowie

Artykuł pt. "Jak wybrać optymalne leczenie dla chorych na niezaawansowanego raka gruczołu krokowego?" autorstwa M.A. Kollmeier, M.J. Zelefsky prezentuje wysoki poziom merytoryczny.
Opisano w nim sposób postępowania u chorych na raka stercza we wczesnym stopniu zaawansowania w ujęciu radioterapeutycznym. Badacze pochodzący z jednego z czołowych amerykańskich ośrodków radioterapeutycznych w sposób szczegółowy i wyczerpujący określają metody lecznicze wykorzystujące energię jonizującą oraz efektywność ich stosowania w takiej sytuacji klinicznej.
Opisana we wstępie mnogość obecnie stosowanych sposobów leczenia: operacyjnych, napromienienia, zogniskowanej terapii ultradźwiękowej, hormonoterapii czy też aktywnej obserwacji doskonale uzmysławia codzienne dylematy chorych oraz klinicystów w podejmowaniu decyzji co do wyboru formy terapii.

Aktywna obserwacja będąca niekiedy odroczoną formą leczenia jest opcją postępowania omawianą stopniowo coraz częściej; jednak jako praktyk nie mogę nie zauważyć, iż ciągle nie posiadamy w naszej codziennej rzeczywistości wysoce skutecznych narzędzi do precyzyjnego określania, którym chorym można ją bezpiecznie zaproponować. Ograniczona czułość i swoistość oznaczania stężenia PSA, nieprecyzyjne określenie stopnia Gleasona, niedoszacowanie rozległości nacieku w sterczu (zarówno w biopsji gruboigłowej, jak i w badaniach obrazowych, w tym MRI) w odniesieniu do pooperacyjnego badania histopatologicznego, jest codziennością. Aktualnie nie można wskazać żadnych jednoznacznych markerów biologicznych raka stercza.

Współczesna radiologia jest jedną z najlepiej rozwijających się gałęzi współczesnej medycyny. Oferuje ona możliwość oceny narządów w badaniu techniką rezonansu magnetycznego w opcji tłumienia dyfuzji tkankowej co znajduje praktyczne zastosowanie w ocenie zaawansowania miejscowego nowotworu.
Leczenie operacyjne nadal stanowi podstawową formę leczenia chorych na raka stercza, jego skuteczność w ocenie 10-letniej przeżywalności w wyspecjalizowanych zabiegowych oddziałach urologii onkologicznej wynosi do 90% (tabela), a poziom pooperacyjego, najczęściej częściowego nietrzymania moczu w 6. tygodniu po zabiegu nie przekracza 10%. Jest to zalecana forma postępowania w wytycznych zarówno europejskiego, jak i amerykańskiego towarzystwo urologicznego.
Prawidłowa kwalifikacja chorych wymaga spojrzenia doświadczonego klinicysty mającego oparcie w ośrodku wielospecjalistycznym, na przykład w centrum onkologii oferującym różne formy leczenia.
więcej: mp.pl