Badanie bakteriologiczne moczu.Pobranie,normy,bakteruria,wyj

Choroby układu moczowo-płciowego, zaburzenia i potrzeby seksualne.
admin. med.

Badanie bakteriologiczne moczu.Pobranie,normy,bakteruria,wyj

Post autor: admin. med. »

Badanie bakteriologiczne moczu.Pobranie,normy,bakteruria,wyjaśnienie wyniku
Podstawę do rozpoznania zakażenia układu moczowego stanowi badanie bakteriologiczne moczu, które obejmuje: określenie liczby komórek bakterii i grzybów w 1 ml moczu, identyfikację drobnoustrojów oraz określenie ich wrażliwości na antybiotyki i chemioterapeutyki przeciwdrobnoustrojowe.

Materiał do badania: optymalnym materiałem jest mocz nocny, pobrany ze środkowego strumienia po uprzednim dokładnym obmyciu narządów moczowo - płciowych.

Czynniki przedlaboratoryjne wpływające na wiarygodność wyniku badania: sposób pobrania, czas pobrania, czas upływający od pobrania do opracowania materiału przez laboratorium oraz warunki transportu próbki moczu do laboratorium.

Sposób pobrania moczu:

A/ od dzieci i dorosłych:

etap I. Dokładnie umyć okolicę narządów moczowo-płciowych ciepłą wodą z mydłem i wypłukać resztki mydła strumieniem bieżącej wody.

Nie wycierać ręcznikami okolicy narządów płciowych..

Nie stosować do mycia środków dezynfekcyjnych czy mydła z dodatkiem środka dezynfekcyjnego!!

U chłopców należy odciągnąć napletek i dokładnie umyć żołądź.

U małych chłopców można umyć żołądź po odciągnięciu napletka w wieczornej kąpieli.

U osób leżących i małych dzieci należy również dążyć do czystości okolicy cewki moczowej.

U chorych z cewnikiem założonym na stałe nie wolno pobierać moczu na badanie bakteriologiczne z worka zbierającego mocz.

etap II. Pierwsza partia moczu nie nadaje się do badania, gdyż zawiera bakterie bytujące u ujścia cewki moczowej i dlatego należy ją odrzucić. Drugą porcję moczu (tzw. środkowy strumień) zebrać bezpośrednio do jałowego pojemnika w objętości 5 –10 ml i dokładnie zamknąć pojemnik unikając dotykania rękami jego brzegu i powierzchni wewnętrznej.

Pojemnik podpisać podając: imię i nazwisko, wiek, datę i godzinę pobrania, przyjmowane leki przeciwbakteryjne.

B/ od noworodków i niemowląt

etap I jak wyżej
etapII dążyć do pobrania moczu do pojemnika jałowego lub stosować jałowe przyklejane woreczki. Po przyklejeniu woreczka obserwować czy pojawił się w nim mocz. Natychmiast po pojawieniu się moczu odkleić woreczek i przekazać do laboratorium.

Próbka moczu pobrana do woreczka nie wyklucza jej zanieczyszczenia (mocz jest bardzo dobrą pożywką dla bakterii i długie przetrzymywanie woreczka może spowodować namnożenie się bakterii (wynik fałszywie dodatni), stąd w przypadku wyniku dodatniego hodowli wskazane jest potwierdzenie wyniku co najmniej jeszcze jednym badaniem.

Przechowywanie próbki przed dostarczeniem do laboratorium – jeżeli próbka nie może być natychmiast przekazana do laboratorium, należy przechowywać ją w temp. +4oC (w lodówce), nie dłużej niż 3 godziny.

ransport – unikać przegrzania (latem) lub zamrożenia (zimą).

Opracowano zgodnie z instrukcją roboczą nr PO-05/IR-05 Ó

Interpretacja wyników badania mikrobiologicznego moczu

BAKTERIURIA ≥105 CFU/ml ( liczba komórek drobnoustrojów na 1ml badanej próbki moczu)

- wartość uznawana tradycyjnie za znamienną bakteriurię, to jest świadczącą o zakażeniu układu moczowego



BAKTERIURIA ≥104 CFU/ml ( liczba komórek drobnoustrojów na 1ml badanej próbki moczu)

- wartość uznawana za znamienną bakteriurię u DZIECI.

- posiewy nie zawsze pobierane są „po nocy”, dlatego zakłada się większe rozcieńczenie drobnoustrojów w próbce moczu pobranego w ciągu dnia.

- wymagane jest uzyskanie czystej hodowli.

- czasami niektóre pałeczki gramoujemne powodują zakażenia mieszane, np. Pseudomonas może występować z pałeczkami Proteus lub Klebsiella.



BAKTERIURIA 103 - 102 CFU/ml ( liczba komórek drobnoustrojów na 1ml badanej próbki moczu)

- wartość przyjmowana za znamienną tylko w określonych sytuacjach:

1. wyhodowania pałeczek Escherichia coli wykazujących szczególne powinowactwo do nabłonków dróg moczowych (posiadających fimbrie P) oraz wysoką immunogenność,

2. wyhodowania pałeczek Pseudomonas aeruginosa, która charakteryzuje się zdolnością do długotrwałej kolonizacji dróg moczowych i wywoływania nawracających i trudnoleczących się zakażeń (niewielkie przenikanie antybiotyku przez polisacharyd otoczkowy do mikrokolonii),

3. wyhodowania pałeczek Proteus sp, Klebsiella sp., Pseudomonas aeruginosa czy Staphylococcus epidermidis (rozładających mocznik) od pacjentów z kamicą układu moczowego (złogi są zwykle zakażone, wyjałowienie ich antybiotykami jest niemożliwe i u tych pacjentów stale wysiewa się pewna ilość bakterii do moczu),

4. u pacjentów w trakcie terapii antybiotykowej lub podawania antybiotyku w profilaktyce antyrefluksowej – wyhodowanie czynnika etiologicznego może wskazywać na brak skuteczności leczenia, np. wyniku nabycia oporności bakterii na stosowany antybiotyk

Uwaga! Aby uznać tą wartość bakteriurii za znamienna wymagane jest:

- uzyskanie czystej hodowli (jednego rodzaju bakterii),

- występowanie klinicznych objawów zakażenia układu moczowego

- oraz obecność patologicznych zmian w badaniu ogólnym moczu.

wg prof. dr hab. med. Danuty Dzierżanowskiej (Antybiotyki w praktyce ambulatoryjnej, wyd. α-medica press)
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post