Tussal Antitussicum w leczeniu suchego kaszlu o różnej etiologii

Leki, wskazania, działanie, skutki uboczne, interakcje leków.Leki zalecane do leczenia.Środki spożywcze bezglutenowe
admin. med.

Tussal Antitussicum w leczeniu suchego kaszlu o różnej etiologii

Post autor: admin. med. »

Tussal Antitussicum znajduje zastosowanie w leczeniu objawowym suchego kaszlu o różnej etiologii (nie związanego z zaleganiem wydzieliny w drogach oddechowych).

Skład:
1 tabl. zawiera 15 mg bromowodorku dekstrometorfanu.

Działanie:
Dekstrometorfan, pochodna fenantrenu, wykazuje działanie przeciwkaszlowe. Działa hamująco na ośrodek kaszlu w o.u.n. Jego siła działania jest porównywalna do równoważnej dawki kodeiny, jednak nie wywołuje objawów niepożądanych typowych dla kodeiny (zaburzenie oddychania, obrzęk płuc, zaparcia, nudności, wymioty, suchość w jamie ustnej, ból głowy, lekozależność). W dawkach leczniczych dekstrometorfan nie hamuje czynności nabłonka rzęskowego oskrzeli. Wchłania się szybko z przewodu pokarmowego, działanie występuje po 15-30 min. od chwili podania. Działanie terapeutyczne utrzymuje się przez 3-6 h, u dzieci jest ono o połowę dłuższe. Wydalany z moczem głównie w postaci odmetylowanych metabolitów (80-90%) oraz w postaci niezmienionej (10-20%). Śladowe ilości wydalane są z kałem. W ciągu 12-48 h lek jest całkowicie eliminowany z organizmu. Dekstrometorfan przenika do mleka matki.

Wskazania:
Leczenie objawowe suchego kaszlu o różnej etiologii (nie związanego z zaleganiem wydzieliny w drogach oddechowych).

Przeciwwskazania:
Nadwrażliwość. Astma i stany zapalne dolnych dróg oddechowych. Ciężka niewydolność wątroby. Nie stosować u pacjentów leczonych inhibitorami MAO (dekstrometorfan można stosować po upływie 14 dni od odstawienia inhibitorów MAO). Kaszel z odkrztuszaniem. Dzieci poniżej 7 r.ż. Okres karmienia piersią (dekstrometorfan przenika do mleka matki). W ciąży stosować jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności.

Działanie niepożądane:
Zawroty głowy, senność, dolegliwości żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, bóle żołądka).

Interakcje:
Chinidyna hamuje metabolizm dekstrometorfanu w wątrobie, zwiększając jego stężenie w surowicy krwi. Łączne stosowanie z inhibitorami MAO może powodować senność, nudności, wysoką gorączkę oraz podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi.

Dawkowanie:
Doustnie. Dorośli i dzieci od 13 r.ż. 1 tabl. co 4 h, przed snem dawkę leku można zwiększyć do 2 tabl. Maksymalna dawka dobowa wynosi 120 mg. Dzieci 7-13 r.ż. połowę dawki dla dorosłych, tj. 1/2 tabl. co 4 h lub 1 tabl. co 6-9 h. Tabletki można dzielić.
Załączniki
tussal.jpg
tussal.jpg (3.15 KiB) Przejrzano 715 razy
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post