Echokardiografia serca, tzw.Echo serca

Schorzenia i wady układ krążenia, układu sercowo-naczyniowego, nadciśnienie tętnicze, choroby tętnic i żył
admin. med.

Echokardiografia serca, tzw.Echo serca

Post autor: admin. med. »

TEORETYCZNE I TECHNICZNE PODSTAWY BADANIA
Echokardiografia jest to obrazowa metoda badania serca i naczyń krwionośnych za pomocą ultradźwięków. Na ekranie monitora uzyskuje się obraz ("echo") powstający w wyniku odbicia od badanych struktur wewnątrz ciała fali ultradźwiękowej wysyłanej z głowicy aparatu. Zwykle stosuje się ultradźwięki o częstotliwości od 1 do 10 MHz. Istnieje możliwość zarejestrowania obrazu w dowolnym momencie na papierze lub taśmie video.

CZEMU SŁUŻY BADANIE?
Badanie to umożliwia w sposób nieinwazyjny ocenę struktur anatomicznych serca. Pozwala ocenić ruch mięśnia sercowego i zastawek wewnątrzsercowych, a także przepływ krwi w obrębie przedsionków i komór serca, dużych naczyń krwionośnych (aorta, żyły główne, tętnica i żyły płucne) oraz naczyń wieńcowych. Informacje te uzyskuje się dzięki zastosowaniu różnych systemów echokardiograficznych (echokardiografia jedno-, dwuwymiarowa, dopplerowska).

Echokardiografia jednowymiarowa (z angielskiego M-mode)
Pozwala na uzyskanie przekroju serca tylko w jednej wybranej płaszczyźnie serca. Obecnie praktycznie nie używa się aparatów spełniających tylko tę funkcję .

Echokardiografia dwuwymiarowa (z angielskiego two dimensional 2D, bi-plane)
Umożliwia uzyskanie obrazu narządów w dwóch płaszczyznach. Stosowane powszechnie aparaty echokardiograficzne umożliwiają jednoczesną prezentację jedno- i dwuwymiarową. Oceny obrazu dokonuje się zarówno w ruchu, jak i też po jego zatrzymaniu na monitorze w dowolnie wybranej fazie cyklu pracy serca. Po zatrzymaniu obrazu można dokonać pomiaru na przykład grubości ścian serca czy wielkości poszczególnych jam serca. Systemy komputerowe zastosowane we współczesnych aparatach echokardiograficznych pozwalają również ocenić parametry takie jak kurczliwość mięśnia sercowego czy objętość krwi wyrzucanej z lewej komory podczas skurczu.

Echokardiografia dopplerowska
Metoda oparta jest na rejestracji przepływu krwi w jamach serca i naczyniach krwionośnych. Zmiany prędkości przepływu krwi zarejestrowane są w postaci tzw. spektrum dopplerowskiego. Powstały zapis poddaje się dalszej analizie matematycznej przy użyciu komputera, który stanowi integralną część echokardiografu. Uzyskane parametry umożliwiają między innymi ocenę przecieków wewnątrzsercowych we wrodzonych wadach serca, a także stopień zwężenia czy niedomykalności zastawek wewnątrzsercowych. Znacznym ułatwieniem wykonania badania jest obrazowanie w kolorach zmian prędkości przepływu krwi (tzw. echo " kolor-Doppler"), co umożliwiają aparaty najnowszej generacji. Echokardiografia dopplerowska w połączeniu z jedno- i dwuwymiarową pozwala na pełniejszą ocenę czynności serca. Większość używanych obecnie aparatów posiada możliwość jednoczesnego zastosowania powyższych systemów echokardiograficznych.

WSKAZANIA DO WYKONANIA BADANIA

Choroba niedokrwienna serca (choroba wieńcowa, zawał mięśnia sercowego). W niektórych przypadkach wykonuje się dodatkowo echektrokardiografię podczas próby wysiłkowej lub po podaniu środków farmakologicznych.
Wady serca wrodzone i nabyte.
Zapalenie mięśnia sercowego.
Bakteryjne zapalenie wsierdzia.
Choroby mięśnia sercowego (kardiomiopatie).
Nadciśnienie tętnicze.
Choroba zakrzepowo-zatorowa.
Zaburzenia rytmu serca.
Choroby osierdzia (np. płyn w jamie osierdzia, tamponada serca).
Choroby naczyń (np. tętniak aorty).
Choroby sercowo-płucne (nadciśnienie płucne, zatorowość płucna).
Zaburzenia czynnościowe i anatomiczne serca płodu - echokardiografia płodowa.
Inne (urazy serca, nowotwory serca).

Badanie jest wykonywane na zlecenie lekarza

BADANIA POPRZEDZAJĄCE
Pacjent powinien być poddany wstępnej ocenie kardiologicznej obejmującej badania: EKG i RTG klatki piersiowej. Wyniki tych badań należy przedstawić wykonującemu echokardiografię.

SPOSÓB PRZYGOTOWANIA DO BADANIA
Nie ma specjalnych zaleceń. Jednakże,, z uwagi na mogącą się pojawić konieczność wykonania badania przezprzełykowego (decyzję tę podejmuje lekarz w trakcie badania) zaleca się, aby pacjent był na czczo przez co najmniej 6 godzin.

Badanie przezprzełykowe wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Wskazane jest również podanie środka uspokajającego. Przy badaniu przezprzełykowym dzieci może zaistnieć konieczność znieczulenia ogólnego

OPIS BADANIA
Pacjent do badania układa się w pozycji na wznak lub na lewym boku z nieznacznie uniesioną górną połową ciała (Ryc.1-6). Lekarz wykonujący badanie przykłada głowicę echokardiograficzną do ciała pacjenta w kilku określonych miejscach: koniuszek serca, lewa lub prawa okolica przymostkowa dołek podsercowy i dołek jarzmowy oraz rzadziej okolica przykręgosłupowa, pod- i nadobojczykowa. Dla uzyskania obrazu o lepszej jakości miejsca przyłożenia głowicy pokrywa się specjalną substancją, zwykle w postaci żelu. W wybranych przypadkach, aby dokładniej zobrazować struktury serca wykonuje się badanie przezprzełykowe. Specjalną sondę wprowadza się do przełyku pacjenta na głębokość odpowiadającą położeniu serca. Przed tym badaniem, w celu zniesienia odruchu wymiotnego, znieczula się gardło stosując środki znieczulające w aerozolu.
W przypadku badania przezprzełykowego, patrz dodatkowo "Opis metod znieczulenia" w "Metody anestezjologiczne w badaniach diagnostycznych" w rozdziale "Metody znieczulania".
Wynik badania przekazywany jest w formie opisu z wartościami liczbowymi badanych parametrów, niekiedy z dołączonymi zdjęciami lub taśmą video.

Badanie trwa zwykle od kilkunastu do kilkudziesięciu minut

INFORMACJE, KTÓRE NALEŻY ZGŁOSIĆ WYKONUJĄCEMU BADANIE
Przed badaniem

Aktualnie przyjmowane leki.
Choroby przełyku (np. żylaki przełyku) - dotyczy badania przezprzełykowego.

W Czasie badania
Wszelkie nagłe dolegliwości (np. ból, duszność).
JAK NALEŻY ZACHOWYWAĆ SIĘ PO BADANIU? Nie ma specjalnych zaleceń.
W przypadku badania przezprzełykowego, patrz dodatkowo "Jak należy zachowywać się po znieczuleniu?" w "Metody anestezjologiczne w badaniach diagnostycznych" w rozdziale "Metody znieczulania".

MOŻLIWE POWIKŁANIA PO BADANIU Brak powikłań.
W przypadku badania przezprzełykowego może bardzo rzadko dochodzić do uszkodzenia przełyku. Patrz dodatkowo "Możliwe powikłania po znieczuleniu" w "Metody anestezjologiczne w badaniach diagnostycznych" w rozdziale "Metody znieczulania".
Badanie może być powtarzane wielokrotnie. Wykonywane jest u pacjentów w każdym wieku, a także u kobiet ciężarnych.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post