Szczepienie przeciwko żółtej gorączce a niedobór IgA

Rozpoznawanie, profilaktyka i leczenie chorób wewnętrznych, choroby wieku starszego, choroby zakaźne, układu oddechowego, diabetologia, alergie.
admin. med.

Szczepienie przeciwko żółtej gorączce a niedobór IgA

Post autor: admin. med. »

dr n. med. Agnieszka Wroczyńska
Klinika Chorób Tropikalnych i Pasożytniczych Instytutu Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego
25-letnia kobieta planuje tygodniowe safari w Kenii w strefie występowania żółtej gorączki. W dzieciństwie otrzymała wszystkie szczepiona przewidziane w PSO, bez powikłań. Kilka lat temu u pacjentki rozpoznano łagodny niedobór IgA. Czy jest to przeciwwskazanie do szczepienia przeciwko żółtej gorączce?

Szczepienie przeciwko żółtej gorączce przed wyjazdem do Kenii jest zalecane w razie podróży do regionów kraju, w których stwierdza się stałą lub okresową transmisję wirusa żółtej gorączki. Dotyczy to większej części Kenii, z wyjątkiem terenów nadmorskich. Niezależnie od wskazań do uodpornienia wynikających z narażenia na zachorowanie, szczepienie to wymagane jest od osób >1. roku życia przybywających do Kenii bezpośrednio z państw zagrożonych żółtą gorączką na podstawie Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych World Health Organization (WHO). Nie wiadomo, czy obowiązek szczepienia dotyczy opisywanej pacjentki, zależy to bowiem od dokładnej trasy jej podróży i przelotu do Afryki.

Szczepionka przeciwko żółtej gorączce zawiera żywe, atenuowane wirusy. Zagadnienie szczepień przeciwko żółtej gorączce u podróżnych z niedoborem IgA jest przedmiotem kontrowersji. Zgodnie z zaleceniami Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP) z 2010 roku, pierwotne niedobory odporności stanowią przeciwwskazanie do szczepienia przeciwko żółtej gorączce, przy czym dokument ten nie zawiera informacji dotyczących bezpośrednio osób z izolowanym niedoborem IgA. W Charakterystyce Produktu Leczniczego (ChPL) dostępnej w Polsce szczepionki wśród przeciwwskazań do szczepienia wymieniono niedobory odporności, ale również nie poruszono szerzej kwestii bezpieczeństwa szczepienia u osób z niedoborem IgA. Z kolei według wytycznych Infectious Diseases Society of America (IDSA) z 2013 roku, osoby z izolowanym niedoborem IgA mogą być szczepione wszystkimi szczepionkami zalecanymi w programie powszechnych szczepień obowiązującym w Stanach Zjednoczonych, pod warunkiem że pozostałe składowe układu odpornościowego funkcjonują prawidłowo. To zalecenie nie dotyczy jednak szczegółowo szczepienia przeciwko żółtej gorączce. Wśród przeciwwskazań do tego szczepienia WHO wymienia zaburzenia dotyczące przeciwciał IgG oraz odpowiedzi zależnej od limfocytów T, bazując na założeniach teoretycznych, wynikających ze znanych procesów immunopatologicznych. U niewielkiej grupy osób z niedoborem IgA rozpoznaje się współistniejące deficyty odpowiedzi immunologicznej o takim właśnie charakterze, opisano także możliwość progresji izolowanego niedoboru IgA do pospolitego zmiennego niedoboru odporności (CVID). Wśród czynników ryzyka takiego przebiegu klinicznego wymienia się występowanie nieprawidłowości w zakresie podklas przeciwciał IgG oraz procesów autoimmunizacyjnych u pacjentów z niedoborem IgA. Na podstawie informacji podanych w pytaniu takiej sytuacji nie można wykluczyć u opisanej pacjentki.

W publikacji CDC z 2015 roku pt. „Epidemiology and prevention of vaccine-preventable diseases” szczepionki przeciwko żółtej gorączce, OPV oraz BCG uznano za przeciwwskazane u osób z pierwotnymi niedoborami odporności o łagodniejszym charakterze. W tej grupie wymieniono zwłaszcza osoby z izolowanym niedoborem IgA. Z kolei zgodnie z rekomendacjami kanadyjskimi (Public Health Agency of Canada), szczepienie przeciwko żółtej gorączce jest dopuszczalne u podróżnych z niedoborem IgA, jeżeli występują wskazania do uodpornienia. Nie przeprowadzono badań u ludzi, które pozwoliłyby ustalić jednoznaczne zalecenia dotyczące postępowania w takich przypadkach.

W związku z tym wydaje się, że szczepienie przeciwko żółtej gorączce u osoby z niedoborem IgA można rozważyć wyłącznie w szczególnych sytuacjach, na podstawie indywidualnej oceny ryzyka ekspozycji na zakażenie w podróży, zależnego od jej trasy i charakteru oraz po konsultacji immunologicznej i wykluczeniu potencjalnie współistniejących niedoborów odporności, które stanowią przeciwwskazanie do szczepienia. Pacjenta należy poinformować o powyższych kontrowersjach w zakresie wskazań do szczepień przeciwko żółtej gorączce u osób z niedoborem IgA w celu umożliwienia podjęcia racjonalnej decyzji odnośnie do planów podróży. Modyfikacja trasy wyjazdu i unikanie pobytu w regionach zagrożonych żółtą gorączką jest najbezpieczniejszym rozwiązaniem. W każdym przypadku wskazane jest także stosowanie niefarmakologicznych środków ochrony przed ukłuciami komarów w trakcie podróży do kraju zagrożonego żółtą gorączką i innymi chorobami przenoszonymi przez komary.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post