Zapalenie krtani u dziecka

Choroby dziecięce, opieka nad dzieckiem oraz rozwój.
admin. med.

Zapalenie krtani u dziecka

Post autor: admin. med. »

Kiedy osoba dorosła ma nagły, infekcyjny problem z krtanią, niemal zawsze może być leczona w warunkach domowych. W przypadku małych dzieci nie można wykluczyć konieczności leczenia szpitalnego, a nawet kilkudniowej intubacji, by zapobiec uduszeniu dziecka. Postępowanie zależy przede wszystkim od stanu malca, a także rodzaju zapalenia. Jego ocenę pozostaw jednak lekarzowi.

Zapaleniem krtani nazywamy proces zapalny obejmujący jej błonę śluzową. Schorzenie to charakteryzuje się innym przebiegiem u dzieci i u dorosłych. Wynika to z odmiennej budowy krtani dziecka i dorosłego. U dzieci krtań jest położona wyżej, ma mniejsze parametry, a pod śluzówką znajduje się dużo luźnej tkanki łącznej, która łatwo ulega obrzękowi. Obrzęk może wyraźnie utrudniać oddychanie. W okresie dziecięcym, w różnych przedziałach wiekowych, występuje kilka rodzajów zapaleń krtani.

Nie ma prostej instrukcji, jak powinni zachować się rodzice w przypadku tej groźnej u dziecka infekcji. Duszność dziecka jest jednak zawsze wskazaniem do szybkiego kontaktu z lekarzem. Najlepiej udać się na ostry dyżur laryngologiczny dla dzieci (dyżurny pogotowia ratunkowego powinien poinformować , gdzie jest najbliższy) lub wezwać karetkę, jeśli to rozwiązanie będzie w praktyce szybsze (np. brak samochodu).

Ostre podgłośniowe zapalenie krtani

Nazwa choroby pochodzi od najniższego piętra krtani, czyli podgłośni, która u dzieci jest najwęższą częścią krtani, a w jej ścianach jest dużo tkanki, która łatwo przy infekcji ulega obrzękowi i powoduje zwężenie dróg oddechowych.

Ten rodzaj zapalenia krtani występuje u niemowląt i małych dzieci (wiek 4 m-ce - 6 lat). Jest infekcją wirusową. Szczyt zachorowań pojawia się w okresie jesienno-zimowym.

Choroba zaczyna się nagle, najczęściej w godzinach nocnych, czasami może być poprzedzona infekcją kataralną górnych dróg oddechowych. Objawy są charakterystyczne i bardzo niepokojące dla rodziców:

- świst krtaniowy (inaczej stridor krtaniowy), czyli dźwięk obecny w czasie wdechu, spowodowany przez obrzęk zwężający krtań,

- szczekający kaszel,

- chrypka, ale głos dziecka przy płaczu pozostaje raczej niezmieniony,

- duszność.

Ze względu na nagłe pojawienie się objawów i możliwość wystąpienia duszności, wskazana jest wizyta u lekarza, a w niektórych przypadkach, przy nasilonych objawach, hospitalizacja.

Leczenie zależy od stanu pacjenta, większość prowadzona jest ambulatoryjnie, natomiast w przypadku bardzo nasilonej duszności może być konieczna kilkudniowa intubacja (utrzymanie drożności dróg oddechowych poprzez umieszczenie w nich rurki).

W leczeniu ważne jest odpowiednie nawadnianie doustne, nawilżanie i chłodzenie otoczenia dziecka (temp. 18-20 st. C), podawanie leków przeciwzapalnych (preparaty ibuprofenu), leków mukolitycznych, w miarę możliwości stosowanie inhalacji z soli fizjologicznej. U dziecka z dusznością stosowane są sterydy (np. Hydrokortyzon) drogą dożylną, domięśniową lub doodbytniczą. Przy współistniejącej alergii stosujemy leki antyhistaminowe.

Pierwsza pomoc. Jeśli obserwujesz powyższe objawy i stan dziecka szybko się pogarsza, wezwij karetkę reanimacyjną. Przy pojawieniu się nagłego ataku, a zarazem braku pewności co do powagi sytuacji, najlepiej od razu udać się do lekarza: w miarę możliwości do przychodni rejonowej, do szpitala, na ostry dyżur laryngologiczny. Można też dzwonić na pogotowie ratunkowe, by otrzymać zalecenia co do dalszego postępowania (to czasem lepsze, niż jazda "w ciemno"). Starajmy się w miarę możliwości uspokoić dziecko (płacz jest dodatkowym wysiłkiem dla dróg oddechowych), ochłodzić otoczenie poprzez otworzenie okna, wyjście z dzieckiem na balkon, na dwór (pamiętając o ciepłym ubraniu), zastosować inhalacje z soli fizjologicznej (najlepiej z wykorzystaniem nebulizatora, jeśli go mamy), dużo poić. To wszystko jednak nie zwalnia od kontaktu z lekarzem. To rozwiązania na czas oczekiwania na pomoc.

Podgłośniowe zapalenie krtani jest chorobą wirusową górnych dróg oddechowych, ale jako powikłanie może rozwinąć się w zapalenie oskrzeli, płuc, ucha środkowego, może też dojść do nadkażenia bakteryjnego. Z tej przyczyny potrzebna jest kontrola pediatryczna w trakcie leczenia.

Ostre zapalenie nagłośni

Choroba najczęściej występuje u dzieci w wieku 2-7 lat. Jest wywołana bakteriami, zazwyczaj Haemophilus influenzae typu b. Stan zapalny obejmuje nagłośnię, która ulega obrzękowi i silnemu przekrwieniu, co prowadzi do zmniejszenia drożności dróg oddechowych.

Charakterystyczny jest gwałtowny przebieg z szybko narastającymi zaburzeniami oddychania i pogarszającym się stanem chorego. Objawy choroby, które pojawiają się nagle, to:

- silny ból gardła,
- utrudnienie połykania, krztuszenie się,

- ślinotok,

- zmieniony głos ("głos barani"),

- wilgotny kaszel,

- świst wdechowy,

- narastająca duszność,

- gorączka o charakterze hektycznym, czyli taka, która raz rośnie, raz spada, na karcie gorączkowej przypomina "zęby". Jest charakterystyczna dla ciężkich infekcji, spowodowanych toksynami bakteryjnymi, jak chociażby sepsa.

Pacjent z zapaleniem nagłośni jest mało aktywny, wręcz nieruchomy, spocony, blady, ułatwia sobie oddychanie poprzez podparcie się rękami o podłoże.

Pierwsza pomoc. Udzielenie pomocy choremu z podejrzeniem zapalenia nagłośni może jedynie polegać na wezwaniu karetki reanimacyjnej, inne działania mogłyby prowadzić do odruchowego całkowitego zamknięcia dróg oddechowych.

Dziecko, u którego stwierdzamy objawy ostrego zapalenia nagłośni, powinno być natychmiast hospitalizowane. Aby utrzymać drożność dróg oddechowych stosuje się intubację. Leczenie polega na podawaniu antybiotyków o szerokim spektrum działania (cefalosporyn III generacji), leków przeciwbólowych.

Ostre zapalenie nagłośni jest ciężką chorobą, stanowiącą zagrożenie życia, jednakże wprowadzenie obowiązkowego szczepienia przeciwko Haemophilus influenzae typu b pozwoliło w znaczny sposób ograniczyć jej występowanie.

Ostre zapalenie krtani, tchawicy i oskrzeli

Jest to obecnie rzadko występująca choroba, o etiologii wirusowej, z możliwym bakteryjnym nadkażeniem, dotycząca dzieci w wieku od 6 m-cy do 3 lat. W jej przebiegu dochodzi do powstania w błonie śluzowej krtani, tchawicy i oskrzeli nadżerek oraz nalotów włóknikowych i gromadzenia się gęstej, lepkiej wydzieliny.

Do objawów zaliczamy:

- gorączkę,

- wilgotny szczekający kaszel,

- chrypkę,

- duszność.

Stopniowo wydzieliny jest coraz więcej, staje się gęstsza i bardzo trudno ją odkrztusić, powoduje to narastanie duszności. Ponieważ leczenie polega na podawaniu leków dożylnych i oczyszczaniu oskrzeli, w domu się go nie da. Można stosować nebulizacje, leki wykrztuśne i mukolityczne, oklepywanie - ale to są sposoby leczenia jedynie metody uzupełniające leczenie.

Rozpoznanie: Ponieważ stan dziecka pogarsza się stopniowo, zazwyczaj rozpoznania dokonuje rejonowy pediatra i kieruje do szpitala. Infekcja obejmuje też oskrzela, więc przy osłuchiwaniu klatki piersiowej obecne są nieprawidłowe szmery.

Pacjent wymaga hospitalizacji i wykonywanych systematycznie bronchoskopii, mających na celu oczyszczenie dróg oddechowych. W leczeniu stosuje się również inhalacje, leki mukolityczne, wykrztuśne, nawadnianie, a przy wtórnych nadkażeniach bakteryjnych także antybiotykoterapię.

Opracowała lek. med. Magdalena Frąckiewicz
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post