Łuszczycowe zapalenie stawów

Choroby reumatyczne, zwyrodnienia układu kostno-stawowego, stany zapalnymi tkanki łącznej, rozpoznanie, leczenie oraz zapobieganie.
admin. med.

Łuszczycowe zapalenie stawów

Post autor: admin. med. »

Postępy w reumatologii w 2015 roku. Łuszczycowe zapalenie stawów
prof. dr hab. n. med. Irena Zimmermann-Górska
Postępy w reumatologii w 2015 roku

By Amber Y Goedkoop, Maarten C Kraan, Daisy I Picavet, Menno A de Rie, Marcel BM Teunissen, Jan D Bos and Paul P Tak [CC BY 2.0], via Wikimedia Commons
Łuszczycowe zapalenie stawów

Rozpoznanie łuszczycowego zapalenia stawów (ŁZS) często jest opóźnione. Haroon i wsp. określili w dużej grupie chorych czas, jaki upłynął od wystąpienia pierwszych objawów związanych z zapaleniem stawów do pierwszej wizyty u reumatologa. 55 Opóźnienie to (wynoszące średnio około 6 miesięcy) powodowało szybszy rozwój nadżerek oraz gorszą sprawność i jakość życia chorych w porównaniu z grupą kontrolną, u której rozpoznanie i leczenie nastąpiły wcześniej. Największe opóźnienie (>2 lata) wiązało się z niskim poziomem edukacji chorych i/lub z otyłością.

ŁZS – podobnie jak RZS i ZZSK – należy do chorób, w których ChSN rozwija się częściej niż w populacji ogólnej. Wskazuje to na konieczność sprawdzania w przebiegu choroby czynników ryzyka sercowo-naczyniowego.56 Fakt, że u chorych na łuszczycę z ŁZS często występuje hiperurykemia, skłonił badaczy do oceny ryzyka występowania dny moczanowej w tych przypadkach. Prospektywne badania przeprowadzone w dużych grupach chorych dowiodły, że chorzy na łuszczycę z ŁZS (szczególnie mężczyźni) są obciążeni większym ryzykiem wystąpienia dny moczanowej.57

Wzorując się na zasadzie „leczyć do celu” wprowadzonej w niektórych chorobach, poszukuje się możliwości takiego postępowania u chorych na ŁZS. Tym celem jest obecnie uzyskanie możliwie najmniejszej aktywności procesu zapalnego. 58,59 Leczenie chorych na ŁZS polega na tradycyjnym stosowaniu leków modyfikujących proces choroby (sulfasalazyny, MTX), a gdy nie następuje poprawa – inhibitorów TNF. Jeżeli klasyczne inhibitory nie przynoszą poprawy, kolejnym etapem leczenia może być zastosowanie certolizumabu. Do nowych leków należy ustekinumab (przeciwciała przeciwko IL-12 i IL-23), mający korzystny wpływ również na zmiany skórne, oraz apremilast (inhibitor fosfodiesterazy 4).
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post