Bezobjawowe torbiele nowotworowe trzustki

Choroby nowotworowe, ich rozpoznawanie oraz leczenie.
admin. med.

Bezobjawowe torbiele nowotworowe trzustki

Post autor: admin. med. »

Podsumowanie wytycznych American Gastroenterological Association
13.05.2016
prof. dr hab. n. med. Andrzej Dąbrowski

Jak cytować: Dąbrowski A.: Postępowanie z bezobjawowymi torbielami nowotworowymi trzustki: podsumowanie wytycznych American Gastroenterological Association 2015. Med. Prakt., 2016; 2: 58–60

Skróty: AGA – American Gastroenterological Association, BAC – biopsja aspiracyjna cienkoigłowa, EUS – endoskopowa ultrasonografia, MR – rezonans magnetyczny, TK – tomografia komputerowa

Wprowadzenie

Z powodu coraz szerszego stosowania nowoczesnych technik obrazowania jamy brzusznej, przypadkowe wykrywanie torbieli trzustki jest stosunkowo częste. Szacuje się, że zmiany te niespodziewanie stwierdza się u około 15% pacjentów poddawanych obrazowaniu jamy brzusznej metodą rezonansu magnetycznego (MR). Problem skupia więc coraz więcej uwagi, lecz wiedza na temat patogenezy i naturalnego przebiegu torbieli trzustki jest stosunkowo skąpa. Z tego względu Amerykańskie Stowarzyszenie Gastroenterologiczne (American Gastroenterological Association – AGA) opublikowało wytyczne dotyczące rozpoznawania i postępowania z bezobjawowymi torbielami nowotworowymi trzustki.1 Wytyczne oparto na gruntownym przeglądzie piśmiennictwa.2

Najważniejszym wyzwaniem jest opracowanie wiarygodnej strategii, która pozwoli na wyławianie nielicznych torbieli z ogniskami raka lub dysplazji dużego stopnia oraz na prognozowanie rozwoju tych zmian. Ich wycięcie może z jednej strony zmniejszyć umieralność z powodu złośliwych torbieli nowotworowych trzustki, z drugiej zaś samo jest obarczone znaczącą częstością poważnych powikłań, w tym zgonu. Problemem jest także fakt, że powszechnie używane metody diagnostyczne – tomografia komputerowa (TK), MR oraz endoskopowa ultrasonografia (EUS) z biopsją aspiracyjną cienkoigłową (BAC) – nie mają zbyt dużej czułości i swoistości w identyfikowaniu torbieli o największym ryzyku zezłośliwienia. Z tych powodów w wielu sytuacjach optymalnym postępowaniem wydaje się odroczenie decyzji o ewentualnej operacji i prowadzenie systematycznej obserwacji torbieli, czyli nadzoru onkologicznego.

Dane z badań klinicznych dotyczących postępowania z torbielami trzustki są skąpe, eksperci AGA mieli więc trudne zadanie i niemal wszystkie zalecenia (z wyjątkiem jednego) sformułowano jako sugestie i opatrzono komentarzem: „zalecenie warunkowe, bardzo niska jakość danych”. Omawiane wytyczne nie dotyczą torbieli powodujących objawy kliniczne oraz nowotworów, których diagnostyka nie sprawia takich trudności i w których przyjętym postępowaniem jest resekcja (o ile pozwala na to stan chorych) – są to m.in. gruczolakoraki ze zwyrodnieniem torbielowatym, nowotwory neuroendokrynne i śródprzewodowy brodawkowaty nowotwór śluzowy (intraductal papillary mucinous neoplasm – IPMN) zajmujący tylko główny przewód trzustkowy (a nie jego gałęzie boczne).
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post