ForumMedyczne.edu.pl

Pomimo, że kolka jelitowa ma dość typowe objawy i przemijający charakter, a jej obecność nie wpływa na rozwój dziecka to jednak w przypadku nasilonych dolegliwości należy skontaktować się z lekarzem. Choć sama w sobie kolka nie jest groźna dla dziecka może być jednak "maską" dla innych poważnych schorzeń, którym towarzyszy ból brzucha. Są to:

niedrożność jelit, uwięźnięcie przepukliny;
zapalenie ucha środkowego;
infekcja układu moczowego;
alergia pokarmowa, nietolerancja laktozy;
zaburzenia neurologiczne (napady padaczkowe).


Dlatego w razie wątpliwości co do charakteru dolegliwości, pojawienia się nasilonych wymiotów, biegunki, krwi w stolcach , gorączki , nie przybierania na wadze należy udać się z dzieckiem do lekarza rodzinnego lub pediatry.

Co można zrobić w warunkach domowych?
Mnogość możliwych przyczyn kolki jelitowej skutkuje różnorodnymi metodami jej leczenia. Celem leczenia domowego jest przede wszystkim łagodzenie dolegliwości. Dziecku podczas kolki można pomóc przez:

uspokojenie i wyciszenie opiekunów dziecka; uświadomienie, że kolka jest częstą dolegliwością, a nie wynikiem błędów w postępowaniu zmniejsza lęk opiekunów;
wyciszenie dziecka, ograniczenie dopływu bodźców zewnętrznych, pozostawienie w spokoju;
okazanie dziecku troski i czułości, przytulanie i odpowiednia pielęgnacja;
delikatne masowanie brzuszka dziecka zgodnie z ruchem wskazówek zegara, dłonie powinny być ciepłe nasmarowane oliwką, masowanie całego ciała dziecka;
przyginanie nóżek dziecka do brzuszka i delikatne uciskanie jelit;
ciepły okład na brzuszek lub ciepłą kąpiel;
ułożenie dziecka na brzuszku (nie powinno się zostawiać dziecka samego);
nie palenie w otoczeniu dziecka;
przystawianie dziecka do piersi (tylko na kilka łyczków pokarmu) lub przepajanie herbatką z mięty, werbeny, rumianku i kopru włoskiego (należy jednak pamiętać, że u niektórych dzieci koper może pogarszać nasilenie kolki);
właściwe – wysokie ułożenie do karmienia i odbijanie powietrza po karmieniu;
używanie do karmienia twardych smoczków z małymi dziurkami;
wykluczenie z diety matki karmiącej wzdymających warzyw, mleka krowiego, soi, orzechów, jaj i ryb, używek;
karmienie z jednej piersi nie krócej niż 15 min.; nie zaleca się częstej i szybkiej zmiany piersi do karmienia;
stosowanie probiotyków;
ewentualna zmiana mieszanki mlecznej na hydrolizat (o tym kroku powinien zdecydować lekarz).