Polipy zatok

Leczeniem chorób ucha, nosa, krtani, gardła, narządów głowy i szyi.
admin. med.

Polipy zatok

Post autor: admin. med. »

Polipy zatok to łagodne przerosty błony śluzowej powodowane przez odczyn zapalny. Wyglądem przypominają one miękkie winogrona najczęściej o lekko sinym zabarwieniu, które zakończone są wiotką szypułą. Zmiany występować mogą pojedynczo, a także mnogo i wówczas określa się je mianem polipowatości.

Specyficznym rodzajem polipa dotyczącym zatok jest polip choanalny określany również jako polip Kiliana. Jest to rodzaj polipa wyrastającego z błony śluzowej w ujściu zatoki szczękowej. Zmiana ta ma inny przebieg niż pozostałe polipy jam nosowych, ponieważ do jej rozrostu dochodzi na wąskiej szypule w tylną stronę jamy nosowej. Polip następnie przedostaje się przez tylne nozdrza oraz opuszcza się do nosowej części gardła. Zazwyczaj zmiana ta występuje pojedynczo i podobnie jak inne polipy jamy nosowej jest skutkiem przewlekłego zapalenia zatok przynosowych. Zdarza się, że polip ten może być widoczny za podniebieniem miękkim oraz za języczkiem w ustnej części gardła przy badaniu jamy ustnej za pomocą szpatułki. Czasami zmiana osiąga takie rozmiary, że może zatykać nozdrza tylne, czego skutkiem jest niedrożność nosa. Polipom choanalnym towarzyszyć mogą niewielkie polipy sitowia.
Objawy polipów zatok

Zatoki przynosowe - RTGObjawy polipów zatok zależne są od umiejscowienia, a także od wielkości zmiany. Należą do nich przede wszystkim:

zaburzenia drożności nosa oraz związane z tym objawy takie jak oddychanie przez usta czy też tak zwane „mówienie przez nos”,
nocny bezdech oraz chrapanie,
przewlekły katar o śluzowo-ropnym charakterze,
odczuwanie spływania wydzieliny po tylnej ścianie gardła,
zaburzenia węchu,
bóle głowy.
zatoki-przynosowe-polipy.jpg
zatoki-przynosowe-polipy.jpg (27.98 KiB) Przejrzano 1579 razy
Przyczyny powstawania

Polipy zatok najczęściej powstają na skutek długotrwałych zmian zapalnych lub też alergicznych w okolicach zatok przynosowych – czołowych, sitowych, klinowych, a także szczękowych. Najczęściej zmiany pojawiają się na tle alergicznym, jednak nie tylko, pojawić się mogą także na przykład u osób cierpiących z powody mukowiscydozy.
olipy zatok powstają w wyniku rozrostu błony śluzowej. Zmiany stanowią miękką masę, która w miarę powiększania swoich rozmiarów stopniowo blokuje ujście zatok lub też górnych dróg oddechowych.
Diagnostyka

Rozpoznanie, a także ustalenie dalszego postępowania z polipem zatok obejmuje wywiad z pacjentem, badanie laryngologiczne, a także inne badania dodatkowe. W celach diagnostycznych wykonywana jest często tomografia komputerowa głowy. Wykorzystywane jest także badanie endoskopowe lecz zazwyczaj ma ono tylko charakter uzupełniający. Mimo, że polipy nie mają charakteru nowotworowego, to jednak powinny być z nimi różnicowane.
Leczenie polipów zatok

Zazwyczaj w pierwszej kolejności polipy próbuje się leczyć farmakologicznie. W przypadku, gdy podłożem jest choroba alergiczna stosowane są leki antyalergiczne. Wykorzystuje się także sterydy, które początkowo stosowane są miejscowo, jednak jeżeli nie przynosi to efektów, podaje się je doustnie. Często postępowanie takie daje już pozytywne efekty. Zdarza się jednak, że leczenie w ten sposób może nie dawać oczekiwanych skutków lub też polipy mogą nawracać, wówczas konieczne jest wykorzystanie metod operacyjnych. Interwencja chirurgiczna ma na celu przywrócenie funkcji nosa oraz zatok. Z tego względu poza usunięciem polipów modyfikuje się także anatomię nosa i zatok. Często jest to wystarczające do cofnięcia się patologii, a polipy nie nawracają. W przypadku pacjentów z polipami na podłożu alergicznym nawet po zabiegu operacyjnym niezbędne jest dalsze leczenie przeciwalergiczne.

Zabiegiem operacyjnym wykorzystywanym w usuwaniu polipów zatok jest metoda FESS, czyli funkcjonalna endoskopowa operacja zatok. Opiera się ona na dokładnym usunięciu wszelkich zmian w obrębie zatok przynosowych, które stanowią przyczynę zaburzeń wentylacji oraz drenażu zatok przynosowych. Operacja zatok przy wykorzystaniu metody FESS wykonywana jest w znieczuleniu ogólny przy zastosowaniu mikrochirurgicznych narzędzi, które wprowadzane są przez otwory nosowe. Umożliwia to uniknięcie przecinania skóry na twarzy.

Stosunkowo nowym rozwiązaniem w usuwaniu polipów zatok jest urządzenie tnąco-ssące System Shaver, które pozwala na jednoczesne odsysanie i rotację lub też oscylację ostrza. Urządzenie wysysa polip do wnętrza ssaka, a następnie ostrze odcina tkankę. Dzięki temu możliwe jest skrócenie czasu trwania zabiegu, minimalizacja powstałych podczas operacji uszkodzeń, zmniejszenie krwawienia oraz możliwość obserwowania pola operacyjnego.

Inną metodą wykorzystywaną w celach diagnostycznych, a także w celu usunięcia zmiany jest sinuskopia. Metoda ma zastosowanie w przypadku polipów zatoki szczękowej. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. Dostęp do zatoki uzyskiwany jest za pomocą tak zwanego troakaru, poprzez wykonanie otworu w przewodzie nosowym dolnym. Zdarza się, że dostęp uzyskiwany jest poprzez jamę ustną, w wyniku przebicia przedniej ściany zatoki.

Wykonywanie zabiegów usunięcia polipów wiązać się może z wystąpieniem niewielkich krwawień, które wymagają założenia uciskowego opatrunku, czyli tamponady na jeden lub też dwa dni.
Profilaktyka

Zapobieganie polipom zatok jest dosyć trudne. W tym celu należy:

dbać o odpowiednią higienę, co może pomóc zmniejszyć ryzyko bakteryjnych i wirusowych zakażeń, a także zapaleń zatok i przewodów nosowych,
stosować środki przeznaczone do higieny nosa,
stosować nawilżacze powietrza w przypadku przebywania w suchych pomieszczeniach,
unikać kontaktu z czynnikami drażniącymi, takimi jak zanieczyszczenia powietrza, alergeny czy też chemikalia,
leczyć istniejące alergie oraz astmę.

Powikłania

Częstym następstwem polipów jest niedrożność nosa, która przyczynia się do powstawania problemów z oddychaniem.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post