Nurkowanie rekreacyjnie też sportowe

Różne informacje,czasem dziwne a czasem bardzo interesujące, o badaniach medycznych
admin. med.

Nurkowanie rekreacyjnie też sportowe

Post autor: admin. med. »

Co to jest nurkowanie?

Nurkowanie polega na przebywaniu pod wodą przy wstrzymanym oddechu (freediving) lub z wykorzystaniem odpowiedniego sprzętu do oddychania - amatroskiego (snorkeling) lub profesjonalnego (scuba diving). Nurkować można rekreacyjnie lub uprawiać je sportowo, a także w celach naukowych, technicznych, ratunkowych i innych.

Rodzaje nurkowania

Wyróżnia się kilka rodzajów nurkowania. Najbardziej dostępny i popularny wśród turystów jest snorkeling, który polega na oglądaniu podwodnego świata podczas unoszenia się na wodzie, z wykorzystaniem podstawowego sprzętu (tzw zestaw ABC składający się z maski, fajki i płetw). Nurkowanie bezdechowe (freediving) polega na zanurzeniu w wodzie z wstrzymaniem oddechu. Natomiast nurkowanie z wykorzystaniem profesjonalnego sprzętu (dodatkowo obejmującym automat oddechowy, butle z tlenem i ew. inne akcesoria [scuba diving]) określa się jako rekreacyjne gdy zanurzenie nie przekracza głębokości 40 m. W ramach nurkowania z wykorzystaniem profesjonalnego sprzętu można mówić o nurkowaniu saturowanym, czyli wykonywanym w warunkach maksymalnego nasycenia organizmu nurka (saturacji) gazem obojętnym (zwykle azotem lub helem). Ze względu na cel wyróżnia się nurkowanie wrakowe, które polega na penetracji wnętrza zatopionych wraków, oraz nurkowanie jaskiniowe czyli podwodne zwiedzanie zalanych korytarzy, sztolni oraz jaskiń - oba te rodzaje chrakteryzuje brak możliwości wynurzenia się pionowo na powierzchnię, dlatego wymagają one umiejętności wykraczających poza nurkowanie rekreacyjne.

Nurkowie zawodowi wykonują długotrwałe prace pod wodą w trudnych warunkach, z wykorzystaniem specjalistycznego sprzętu nurkowego, często przy użyciu mieszanki oddechowej dostarczanej z powierzchni wody - ze stacji zabezpieczającej pracę nurka. Wymagania zdrowotne stawiane kandydatom na nurków zawodowych są bardzo wysokie.
Co to jest nurkowanie techniczne?

Termin „nurkowanie techniczne” jest pojęciem szerokim. Nurkowanie techniczne jest trudnejsze i przekracza limity nurkowania rekreacyjnego zarówno pod względem głębokości, jak długości przebywania pod wodą. Generalnie różni się ono od nurkowania rekreacyjnego głębszymi zejściami i dłuższym przebywaniem pod wodą, co zwykle wiąże się z użyciem specjalistycznego wyposażenia i koniecznością dekompresji. Z nurkowaniem technicznym wiążą się zejścia poniżej 40 metrów, zmiana mieszanin oddechowych pod wodą oraz wchodzenie do zamkniętych przestrzeni (jaskinie, wraki). Nurkowanie techniczne wymaga większej ilości sprzętu, umiejętności, doświadczenia i złożonego planowania, a stan zdrowia nurków musi być bardzo dobry. Ryzyko związane z nurkowaniem technicznym jest wielkokrotnie większe niż w przypadku nurkowania rekreacyjnego.
Co to jest nurkowanie ekstremalne?

Jako nurkowanie ekstremalne określa się trudne nurkowanie, które z powodu rozmaitych parametrów (głębokość, odległość od otworu, wysokość nad poziomem morza) wykracza poza granicę typowych nurkowań technicznych. Nurkowanie tego typu wymaga opracowania specjalnych planów dekompresji oraz przygotowania do sytuacji awaryjnych.
W jakim wieku można uprawiać nurkowanie rekreacyjne?

Nurkowanie rekreacyjne jest zwykle możliwe od wieku 10-12 lat, pod warunkiem zapewnienia opieki instruktora i zejść na małe głębokości. Trudno natomiast ustalić górną granicę wieku, w jakim można uprawiać ten sport - decyduje ogólny dobry stan zdrowia.
Czy każdy człowiek może nurkować rekreacyjnie?

Dawniej nurkowanie rekreacyjne uprawiali całkowicie zdrowi młodzi ludzie po wielomiesięcznym szkoleniu. W ostatnich latach rekreacyjne, amatorskie nurkowanie nabrało charakteru masowego sportu, choć nadal tradycyjnie zalicza się je do sportów ekstremalnych. W praktyce, ze względu na łatwy w obsłudze sprzęt i niewielkie głębokości zanurzenia, nurkowanie rekreacyjne jest powszechnie uprawiane przez turystów wyjeżdżających na przykład do Egiptu i nie jest uważane za sport ekstremalny. Generalnie każdy ogólnie zdrowy człowiek może uprawiać nurkowanie amatorskie. Niemniej niektóre choroby istotnie zwiększają ryzyko lub uniemożliwiają nurkowanie.
Jakie choroby uniemożliwają nurkowanie?

W zasadzie każdy ogólnie zdrowy człowiek może amatorsko uprawiać nurkowanie. Do chorób, które uniemożliwiają nurkowanie należą: upośledzenie drożności dróg oddechowych, obecności przestrzeni (pęcherzy) rozedmowych, skłonność do odmy samoistnej oraz ciężka astma. Bezwzględnymi przeciwwskazaniami do nurkowania są także przewlekłe zapalenia uszu lub zatok przynosowych, pęknięta (sperforowana) błona bębenkowa i niektóre stany po operacjach uszu, które uniemożliwiają wyrównanie ciśnień w uchu środkowym. Jeżeli osoba z perforacją błony bębenkowej zanurzyłaby się pod wodę, woda dostanie się do narządu równowagi w uchu wewnętrznym i po jego podrażnieniu doprowadzi do zaburzeń orientacji pod wodą, co grozi wypadkiem.

Z chorób neurologicznych bezwzględne pzreciwwskazania do nurkowani stanowią: padaczka, zaburzenia świadomości i stan po udarze mózgu. Z chorób psychiatrycznych dyskwalifikują do nurkowania psychozy, silne nerwice, napady lęku oraz uzależnienie od leków, alkoholu i narkotyków. Nurkować nie powinny osoby upośledzone umysłowo ani osoby z zaburzeniami osobowości.

Stany, które wymagają zachowania szczególnej ostrożności to ciąża oraz znaczna otyłość, ponieważ - ze względu na dobre rozpuszczanie się azotu w tłuszczu - jest ona czynnikiem predysponującym do rozwoju choroby ciśnieniowej.
Czy osoba, która zamierza rozpocząć nurkowanie powinna posiadać zaświadczenie lekarskie?

Organizatorzy zajęć i wycieczek nurkowych zwykle wymagają zaświadczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań do nurkowania, co jest podyktowane obawą przed ewentualnymi roszczeń roszczeniami w razie wypadku. Niektóre kluby i organizacje zajmujące się szkoleniem nurków dopuszczają dowolne zaświadczenia kwalifikujące do nurkowania (np. od lekarza pierwszego kontaktu). Inne wymagają zaświadczenia wydanego przez lekarza medycyny sportowej. Każdy kto zamierza rozpocząć szkolenie nurkowe powinien dla własnego bezpieczeństwa racjonalnie ocenić swój stan zdrowia.
Którzy lekarze są uprawnieni do wystawiania orzeczeń o zdolności do nurkowania amatorskiego?

Do orzekania o zdolności do nurkowania są uprawnieni lekarze medycyny sportowej. W Polsce duża grupa lekarzy różnych specjalności przeszła specjalne kursy organizowane przez Klinikę Medycyny Hiperbarycznej i Ratownictwa Morskiego w Uniwersyteckim Centrum Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni oraz Centralny Ośrodek Medycyny Sportowej w Warszawie. Wydawane przez nich zaświadczenia o dopuszczeniu do uprawiania nurkowania są również honorowane przez kluby nurkowe.
Czy nurkowanie jest sportem niebezpiecznym?

Nurkowanie rekreacyjne wiąże się z małym ryzykiem wypadku, zatem jest sportem bezpiecznym. Przy przestrzeganiu zasad bezpieczeństwa ryzyko nie odbiega istotnie od innych popularnych sportów, takich jak kolarstwo górskie czy narciarstwo zjazdowe. Do sportów ekstremalnych można natomiast zaliczyć nurkowanie techniczne. Duże głębokości zanurzeń, stosowanie mieszanin oddechowych i skomplikowane procedury powodują, że prawdopodobieństwo wypadku jest znacznie większe - porównywalne z innymi sportami ekstremalnymi. Z tego powodu wymagania zdrowotne i psychofizyczne dla kandydatów do nurkowania technicznego są wysokie.
Na czym polega pierwsza pomoc w wypadkach nurkowych?

Najważniejszym problemem nurków jest utrata przytomności związana z niedotlenieniem, dlatego w każdej sytuacji utraty przytomności związanej z nurkowaniem elementem pierwszej pomocy jest podanie tlenu do oddychania. Z tego powodu w miejscu nurkowania zawsze powinien się znajdować aparat tlenowy z minimalnym zapasem tlenu. Równie ważna jest łączność, umożliwiająca wezwanie wykwalifikowanej pomocy, w tym uzgodnienie transportu do komory dekompresyjnej. Poszkodowanego, nieprzytomnego nurka należy ułożyć w pozycji bezpiecznej oraz podać tlen o wysokim stężeniu. Należy monitorować parametry życiowe oraz zapas tlenu. W razie prowadzenia sztucznego oddychania także należy podawać tlen do oddychania. Pozostałe elementy pierwszej pomocy są takie same jak ogólnie stosowane.

Osoby planujące amatorskie uprawianie nurkowania powinny znać podstawy pierwszej pomocy by w razie konieczności udzielić pomocy kolegom.
źródło:mp.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post