Co może powodować załamanie nerwowe

Choroby obwodowego układu nerwowego i ośrodkowego układu nerwowego, Depresje i nerwice.
admin. med.

Co może powodować załamanie nerwowe

Post autor: admin. med. »

Załamanie nerwowe, choć tak mogłoby się wydawać, nie jest pojęciem klinicznym. Często przejawia się ciężkim kryzysem emocjonalnym. Nierzadko jednak objawia się w postaci różnorodnych chorób umysłowych. Co to takiego? To epizod, sytuacja niepermanentna, która może pojawić się w życiu każdego z nas.

Załamanie nerwowe - przyczyny

Przede wszystkim stres. Występuje w życiu każdego człowieka i jest bardzo ważnym bodźcem do wywołania napięcia. Umiarkowana sytuacja stresowa wywołuje tymczasowe reakcje organizmu (rozszerzenie źrenic, drżenie rąk, przyspieszenie akcji serca) i pomaga przystosować się do panujących warunków. Stres przewlekły prowadzi do ciągłego pobudzenia i wyczerpania zasobów przystosowawczych, tym samym doprowadzając do spadku aktywności psychicznej i fizycznej. Silnym stresorem mogą być sytuacje takie jak, np.: śmierć członka rodziny, utrata partnera, utrata pracy, burzliwe konflikty między ludźmi, presja, przemoc, gwałt itp. Załamanie nerwowe nie występuje nagle. Skutki stresu odkładają się, a osoba nimi dotknięta powinna jak najszybciej uzyskać pomoc.

Załamanie nerwowe - objawy

Objawy załamania nerwowego to niezdolność do działania objawiająca się niewypełnianiem obowiązków w pracy, w szkole lub w domu. Załamanie może występować zarówno u dzieci jak i u dorosłych. Objawiają się osłabieniem, niekontrolowanym płaczem, utratą radości życia, dramatycznym spadkiem lub przyrostem wagi, zaburzeniami snu. W efekcie wyżej wymienionych objawów, ludzie nimi dotknięci sięgają najczęściej po alkohol, narkotyki lub inne tego typu używki. Zdarza się też, że w momencie największego stopnia załamania nerwowego, popełniają samobójstwo.

Załamanie nerwowe - leczenie

Osoby cierpiące na załamanie nerwowe można, a nawet trzeba leczyć. Najlepszym rozwiązaniem jest niedopuszczenie do takowej "awarii emocjonalnej". Jeśli już do niej dojdzie, to w pierwszej kolejności zaleca się leki przeciwdepresyjne i uspokajające, aby zapobiec całkowitej psychicznej zapaści. Antydepresanty są swoistym kołem ratunkowym, a "linką" jest konsultacja psychologiczna lub w cięższych przypadkach długotrwała psychoterapia. Powinna poprowadzić leczenie osoba z zewnątrz, która posiada odpowiednie kwalifikacje. Dobrze gdy taka osoba jest ciepła, dobra i cierpliwa, gdyż tylko wtedy uda jej się znaleźć przyczynę epizodu i rozwikłać problem. Czasami jednak to nie wystarcza. Epizody mają tendencje do nawrotów. Osoba niestabilna emocjonalnie powinna nauczyć się radzenia sobie z własnymi emocjami i wyrobienia nowych nawyków oraz schematów reakcji. Nauka ta zaczyna się od próby zmiany myślenia, bo to myśl kreuję emocje i samoświadomość. Bardzo pomocne okazują się metody niekonwencjonalne, jak joga, masaże, muzykoterapia, aromaterapia, taniec, a przede wszystkim przebywanie na świeżym powietrzu i ruch. Relaks i codzienne pozbywanie się napięcia, pozwala uzyskać równowagę i pomaga w radzeniu sobie ze stresem.

Rolą najbliższych jest nie tylko kontrola stanu chorego, ale także rozmowy, dawanie poczucie bezpieczeństwa, miłości, troski i pomoc w odbudowaniu wiary w siebie.

Załamanie nerwowe dawniej

Załamanie nerwowe nie jest przypadłością XXI wieku. Cierpiało na nią wielu ludzi na przestrzeni wieków. Między innymi Vincent Van Gogh. Niespełniona miłość doprowadziła do załamania u artysty, który w wyniku silnej desperacji obciął sobie ucho. To właśnie w tym okresie stworzył on swoje najsłynniejsze dzieła. Piosenkarka soulowa Katie Melua, która również przeszła przez załamanie nerwowe w wyniku silnego stresu. To przykre doświadczenie nauczyło ją żeby dać sobie czasem chwilę wytchnienia. Każdy z nas na nią zasługuje.
źródło:megapedia.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post