ForumMedyczne.edu.pl

(opracował dr n.med. Andrzej Gołębiewski)
Definicja
Nadczynność pęcherza moczowego to zaburzenie polegające na występowaniu parć naglących z koniecznością natychmiastowego oddania moczu, z towarzyszącym popuszczaniem moczu i/lub zwiększoną częstością mikcji. Występowanie parć naglących jest jedynym warunkiem do rozpoznania pęcherza nadaktywnego. Nadaktywność pęcherza często wiąże się z zaburzeniami ze strony jelita grubego (np. zaparcia).
Objawy
Wiodącym objawem nadczynności pęcherza są parcia naglące. Towarzyszy im zwykle popuszczanie moczu, czyli mimowolne, nie dające się powstrzymać oddanie moczu lub częstomocz, definiowany jako ilość mikcji większa niż 7 w ciągu dnia. W obrazie klinicznym oprócz parć naglących występują zwykle nietrzymanie moczu w dzień i/lub moczenie nocne. Aby nie dopuścić do mimowolnego oddania moczu, dziecko stopniowo wypracowuje różnorodne techniki mające na celu chwilowe wstrzymanie mikcji. Najczęściej polega to na krzyżowaniu nóg, przywodzeniu ud, siadaniu na pięcie, uciskaniu krocza, co pomaga zwiększyć napięcie zwieracza zewnętrznego cewki moczowej. Skurcz mięśni poprzecznie prążkowanych dna miednicy nie tylko powoduje wzrost ciśnienia śródcewkowego, ale również hamuje na zasadzie odruchu z ośrodka rdzeniowego mikcji- skurcz wypieracza. Jest to bardzo charakterystyczne zachowanie u dzieci z zaburzeniami czynności dolnych dróg moczowych.
Patofizjologia
Niekontrolowane skurcze wypieracza hamowane są przez świadomy skurcz mięśni przepony miednicznej, mający na celu powstrzymanie mikcji i nie dopuszczenie do zmoczenia bielizny. Przyczyny nadaktwności pęcherza moczowego
u dzieci nie są dostatecznie wyjaśnione. Czynnikiem wywołującym nadaktywność pęcherza może być m.in. zapalenie pęcherza moczowego. Zaburzenia czynnościowe w obrębie dolnych dróg moczowych pod postacią nadczynności pęcherza moczowego mogą być przyczyną odpływów pęcherzowo-moczowodowych.
Epidemiologia
Częstość występowania nadaktywności pęcherza moczowego u dzieci jest trudna do oszacowania. Przeprowadzane badania oceniają głównie częstość występowania moczenia nocnego lub dziennego nietrzymania moczu, nie różnicując ich przyczyn. Według danych ze Stanów Zjednoczonych moczenie dzienne występuje u 13% dzieci 4-letnich, 7% dzieci 5-letnich i 5% dzieci 7-letnich. Badania europejskie szacują, że ponad 50% dzieci z dziennym nietrzymaniem moczu ma parcia naglące.
źródło:moczenieudzieci.pl