Czy leczenie bólu u osoby zakażonej HIV różni się od leczeni

Rozpoznawanie, profilaktyka i leczenie chorób wewnętrznych, choroby wieku starszego, choroby zakaźne, układu oddechowego, diabetologia, alergie.
admin. med.

Czy leczenie bólu u osoby zakażonej HIV różni się od leczeni

Post autor: admin. med. »

Czy leczenie bólu u osoby zakażonej HIV różni się od leczenia innych pacjentów? Co należy uwzględnić w doborze leków?
Odpowiedź eksperta

dr n. med. Michał Chojnicki
Oddział Zakaźny Szpital Miejskiego im. J. Strusia w Poznaniu

W badaniach retrospektywnych wykazano, że osoby zakażone HIV zgłaszają ponadprzeciętną potrzebę leczenia przeciwbólowego na każdym etapie choroby. Dotyczy to również chorych ze sprawnie funkcjonującym układem odporności. Truizmem jest to, że w miarę możliwości powinna być leczona przyczyna wystąpienia bólu, na równi z leczeniem analgetycznym.

Leczenie bólu u osób HIV-dodatnich opiera się na tych samych zasadach jak osób bez HIV. Zaproponowana przez ekspertów WHO drabina analgetyczna, opisująca trzy szczeble stosowania analgetyków, tzn. leków nieopioidowych oraz słabych i mocnych opioidów wraz z koanalgetykami ma również zastosowanie w przypadku osób HIV-dodatnich. Ból występujący w przebiegu choroby nowotworowej u osoby zakażonej HIV powinien być tak samo skutecznie leczony z wykorzystaniem tych samych leków przeciwbólowych.

Grupą pacjentów wymagających szczególnej opieki są osoby uzależnione od substancji psychoaktywnych. Część z tych pacjentów jest w trakcie terapii substytucyjnych z wykorzystaniem metadonu lub buprenorfiny. Taka sytuacja wymaga dużej uwagi, ponieważ ta grupa chorych nie może być pozbawiona skutecznego leczenia przeciwbólowego, a jednocześnie wiadomo, że 30% pacjentów uzależnionych od opioidów, np. heroiny, po wdrożeniu leczenia silnymi lekami przeciwbólowymi wraca do nałogu.

W przypadku chorób znacznie ograniczających życie, takich jak choroby nowotworowe, nie ma wątpliwości podczas wdrażania leczenia bólu z wykorzystaniem silnych opioidów. Wówczas zazwyczaj, po początkowo dobrej odpowiedzi na małe dawki opioidów, dochodzi do rozwoju szybkiej tolerancji oraz eskalacji dawek do pewnego, stałego poziomu. U tych chorych zazwyczaj stwierdza się dobrą tolerancję leczenia.

U chorych w trakcie terapii substytucyjnej nie ma potrzeby wycofania się z metadonu lub buprenorfiny z naloksonem. Dołączenie jednak innego opioidu wymaga ścisłej kontroli, szczególnie w przypadku terapii metadonem, którego metabolizm jest trudno przewidywalny.

Drugą grupą chorych są osoby zakażone HIV, uzależnione od środków psychoaktywnych bez choroby nowotworowej, zgłaszające przewlekły, silny ból. Wówczas zaleca się prowadzenie leczenia analgetycznego w Poradniach Leczenia Bólu. Zasadą u tych pacjentów pozostaje wdrożenie opioidów po wykorzystaniu wszystkich innych możliwości, łącznie z medycyną alternatywną (akupunktura, moksa) oraz we współpracy z ośrodkiem leczenia uzależnień.
źródło:mp.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post