ForumMedyczne.edu.pl

Szczepionki przeciwko tężcowi w Programie Szczepień Ochronnych
W Polsce szczepienia przeciwko tężcowi są obowiązkowe (finansowane z budżetu Ministar Zdrowia). Wykonuje się je szczepionką DTP podawaną podskórnie lub domięśniowo w czterodawkowym schemacie szczepienia:

podstawowego:
- I dawka w 7-8 tygodniu życia,
- II dawka w 3-4 miesiącu życia,
- III dawka w 5-6 miesiącu życia,
- IV dawka w 16-18 miesiącu życia,
Każda, kolejna dawka powinna być podawana po 6-8 tygodniach od poprzedniej szczepionki.

przypominającego:
- w 6 roku życia szczepionką DTaP, podawaną domięśniowo,
- w 14 roku życia szczepionką Td, podawaną podskórnie lub domięśniowo,
- w 19 roku życia lub ostatnim roku nauki w szkole szczepionką Td podawaną podskórnie lub domięśniowo (jednak nie wcześniej niż po upływie 5 lat od ostatniej dawki szczepionki Td).

Szczepienia przeciwko tężcowi wykonuje się także obowiązkowo w grupach ryzyka. Wykonuje się je szczepionkami skojarzonymi z błonicą – Td, DT w indywidualnych przypadkach i w zależności od sytuacji epidemiologicznej (obowiązek szczepień nakładają Minister Zdrowia lub wojewodowie).

Szczepienia przeciwko tężcowi są również zalecane (niefinansowane z budżetu Ministra Zdrowia). Wykonuje się je szczepionką Td u osób:
1. dorosłych powyżej 19 roku życia (szczepionym podstawowo), którym podaje się pojedyncze dawki przypominające, co 10 lat, a nieszczepionym w przeszłości – szczepienie podstawowe,
2. w podeszłym wieku, które ze względu na wykonywane zajęcia są narażone na zakażenie.
U zranionych osób, gdy ryzyko wystąpienia tężca jest wysokie, w zależności od sytuacji stosuje się przypominającą dawkę lub kilka dawek szczepionki, niekiedy również podaje się anatoksynę.