Terapia neoadjuwantowa u chorych z niedrobnokomórkowym rakiem płuca

Choroby nowotworowe, ich rozpoznawanie oraz leczenie.
admin. med.

Terapia neoadjuwantowa u chorych z niedrobnokomórkowym rakiem płuca

Post autor: admin. med. »

Terapia neoadjuwantowa u chorych z niedrobnokomórkowym rakiem płuca w stadium zaawansowania IB – IIIA
Badanie ChEST (Chemotherapy in Early Stages Trial) przeprowadzono w 45 ośrodkach z 15 krajów europejskich w celu oceny potencjalnych korzyści z zastosowania trzech cykli chemioterapii składającej się z cisplatyny/gemcytabiny przed leczeniem operacyjnym w porównaniu do izolowanej resekcji. Początkowo do badania miało zostać włączonych 712 chorych z niedrobnokomórkowym rakiem płuca w stadium zaawansowania IB – IIIA w celu wykazania 20% poprawy przeżycia wolnego od wznowy jako pierwszorzędowy punkt badania. Jednakże pomiędzy 2000 a 2004 włączono tylko 270 pacjentów (129 w grupie z chemioterapią neoadjuwantową oraz 141 w grupie leczonych tylko operacyjnie), gdyż cząstkowe analizy potwierdzały fakt, że chemioterapia jest zbyt korzystna, aby pozbawiać jej drugą grupę chorych biorących udział w badaniu.

W badanej populacji 80% stanowili mężczyźni, a 98% osób było rasy białej. Najczęstszym typem nowotworu był rak płaskonabłonkowy (około 40%). Ponadto u chorych dominowały dwa stopnie zaawansowania choroby: IB oraz IIB.

84% osób otrzymało wszystkie trzy cykle chemioterapii przed operacją. Wynik ten przewyższał średnią z wcześniejszych badań z zastosowaniem neoadjuwantowej chemioterapii, gdzie odsetek ten wahał się w granicach 60 – 70%. Badania obrazowe po kursie chemioterapii wykazały, że u 35% uzyskano odpowiedź na leczenie wg kryteriów RECIST, natomiast u 3% uzyskano całkowitą odpowiedź. Pozostałe osoby cechowały się stabilny obrazem choroby, z wyjątkiem grupy 5,5% pacjentów, u których wystąpiła wyraźna progresja zmian.

Co więcej, prawdopodobnie wskutek zmniejszenia rozmiaru guza chorzy otrzymujący chemioterapię rzadziej poddawani byli pneumonektomii (17% vs 25%), a częściej lobektomii (70% vs 60%). Ponadto, u nieco większego odsetka leczonych chemioterapią neoadjuwantową możliwe było wykonanie całkowitej resekcji (88% vs 84%, NS). Co więcej, w badaniu nie zaobserwowano żadnych nie przewidzianych działań niepożądanych chemioterapii, jak również nie obserwowano zwiększenia śmiertelności w okresie okołooperacyjnym (3% vs 4%).

Średni okres przeżycia wolnego od wznowy wynosił 4 lata w grupie leczonej chemioterapią neoadjuwantową z następczą operacją, a w grupie leczonych izolowaną resekcją – 2,9 lat (p = 0,09). Natomiast średnie całkowite przeżycie wynosiło 7,8 lat w pierwszej grupie w porównaniu z samym leczeniem operacyjnym, gdzie średnia ta wynosiła 4,8 lat (p = 0,04). Po trzech latach od włączenia do badania bezwzględna różnica w przeżyciu wynosiła 8% (67,6% vs 59,8%).

Podsumowując, należy podkreślić fakt, że istotnych różnic pomiędzy oboma schematami leczenia nie zanotowano w wypadku chorych w stadium zaawansowania IB/IIA, natomiast wyraźne różnice były w wypadku bardziej zaawansowanej postaci choroby, tj. stopniach IIB oraz IIIA. W tej grupie chorych przeżycie wolne od progresji u pacjentów leczonych chemioterapią neoadjuwantową wynosiło 4 lata, podczas gdy w wypadku samej operacji – tylko 1,1 roku.


Opracował dr n. med. Jacek Bil
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post