Leczenie pierwotne drobnokomórkowego raka płuca (DRP)

Choroby nowotworowe, ich rozpoznawanie oraz leczenie.
admin. med.

Leczenie pierwotne drobnokomórkowego raka płuca (DRP)

Post autor: admin. med. »

Leczenie pierwotne drobnokomórkowego raka płuca (DRP)

Chemioterapia

Chemioterapia stanowi podstawową metodę leczenia chorych na DRP. Obecnie najczęściej stosowane jest połączenie cisplatyny z etopozydem (schemat PE). Alternatywnym, aczkolwiek nieco mniej skutecznym schematem jest skojarzenie cyklofosfamidu, doksorubicyny i winkrystyny (schemat CAV) Schemat ten nie może być stosowany równocześnie z napromienianiem klatki piersiowej.

Ograniczeniem stosowania schematu PE jest współistnienie niewydolności nerek, natomiast stosowanie schematów z udziałem antracyklin ograniczają istotne zaburzenia układu sercowo-naczyniowego oraz planowana równoczesna radioterapia klatki piersiowej.

Standardowe leczenie obejmuje podanie 4-6 cykli chemioterapii. Należy unikać obniżania dawek leków oraz wydłużania przerw między cyklami.

Chemioradioterapia

U chorych na DRP w stadium ograniczonej choroby, który określono na podstawie pełnej wstępnej diagnostyki, celowe jest zastosowanie leczenia skojarzonego z udziałem chemioterapii i napromieniania klatki piersiowej. Skojarzenie chemioterapii i radioterapii zwiększa szansę wyleczenia lub uzyskania długotrwałej remisji z wydłużeniem przeżycia, jednak kosztem względnie wysokiego udziału ostrych odczynów popromiennych. Przyjmuje się, że celowe jest wczesne rozpoczęcie radioterapii (tzn. nie później niż w trakcie trzeciego cyklu chemioterapii). Mniej korzystne jest zastosowanie napromieniania po zakończeniu chemioterapii, która przyniosła odpowiedź obiektywną.

Zastosowanie jednoczesnej chemioradioterapii nie może zmniejszyć należnej intensywności chemioterapii. Należy stosować schemat z udziałem cisplatyny i etopozydu.

Do leczenia mogą być kwalifikowani wyłącznie chorzy w dobrym stanie sprawności i bez innych czynników zwiększających ryzyko poważnych powikłań.

Obszar napromieniany powinien obejmować przynajmniej zmianę pierwotną i zajęte przerzutami okoliczne węzły chłonne, a także obszar sąsiednich, niezmienionych węzłów chłonnych.

Chorzy w stadium choroby ograniczonej, którzy w wyniku chemioradioterapii lub chemoterapii uzyskują całkowitą odpowiedź w zakresie klatki piersiowej, powinni być po jej zakończeniu poddawani planowemu napromienianu mózgowia (dawka - 25-36 Gy we frakcjonowaniu 1,8-2,5 Gy.

Leczenie chirurgiczne

Chirurgiczne leczenie w DRP można rozważyć jedynie u chorych ze zmianami o średnicy nie większej niż 3 cm, bez towarzyszących przerzutów w węzłach chłonnych, co dotyczy mniej niż 5% wszystkich chorych. Chirurgiczne leczenie powinno być poprzedzone wykonaniem pełnej oceny zasięgu nowotworu. Jeśli rozpoznanie DRP ustalono śródoperacyjnie i istnieje możliwość radykalnego wycięcia zmiany, należy wykonać usunięcie płata wraz z radykalnym wycięciem węzłów chłonnych śródpiersia. Leczenie chirurgiczne powinno zawsze zostać uzupełnione chemioterapią (radioterapia powinna być dodatkowo rozważana w sytuacji obecności przerzutów do węzłów chłonnych).

Leczenie chirurgiczne może być rozważane u wybranych chorych, u których stwierdza się złożony typ raka drobnokomórkowego.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post