Pozaszpitalne zakażenia układu oddechowego-ostre podgłośniowe zapalenie krtani

Leczeniem chorób ucha, nosa, krtani, gardła, narządów głowy i szyi.
admin. med.

Pozaszpitalne zakażenia układu oddechowego-ostre podgłośniowe zapalenie krtani

Post autor: admin. med. »

Rekomendacje postępowania w pozaszpitalnych zakażeniach układu oddechowego 2016 – ostre podgłośniowe zapalenie krtani
Opracował: lek. Piotr Kudłacz
Badania dodatkowe

Podstawą rozpoznania ostrego podgłośniowego zapalenia krtani jest charakterystyczny obraz kliniczny. Badania dodatkowe, takie jak ocena radiologiczna krtani, badanie laryngoskopem i inne, można rozważyć w przypadku niejasnego obrazu klinicznego, braku odpowiedzi na leczenie, częstych nawrotów oraz u pacjentów <4. mż.
Ocena saturacji

Obniżenie saturacji krwi występuje jedynie w ciężkim przebiegu choroby. Ocena saturacji jest zalecana w przypadku wątpliwości diagnostycznych, natomiast nie należy na jej podstawie monitorować przebiegu choroby.
Glikokortykosteroidy (GKS)

W przypadku podgłośniowego zapalenia krtani ze szczekającym kaszlem oraz stridorem wskazane są glikokortykosteroidy podawane p.o. lub i.m. (nie wykazano przewagi żadnej drogi podania). Zaleca się deksametazon w dawce 0,15–0,6 mg/kg mc. (maksymalnie 8 mg); alternatywnie GKS wziewne – np. budezonid w dawce 2 mg (4 ml preparatu 500 µg), wykazujący podobną skuteczność jak GKS podawane systemowo. Po zastosowaniu leczenia zalecana jest obserwacja i ponowna ocena stanu klinicznego po ok. 30 min. W przypadku łagodnej postaci choroby (szczekający kaszel oraz stridor występujący tylko w czasie płaczu lub niepokoju) wystarcza zwykle jednokrotne podanie GKS p.o. lub wziewnie.
Adrenalina

W przypadku ciężkiego przebiegu choroby zaleca się adrenalinę podawaną w nebulizacji jednoczasowo lub przed GKS. W przypadku adrenaliny 0,1% zalecana dawka wynosi 0,5 ml/kg mc. (maksymalnie 5 ml). Inhalacje z adrenaliny można powtarzać w przypadku braku poprawy lub nawrotu dolegliwości. Jeśli objawy nie ustępują po podaniu w nebulizacji 2 dawek adrenaliny, zaleca się hospitalizację. Po zastosowaniu adrenaliny ambulatoryjnie wskazana jest obserwacja dziecka przez 4 h. Nebulizacje z adrenaliny są przeciwwskazane m.in. u pacjentów z wadą serca z upośledzonym odpływem komorowym. Obecnie w Polsce nie jest dostępny preparat adrenaliny zarejestrowany do podawania w nebulizacji, zatem każde podanie jej w tej formie jest postępowaniem poza rejestracją.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post