Uczucie „ciągłej aury” padaczkowej u chorej na padaczkę

Choroby obwodowego układu nerwowego i ośrodkowego układu nerwowego, Depresje i nerwice.
admin. med.

Uczucie „ciągłej aury” padaczkowej u chorej na padaczkę

Post autor: admin. med. »

Elektroencefalografia. Uczucie „ciągłej aury” padaczkowej u 40-letniej chorej na padaczkę
dr n. med. Magdalena Bosak, dr n. med. Dorota Włoch-Kopeć, Klinika Neurologii, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum, Kraków

40-letnia pacjentka zgłosiła się do poradni przeciwpadaczkowej z powodu zwiększenia częstości napadów oraz utrzymującego się od kilku dni uczucia „ciągłej aury” (pacjentka czuła się zdenerwowana, miała wrażenie zbliżającego się napadu). W ostatnich trzech dniach domownicy zaobserwowali u pacjentki kilkanaście napadów ogniskowych z zaburzeniami świadomości i automatyzmami oralnymi (mlaskanie, głośne przełykanie śliny) oraz następową dezorientacją i bólem głowy. Pacjentka choruje na padaczkę od 20 lat. Napady ogniskowe z zaburzeniami świadomości występowały u niej dotychczas średnio raz w miesiącu. Napady toniczno-kloniczne zdarzyły się dwa razy w życiu. Pacjentka zażywa lewetyracetam w dawce 1250 mg/d oraz topiramat w dawce 200 mg/d. Wcześniej była leczona lamotryginą i karbamazepiną. Badanie MR głowy nie uwidoczniło zmian patologicznych. W kolejnych badaniach EEG opisywano zmiany napadowe umiejscowione w lewej okolicy skroniowej (z odwrotnością faz pod elektrodą F7). W ostatnim EEG kilka lat temu nie stwierdzono nieprawidłowości (ryc. 1). W badaniu neurologicznym nie stwierdzono objawów oponowych ani ogniskowych. Pacjentka była przytomna, zorientowana auto- i allopsychicznie, pozostawała w logicznym kontakcie słownym. Wykonano badanie EEG, w którym zarejestrowano ciągłe zmiany napadowe w okolicach czołowych, skroniowych i przystrzałkowych po stronie lewej (ryc. 2).(rysunki w przeglądarce google)

Ryc. 1. Regularny, prawidłowo zróżnicowany przestrzennie rytm alfa o częstotliwości 11–12/s i amplitudzie do 25 µV. Artefakt mięśniowy w kanałach 13 i 14

Ryc. 2. W odprowadzeniach prawostronnych widoczny jest rytm alfa o częstotliwości 11–12/s i amplitudzie do 25 µV. W odprowadzeniach czołowych, skroniowych i centralnych po stronie lewej widoczna jest ciągła czynność fal delta (2–4/s) i theta (4–5/s) o amplitudzie do 70 µV oraz liczne fale ostre z odwrotnością faz pod elektrodami F7 i F3

Rozpoznano niedrgawkowy stan padaczkowy napadów ogniskowych bez zaburzeń świadomości (wg poprzedniej klasyfikacji byłby to stan padaczkowy napadów częściowych prostych). Po podaniu dwóch dawek diazepamu po 5 mg dożylnie nie uzyskano poprawy klinicznej ani elektroencefalograficznej (ryc. 3, 4).

Ryc. 3. Trzy minuty po podaniu 5 mg diazepamu i.v. zapis EEG nie zmienił się istotnie

Ryc. 4. Dwie minuty po podaniu drugiej dawki 5 mg diazepamu i.v. stwierdzono zmniejszenie liczby fal ostrych oraz obniżenie ich amplitudy. Widoczny jest narzut czynności szybkiej polekowej

Stan padaczkowy przerwano dopiero po dożylnym podaniu lewetyracetamu. Uczucie „ciągłej aury” ustąpiło. Kontrolne badanie EEG wykazało prawidłowy zapis w czuwaniu (ryc. 5) oraz ogniskowe fale wolne w okolicy czołowo-skroniowej po stronie lewej w senności (ryc. 6).

Ryc. 5. W badaniu EEG wykonanym 24 godziny po przerwaniu stanu padaczkowego (za pomocą lewetyracetamu i.v.) stwierdzono regularną, prawidłowo zróżnicowaną przestrzennie czynność elektryczną z rytmem alfa o częstotliwości 11–12/s i amplitudzie do 25 µV

Ryc. 6. W tym samym badaniu w okresie senności widoczna była ogniskowa czynność wolna w okolicy czołowo-skroniowej lewe

Stan padaczkowy ogniskowy bez zaburzeń świadomości manifestuje się najczęściej objawami ruchowymi. Występuje u pacjentów z rozpoznaną padaczką, a także de novo bez uchwytnej przyczyny u osób bez wcześniejszych zaburzeń napadowych. W opisie serii 47 przypadków w Holandii 27 pacjentów leczyło się wcześniej z powodu padaczki, u 13 był to stan padaczkowy objawowy (udar lub guz mózgu), u 3 zaś nie udało się rozpoznać przyczyny stanu padaczkowego. Tylko u jednego pacjenta nie obserwowano objawów ruchowych (afazja i halucynacje słuchowe. U 46 występowały drgawki kloniczne lub miokloniczne. Niedrgawkowy stan padaczkowy ogniskowy bez zaburzeń świadomości jest rozpoznawany stosunkowo rzadko. Obejmuje przedłużające się napady czuciowe (ogniskowe lub jednostronne drętwienie, parestezje), słuchowe, smakowe, węchowe (najczęściej odczuwanie nieprzyjemnego zapachu), wzrokowe (proste lub złożone omamy wzrokowe, ubytki w polu widzenia, ślepota), emocjonalne (lęk, smutek) lub psychiczne (przedłużające się zjawisko deja vu).
Niedrgawkowy stan padaczkowy może również przebiegać pod postacią afazji, niepamięci (przejściowa niepamięć padaczkowa, transient epileptic amnesia – TEA) lub aury epigastrycznej. Zapis EEG z elektrod powierzchniowych wykazuje zmiany napadowe jedynie u 20–30% pacjentów, co znacznie utrudnia rozpoznanie. Objawy mogą utrzymywać się od kilku godzin do kilku dni. Nowa klasyfikacja stanu padaczkowego International League Against Epilepsy z 2015 roku wyodrębnia stan padaczkowy bez widocznych objawów ruchowych (niedrgawkowy stan padaczkowy), w tym stan padaczkowy ogniskowy bez zaburzeń świadomości (aura ciągła, z objawami autonomicznymi, czuciowymi, wzrokowymi, węchowymi, smakowymi, słuchowymi lub emocjonalnymi/psychicznymi).


źródło: mp.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post